|
We proberen een goede mix van oude en nieuwe songs te brengen.
22/02/2015, Wim Guillemyn
|
|||||
U draait al enkele decennia mee in de muziekbusiness. Wat is er veranderd, denk je? Isabelle: Ha, ha, ha, ja, meer rimpels hier en daar, meer wit haar (maar dit is eigenlijk geweldig voor mij), etc ..... Veel dingen zijn veranderd door de jaren heen. Betere en slechtere dingen;-) Phil: Zeker, we weten allemaal dat een heleboel dingen in de afgelopen 30 jaar zijn veranderd. Deze revolutie is vooral in de markt voor muziek en media, maar een stuk minder in de muziek zelf. Wat ik erg teleurstellend vond is het gebrek aan echt verlangen en vechtlust. Ik zeg niet dat het niet meer bestaat, maar het is zeldzaam. Muziek is meer een spel voor veel jonge jongens ... Misschien is dat wat het is, uiteindelijk. Laten we gaan voor een nieuwe ronde. Wat zou je willen doen met de band als je carte blanche zou kunnen hebben? Isabelle: Ik zou graag nog veel meer live shows over de hele wereld spelen. Didier Cz: Ik zou een prive-jet kopen. Dat zou makkelijker zijn om op tournee te gaan in het buitenland. Je hebt al een uitgebreid repertoire van waaruit u kunt kiezen om een setlist te maken. Hoe doe je dat? Isabelle: Nou, we maken afspraken rond alle nummers die iedereen in de band wil live spelen live. Er zijn nummers die we zeker moeten spelen, zoals «Nasty cloud» en «Noamina», gewoon omdat het publiek die wil horen. Dan proberen we een goede mix van nieuwe, oude, zoete en bouncy nummers hebben. Jullie bassist is onlangs vertrokken. Hoezo? En zal hij vervangen worden? Isabelle: Ja, Benoît had geen plezier aan de live-optredens, dus hij besloot de band te verlaten. Enkele weken later vroegen we Phil, de voormalige Breath Of Life gitarist, of hij wilde terugkomen en we zijn erg blij dat hij dat deed. Dus Phil speelt de gitaar op de nummers die hij schreef, Didier, onze tweede gitarist, speelt dan de bas en vice versa. Phil: Het is triest voor Benoît, maar hij had een aantal gezondheidsproblemen en dat is de reden waarom het onaangenaam was voor hem om te reizen en live te spelen. Nu zal het een grote uitdaging voor Didier en mij worden, omdat we vroeger nooit de bas hebben gespeeld op het podium. Ik denk niet dat ik de beste technische bassist zal zijn, maar ik ben ook niet de beste gitarist, of wel? (lacht) Maar ik geef veel aandacht aan de sfeer die ik zet in de songs. En hoe dan ook, ik realiseer me dat ik veel plezier heb bij het spelen van de bas. Kunnen we nieuw werk verwachten van u in 2015? Phil: Na al deze veranderingen zullen we een beetje extra tijd nodig hebben om nieuwe nummers te maken, dus het is niet gemakkelijk om die vraag nu te beantwoorden. Isabelle: Een nieuw album is niet voor dit jaar, maar dat betekent niet dat we soms geen nieuwe nummers in onze set kunnen steken. Wat kunnen we van The Breath of Life op Black Easter verwachten? Isabelle: Een geweldige mix van oude en nieuwe nummers, vol emotie. Maar ook een heel bijzondere show omdat Phil Mauroy, de voormalige TBOL gitarist weer bij ons speelt. Zijn er nog andere bands op het festival die je zou willen zien? Isabelle: Ja, de line-up van dit festival is prachtig. Ik hoop dat ik in staat zijn om alle bands te zien. Het is altijd een groot genoegen om Sieben, Qntal en Rosa Crvx weer te zien. Didier: Ik hou echt van Rosa Crvx. Nog steeds een geweldige show ... Een soort mystieke ervaring. Heeft u een favoriete album of artiest? En welke hedendaagse kunstenaar / band zou je aanbevelen? Phil: Favoriet? Ik ben in Londen geweest in december om The Cure te zien. Misschien zijn ze mijn favoriet, maar het is niet eenvoudig om die vraag te beantwoorden. Het laatste optreden dat ik zag was de Belgische show van The Experimental Tropic Blues Band afgelopen zaterdag, en de laatste cd's die ik heb gekocht waren The Twilight Sad en Fuck Buttons ... Isabelle: Mijn favoriete artiesten ooit blijven de Cocteau Twins en Dead Can Dance. Sommige van mijn nieuwe interessante ontdekkingen zijn The Twillight Sad en Anna Calvi. Didier Cz: Het hangt af van de stemming van het moment waarin ik ben. Momenteel voel ik me meer voor het luisteren naar "heavy stuff". Een paar weken geleden ben ik naar Antwerpen geweest om Monster Magnet, de legendarische Amerikaanse "stoner rock" band te zien. Het was echt geweldig. Ik ontdekte ook een Italiaanse band onlangs: Ash Code, en een Engelse: Esben And The Witch. Beide zijn erg goed, denk ik. Maar ik ben ook verslaafd aan klassiekers zoals The Trees, Joy Division of Depeche Mode ... Bedankt voor het interview! foto's: Marquis(pi)X en Francois Bauwens |
Volgende interviews:
SCHNEEWITTCHEN - Een typische Schneewittchen-set is luid, intens, verwarrend en wild.
SIEBEN - Ik heb de 'Sieben'-sound veranderd. Het nieuwe geluid is veel meer punchy en direct.
A Split-Second - Mijn talenten als dansmieke waren eerder beperkt...
GOETHES ERBEN - Voor Goethes Erben is het belangrijk dat de toeschouwer emotioneel geraakt wordt en betrokken is
DARK POEM - Uniek zijn of ergens 'de eerste' in zijn vinden we niet belangrijk, dat is toch maar egotripperij
PERVERTED BY LANGUAGE - Jaren geleden vroeg iemand mij wat ik wou bereiken. Ik zei dat ik een plaat wou maken die ik zelf zou kopen, en hij antwoordde: ‘jij bent gek’.
GEORGIO 'THE DOVE' VALENTINO - They're the ridiculous people, We're the righteous people trying to be ridiculous... (Lyrics 'Bęte Noire')
KINDEREN VAN MOEDER AARDE - De inspiratie om deze muziek te schrijven komt volledig door langdurig te verblijven bij Moeder Natuur en haar verschillende dimensies.
EMPUSAE - Ik kan me pas helemaal laten gaan als ik alleen ben met mijn muzes en mijn instrumenten.
Der Klinke interview 1 december 2014 in hun hometown te Oostende - Chesko: je kan muziek maken die geďnspireerd is op iemand anders en je kan muziek maken die anderen inspireert. Dat laatste vind ik heel belangrijk.
Veel te onderschat, tenminste dat is mijn oordeel over deze Zweedse Then Comes Silence, die met “Machine” een nieuw album aankondigt, dat vooraf wordt gegaan door de single ”We Lose The Night”, waarmee u via onderstaande clip kunt kennismaken. Voor Europa staat SPV in voor deze release. Op 25 april speelt Then Comes ...
De lente klopt al aardig op de deur, al zult u nog een beetje geduld moeten hebben vóór de nieuwe Ataraxia - die zowel digitaal als fysiek in een digipak en op vinyl verschijnt én als hard cover digibook gelimiteerd op 400 exemplaren - uw muziekverzameling kan aanvullen. Mysterieus als vanouds, maar opgebouwd rond een ...
Voor de grotere festivals moet u af en toe ook een keertje bij de oosterburen naar binnen kijken. Traditiegetrouw vindt in de late winter het E-Tropolis Festival plaats, dit jaar op zaterdag 14 maart met in een glansrol (headliner) onze eigenste Front 242.
Plaats van het gebeuren: de Turbinenhalle in Oberhausen (niet zo heel ver weg van ...
The Jesus And Mary Chain zijn rzanedsnel bekend geworden, midden in de jaren 80. Hun debuut 'Psychocandy' werd onmiddelijk een succes. De muziek is dan ook zeer aanstekelijk. Een paar eenvoudige akkoorde overstemd door noise en feedback, en daarachter zeemzoete melodiën en weemoedige teksten. Het succes kende evenwel ook een weerzijde. ...
Om meteen met de deur in huis te vallen: ik ben eigenlijk helemaal niet zo’n fan van remixen of remix albums. Ik vind ze eigenlijk enkel interessant als er echt iets origineels wordt gedaan met het bronmateriaal en dat is globaal genomen veel te weinig het geval. Onder de weinige artiesten die daar wel in slagen, reken ik Rummelsnuff ...
Ebm / industrial uit Dallas, Amerika. Deze Spank The Nun waagt via het New Dark Ages promo agentschap ook zijn kans bij ons en dan moet gezegd dat de labeling toch een beetje misleidend kan zijn.
Uiteraard is dit electro, monotone en droge beats maar naar m.i. meestal met iets te weinig tempo om onder de ebm vlag te kunnen varen, al kunt ...
Een nieuw eenmansproject uit Nancy, Frans-Lotharingen, dat is Feu Follet. Alban Blaising heet de man achter Feu Follet. Hij maakt in eerste instantie een soort synthwave of coldwave, maar er zitten ook duidelijke invloeden in van atmosferische shoegaze en post-rock. New Order meets Mogwai en Slowdive? Zoiets… M83 is ook nog een deftige ...
De term experimentele muziek is een vlag die vele ladingen dekt. De kans dat u binnen deze weelderige wildgroei de bomen door het bos niet meer ziet, is dan ook niet gering.
Gelukkig bestaan er dan evenementen zoals het AntennA Festival alwaar men ons laat kennismaken met een uitgebreide staalkaart van wat je onder de noemer experimentele ...
Plaatsen die de mens vergeten is, ijzige landschappen, bloemenvelden die eeuwig met ijs bedekt zijn, ijsbergen die tegen elkaar opbotsen. Glacial Movements is een label dat ontstaan is om deze gedachten en beelden door geluid te beschrijven en te verspreiden.
Dat je dan genregewijs al snel bij dark ambient en drone uitkomt, zal menig lezer ...
Als 15-jarige was ik in de platenzaak geïntrigeerd door het werkje Slaapkamers Met Slagroom van Sonic Youth. Hoewel ik me enorm afvroeg hoe dit wil zou mogen klinken, mijn kennis betreffende experimentele muziek was in die tijd nog maar povertjes, heb ik het toen nooit durven kopen. Het platenbudget was beperkt, in tegenstelling tot mijn ...
Plan K is een zaal die met geschiedenis beladen is. 40 jaar na het optreden van Joy Division in deze zaal wordt een speciale avond gehouden, die slechts voor weinigen bestemd is. Op 17 januari 1980 speelde de groep rond Ian Curtis hier immers voor de tweede en laatste keer. Een van de aanwezigen was Philippe Carly, die foto’s nam van ...