Exponentia is reeds je derde project, na Zauber en Eleventh Fear. Daarentegen is het het enige project waar je meer dan één cd voor gemaakt hebt. Exponentia heeft er ondertussen als drie. Mogen we hieruit afleiden dat Exponentia je hoofdproject geworden is?

Exponentia is mijn enige project. Voor Exponetia was ik beginnen schrijven onder de naam Zauber en Eleventh Fear, twee electro-goth projecten. Dat waren mijn eerste stappen. Ik heb een paar concerten gespeeld in België, Frankrijk, Zwitserland en Engeland. Ik heb mijn eigen label ‘Neris Records’ opgericht om deze cd’s uit te brengen. Ik heb ook deelgenomen aan verzamelaars voor de labels BLC Productions (VS) en Caustic Records (Spanje).

Zauber en Eleventh Fear waren eerder electro gericht, terwijl je met Exponentia radicaal gekozen hebt voor het neoklassieke pad. Vanwaar deze stijlverandering?

Ik hou heel erg van klassiek en barok, en ik wou dit absoluut integreren in mijn muziek. Het was dus een natuurlijke stap voor mij om aan dit project te beginnen. Het was gewoon een evidentie. Om er te geraken heb ik hard moeten werken als autodidact, dan heb ik lessen in muziektheorie gevolgd en mijn diploma van geluidsingenieur behaald. Dat heeft me in staat gesteld om Exponentia op te zetten.

Exponentia is geen zuiver neoklassiek project. In de instrumentatie vind je ook akoestische drums, elektrische bas, synthesizers en drumcomputers. In de toekomst is het mogelijk dat er nog andere instrumenten bij komen, zoals gitaar, electro-achtige geluiden en andere zaken, dit alles met het behoud van de grote plaats die de klassieke muziek nu heeft.

Je hebt drie cd’s in drie jaar gemaakt, en er waren slechts zes maanden tussen de uitgave van ‘Sadness’ en van ‘Ghost’. Je hebt duidelijk geen gebrek aan inspiratie…

Geen gebrek aan inspiratie, dat is waar. Ik heb al heel wat ideeën in mijn hoofd voor toekomstige composities. Muziek is in mijn gedachten aanwezig, constant. Ik neem vaak een blad papier bij de hand om ideeën op te schrijven, thema’s. Ik neem mijn eerste demo’s op in de studio en ik experimenteer veel. Ik breng verschrikkelijk veel uren per dag in mijn studio door, het is mijn habitat. Ik kan het gewoon niet laten om muziek te componeren, om teksten te schrijven, nieuwe geluiden op te zoeken op synthesizers, effecten te manipuleren, te veranderen…

Op ‘Ghost’ kan je bijvoorbeeld synthetische klankvelden beluisteren. Ik wou een vreemde, nevelige sfeer creëren, soms ook meer elektrisch. Ik wou een onwerkelijke atmosfeer overbrengen, iets spookachtigs, afkomstig uit de meest deerniswekkende duisternis. Iets dat laat aanvoelen dat er een aparte entiteit aanwezig is op deze plaats. Om dat te bereiken programmeer ik zelf de synthesizer en de effecten. Ik regel alles zelf. Ik gebruik nooit voorgeprogrammeerde geluiden in Exponentia. Het is een echt plezier om leven te geven aan een geluid dat uit je verbeelding geboren wordt, en soms kom je op iets totaal onverwachts uit, een mooie verrassing.

Het ‘Ghost’-album is conceptueel. Alles is gebaseerd op entiteiten. Het vorige album daarentegen - ‘Sadness’ - had droefheid als concept. Voor ‘Ghost’ moest ik de sfeer opdrijven met synthesizers. Het is bovendien een instrument waar ik erg veel van hou, en dat ik niet gebruikt had op ‘Sadness’. Ik denk dat ik er diep in mij naar verlangde. Trouwens, ik ben al beginnen werken aan de volgende plaat. Er zijn veel meer elektronische texturen voorzien, maar ze zullen een andere sfeer onderlijnen. Zoals je wellicht gemerkt hebt, klinkt elke cd van Exponentia anders. Ik probeer mezelf niet te herhalen. Er vallen zoveel dingen uit te drukken in muziek. Ik hou ervan om te werken aan het ‘geluid’ van een plaat, dat een geheel moet vormen, een coherentie voor elk werk.

Maar ondertussen werk je ook verder aan Eleventh Fear. Wanneer kunnen we een nieuwe cd verwachten van dit project?

Ik heb daar een tijd aan gedacht, maar ik denk niet meer dat het er van komt. Enfin, god alleen weet het.

Je doet werkelijk alles alleen, van de opnames tot de distributie. Dat moet toch veel werk zijn, niet?

Inderdaad, dat is enorm veel werk. Als je iets wil realiseren, moet je niet wachten tot iemand anders het in je plaats doet. Als de nummers opgenomen zijn, begint een ander deel van het wet werk. Ik zit uren in de studio om alles te mixen, en dan volgt nog het hele label- en productiegedeelte.

Ik hou ervan om artistiek alleen te werken. Exponentia is een zeer persoonlijk project. Het is niet mogelijk dat een andere persoon tussenkomt in het creatieproces. Dat zou de geest van Exponentia ontvreemden. Ik heb Neris Records opgericht om mijn eigen muziek te kunnen uitbrengen, maar ik blijf open staan voor voorstellen van andere labels.

Je hebt ook je eigen studio, waar je ook andere groepen als The Curse Of The Vampire producet. Krijg je veel aanvragen? Hoe verloopt de samenwerking met andere groepen?

Ja, een paar jaar geleden onderhield ik een eigen opnamestudio. Maar nu niet meer. Ik heb de studio verhuist en een nieuwe studio opgezet voor Exponentia. Destijds deed ik opnames, mixing en mastering voor enkele groepen in gevarieerde stijlen als rock, metal, electro en techno. De samenwerking was zuiver technisch. Ze wilden een geluidsingenieur hebben om hun plaat op te nemen. Ik gaf hen eveneens wat raad rond de administratieve stappen die ze moesten ondernemen en voor het realiseren van hun cd-project.

Je bent manifest een grote fan van Lacrimosa, een groep waar ik ook heel veel van hou. Daarnaast hoor ik ook invloeden van Sopor Aeternus en van de vroege Das Ich. Vertel eens wat meer over je invloeden?

Ja, ik hou heel erg van de groepen die je net opnoemt, ook al kom ik wel 20 jaar na hen. Ik luister ook heel veel naar barok en naar klassieke muziek, dat zijn allemaal dingen die me beïnvloeden. Literatuur, legendes, oude monumenten, oorden die doordrongen zijn van een sfeer die me raakt… Dat beïnvloedt me ook om in mijn liederen een sfeer te scheppen waarin het fantastische en het emotionele elkaar ontmoeten.

Je zei ooit in een interview dat je je eigen concept hebt van wat ‘gothic-muziek’ moet zijn, dat jij bijvoorbeeld onderscheidt van Batcave. Vertel me eens wat je als ‘gothic’ beschouwt? Valt Exponentia onder je definitie?

Ja, helemaal. Exponentia is geen Batcave. Iedereen heeft zijn eigen concept van gothic. Er zijn veel verschillende stijlen: gothic rock, electro, batcave, klassiek… Wat mij betreft maken de instrumenten of het genre weinig uit. Het mag viool zijn, gitaar, clarinet, elektronische synthesizers of eender welk ander instrument. Ik denk dat het de emotie is, de sfeer die uit de muziek spreekt die het al dan niet als ‘gothic’ definieert, en niet het genre. Dit gezegd zijnde, Exponentia kadert niet in classificaties als gothic rock en batcave…

Wil je nog iets zeggen op het einde van dit gesprek?

Ja, nog een klein woordje. Elk album van Exponentia is ontworpen om in alle rust te beluisteren, van begin tot eind. Ik wil hiermee zeggen dat je om ten volle te genieten van de reis die ik voorstel, je je in de sfeer moet onderdompelen van de plaat, dat elk nummer tot een ander leidt, dat er een logica achter dit alles is.

Wel, bedankt voor dit interview!

Jij ook heel erg bedankt.

Exponentia