Op 25 oktober staat True Zebra op de planken van de Kinky Star op de achtste editie van de Dark Entries Nights. Kevin Strauwen, de man achter True Zebra, is zijn tweede cd aan het afwerken. De opvolger van het zeer goed ontvangen naamloze debuut. Je kan je dus verwachten aan heel wat nieuw werk. Dark Entries sprak met Kevin en blikte zowel achteruit als vooruit.
Stel True Zebra eens voor aan onze lezers?
True Zebra brengt een mix van elektronische elementen en gemuteerde rock invloeden. Ik ben altijd bezig geweest met muziek en True Zebra vat het alle voorgaande experimenten perfect samen.
Je omschrijft je muziek als een mix van rock en elektronische geluiden. Waarin denk je dat dit verschilt van zuivere electro-groepen?
Het gimmick karakter van electro zit niet in True Zebra. De nummers krijgen een elektronische klank, maar komen daar niet telkens vandaan. Ik hecht wel waarde aan diepere betekenis en niet louter een 1ste indruk profiel zonder 2de, 3de, 4de laag erachter. Muziek komt uit het hart. Gevoelsgeladen is een must, en de reactie van het lichaam is welkom.
Op je debuut ‘True Zebra’ deed je alles zelf. De cd kreeg lovende kritieken. Hoe kijk je terug op dit debuut?
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog naar die plaat geluisterd heb. Zeker met het afwerken van nieuw materiaal luister ik niet bepaald naar ouder werk.
Lovende kritiek brengt je ook maar tot een bepaalde plaats. Het is veel administratie om je kenbaar te maken, het heeft totaal niets met muziek te maken. De reacties waren uitstekend, en dat voor een self-release. Op dat vlak ben ik zeer tevreden. We gaan verder.
Ondertussen werk je volop aan een opvolger. Hoe vordert het werk en tegen wanneer mogen we die verwachten?
De plaat is gemixt. Ik ben zeer tevreden over de plaat, maar nu begint de administratie en de zoektocht naar hoe dit aan de man te brengen. Met wie, hoe, wanneer enzomeer. Iedereen die interesse heeft om met een klein pakket van de administratie te helpen mag altijd contact opnemen, inclusief labels.
Als ik weer een self-release zou doen, dan kan dit nog in 2013 uitkomen. Maar ik zou dit toch de kans willen geven die het verdient, en het met een goed team in voorjaar 2014 uitbrengen.
Manifeste invloeden zijn Nine Inch Nails en Ministry. Waar haal je nog zoal je mosterd vandaan?
Ik maak nummers die ik graag zelf zou willen kopen. Ik zoek af en toe bepaalde producers en mixers op. Dan kom ik op voorbeelden die ik niet zozeer zou kiezen qua stijl, maar waarvan de productie wel interesse bij me opwekt.
Dit gaat van ZZT (Trevor Horn), Chris Lord Alge, Sean Beaven, Hans Zimmer, etc... Voor ik aan een plaat begin te schrijven stel ik soms een lijst samen met nummers. Dit om bepaalde lijnen uit te tekenen, gevoels/opname wetten op te stellen. Zo ben ik nu al bezig met de voorbereidingen voor album 3 qua sfeer en feel.
Op je website lees ik ook over verschillende samenwerkingen met onder andere Josh Abraham (korn, limp bizkit, dope, orgy, velvet revolver,...) en Anthony Valcic (skinny puppy, nine inch nails, julien-k, marilyn manson), Jan Fabre, Champ d'action… Wat hielden deze samenwerkingen in?
In LA heb ik in de studio gewerkt van Josh Abraham. Samen met engineer Anthony Valcic hebben we toen Dope's "Life" album opgenomen.
Samen met Champ d'action hebben we in Europa getoured voor Jan Fabre's "Requiem Für eine Metamorphose". Hier was alles vooral technisch, afgezien van het feit dat ik in 1 scene de muziek deed. Ik heb dus een beetje alles gedaan van harde rock tot experimentele klassieke muziek.
Op facebook liet je uitschijnen dat er teveel gitaar en bas op de nieuwe opnames zijn om op je eentje live te kunnen spelen. Betekent het dat je live-versterking zoekt?
Het heeft in mijn achterhoofd gespeeld, maar controle hebben is toch leuk. Als ik er iemand bij zou nemen dan zou die ook redelijk veel instrumenten moeten spelen, net zoals ik. Sinds mijn eerste opname in 1996 heb ik 95% van alle optredens alleen gespeeld. Als je dan met 2 of 3 mensen op een podium zou staan, dan kan er al eens eentje werkloos staan op bepaalde nummers. Meer mensen of meer muziekinstrumenten op een podium betekent niet meer live gespeel. Ik heb genoeg groepen gezien die op een synth staan te drukken en waar niets uitkomt. Ook al zou ik een perfecte keyboard muzikant vinden, het blijft geen zicht om geconcentreerd 16de noten te drukken aan 129bpm. Laat de sequencer dit werk maar doen. Bij True Zebra speel ik gitaar, bass en synth... Daarbij komen dan nog de stem en loopers. Werk genoeg en ‘what u see is what you get’.
Je kan het zien als een futuristische singer-songwriter van de 21ste eeuw.
Wat kunnen we verwachten van je optreden op de Dark Entries Night op 25 oktober?
Nieuwe nummers en een goed gevoel om terug te beginnen optreden.
|