Zwarte Poëzie maakt wave in het Nederlands. Ze hebben reeds twee werken uit met eigen werk, maar treden tegenwoordig op met naar het Nederlands vertaalde covers van Neue Deutsche Welle liederen. Wat meer is, ze zijn te zien op de zevende editie van de Dark Entries Night met hun NDW-programma. Reden genoeg om Edwin van der Velde eens aan de tand te voelen over zijn drijfveren.

Hoe is Zwarte Poëzie ontstaan?

Zo ongeveer 10 jaar geleden was ik gestopt met mijn band Isolation en maakte ik in mijn eentje op mijn slaapkamer Engelstalige wave. Dat had echter geen eigen karakter en was een hoop gecloon van The Cure, Joy Division en anderen. Tot ik op een bepaald moment een Nederlandstalige zanglijn in gedachten kreeg op een liedje en dat uitwerkte. Dat lied werd Misschien Morgen Wel (op de Grijs Verleden EP) en de laatste zin in het laatste couplet was "Dit is een andere fantasie, dit is Zwarte Poëzie". Zo kwam ik dus aan de naam en dat was de geboorte. Een aantal van die Engelstalige liedjes zijn toen vertaald (waaronder Grijs Verleden) en zo had ik mijn eerste set aan Nederlandstalige Wave liedjes.

Op je website staat dat je geadopteerd bent door de gothic scene. Voel je je er ondertussen kind aan huis?

De wave scene in Nederland is de laatste jaren niet zo groot. Daar buiten is het voor Zwarte Poëzie helemaal armoede om aan gigs en publiek te komen, dus zodoende voel ik mij 'geadopteerd' door het selecte wave gezelschap dat er is.

Nederlandstalige new wave is niet wijdverspreid. In Vlaanderen denk ik aan Arbeid Adelt! en Aroma di Amore. In Nederland ken ik amper groepen die het in het Nederlands doen. Hoe komt dat volgens jou?

De typische Nederlandstalige muziek tot 10 jaar geleden klonk allemaal hetzelfde. Inmiddels gaat het wat beter. Als je het op de radio hoorde dan herkende je al aan de arrangementen meteen dat het een Nederlandstalige band was. En dan heb je nog de volksmuziek. Ik denk dat weinig muzikanten hiermee geassocieerd wilden worden, en de associatie wordt vaak meteen gemaakt. Ook is het Nederlands heel direct en dat houdt veel mensen tegen om er naar te luisteren. Vertaal de gemiddelde hiphop of grunge tekst en het gevoel ligt er direct vol bovenop. Eigenlijk is dit heel vreemd want in Nederlandse films zie je juist dat wij veel vrijer zijn dan in Hollywood films. Maar in de muziek kennelijk niet.

Je twee platen Grijs Verleden en Liefde heb je via internet uitgebracht. Bestaan er ook cd-versies? Is het je filosofie om alles gratis online aan te bieden?

Beide CD's zijn gewoon tijdens concerten te koop voor de liefhebbers, maar ik vind dat het gratis downloaden ook moet kunnen. Zwarte Poëzie is een DIY bandje. Tot en met Liefde heb ik alles zelf geproduceerd, opgenomen en afgemixt. Hier is met de NDW covers verandering in gekomen omdat ik begon te accepteren dat ik zelf niet de productiekwaliteit ging halen die ik voor ogen had. Wegens de auteursrechten heb ik deze niet uitgebracht. Als onbekend bandje wil je dat je muziek door zoveel mogelijk mensen beluisterd wordt en die paar centen die ik daardoor mis loop zijn het mij waard om de liedjes gratis te verspreiden. Naast Zwarte Poëzie heb ik een leuke baan waar ik gelukkig mijn inkomsten voldoende mee kan vullen. Voor toekomstige releases zit ik er aan te denken om te werken met een vrije gift, geef mij maar een biertje of iets dergelijks, helemaal prima.

De samenstelling van de groep is over de tijd veranderd. Een paar jaar geleden traden jullie in een klassieke drum-bas-gitaar-bezetting op, nu enkel nog met gitaar en synth. Is dat een praktische keuze?

Muzikaal werd ik wat meer geïnspireerd door elektronische bands en dat was de kant die ik al een tijdje op wilde gaan met bassynthesizers en drumcomputers. Toen we in de vorige bandbezetting uit elkaar groeiden was dat voor mij dus een logische vervolgstap om eerst met drumcomputers en daarna bassynthesizers te gaan werken. Ook is het praktischer. Binnen Zwarte Poëzie heb ik altijd zelf de liedjes geschreven, nu kan ik ze ook helemaal alleen uitwerken.

Vanwaar het idee om Neue Deutsche Welle nummers te coveren en te vertalen naar het Nederlands?

Dit is een beetje mijn antwoord op de vraag waarom de Nederlandstalige wave niet wijdverspreid is. Ik wilde mensen laten zien wat er allemaal mogelijk zou zijn geweest als wij in de jaren 80 in Nederland ook in onze moerstaal wave hadden gemaakt. Daarnaast zat (of zit ik nog steeds) in een schrijversblok en wilde ik vrijblijvend weer eens wat opnemen zonder dat het mij teveel stress ging geven.

Je brengt binnenkort ook een nieuwe ep uit met de Neue Deutsche Welle liederen. Waar heb je de keuze van de nummers van laten afhangen?

De keuze van de liedjes is helemaal gebaseerd op haalbaarheid en resultaat. Ik heb heel veel NDW liedjes geprobeerd te coveren en te laten klinken als Zwarte Poëzie door het te arrangeren zoals ik in alle liedjes doe. Bij veel muzikanten en liedjes ging het niet werken of kwam de tekst niet uit in het Nederlands (Palais Schaumburg, Nina Hagen, Fehlfarben, Ixi, etc). Het oorspronkelijke plan was zelfs breder en hield in dat ik allerlei niet-Engelstalige wave covers wilde maken inclusief een lading Vlaamse en Franse wave. Doordat ik aan de NDW covers genoeg had heb ik dit idee voor 'ooit' bewaard. Dus ja, grote kans dat ik nog eens mijn best ga doen op De Brassers, Aroma Di Amore, Arbeid Adelt! en Madou.

Zwarte Poëzie