nodigen je graag uit in hun wereld van hopeloze nostalgie
31/08/2012, Henk Vereecken![]() |
|||||
Stel Lebanon Hanover eens voor aan het Belgische publiek. Larissa Iceglass: Angst, haat en verwarring over de moderne wereld bracht ons samen toen we met elkaar in contact kwamen via een sociaal netwerk begin 2010. We wisselden youtube links uit van analoge new wave en dark wave uit de jaren ’80. Twee verloren jonge zielen die op een ander deel van de aardkloot leefden maar zich toch met mekaar verbonden voelden. Er was eigenlijk niets gepland. Ik ging naar Engeland voor een zomervakantie om te zien hoe het daar was en om de dennenbomen te ruiken. Ik realiseerde me al gauw dat Sunderland een zeer inspirerende en suïcidale plaats was. Het regende de ganse week, dus richtten we maar een band op en we schreven de helft van “The World is Getting Colder”. We smeten ons in een passionele, morbide, muzikale love story en dat is het beste dat ons ooit in ons leven overkwam. Wat is het verhaal achter de vreemde bandnaam Lebanon Hanover? Larissa: We kozen de naam Lebanon Hanover als een symbool voor het creëren van een nieuwe zone, een nieuwe wereld door het combineren van twee bestaande plaatsnamen. De leden van de band hebben verschillende culturele achtergronden, maar geen van beiden hebben we sterke gevoelens jegens een vaderland. We zijn beiden thuisloze zwervende vogels in een eindeloze zoektocht naar de ideale plaats om te blijven. Wat vind je van de termen ‘minimal wave’ en ‘cold wave’? Zijn ze een goede beschrijving van de sound van Lebanon Hanover? Larissa: Er zit zeker een deel cold wave revival in onze muziek. Zoals vele bands tegenwoordig doen pikken we geluiden op uit de ijzige jaren ’80 gebruik makend van minimale drumpatronen en structuren. Maar recentelijk hebben we een meer tedere en romantische sound ontdekt waarbij de jaren ’80 geluiden meer bijzaak worden en onze teksten en melodieën meer op de voorgrond komen. Kan je ons iets vertellen over het album “The World Is Getting Colder”? Larissa: De wereld wordt onverschilliger, wreder en kouder. We worden erdoor verscheurd. Wij zijn mensen die thuis in onze veilige cocon poëzie lezen en naar oude muziek luisteren om te ontsnappen aan al de degradatie buiten in deze hectische, moeilijke tijden. Dit album is een soort noodkreet van twee jonge verwarde geliefden die graag op de rewind toets willen drukken. Wat is je favoriete Lebanon Hanover song en waarom? Larissa: Mijn favoriete song is er een van het volgende album en die song heet “Albatross”. Het is een heel eerlijke song over onze isolatie op dit eiland en over ons getweeën als levende wezens die te gevoelig zijn voor deze wereld. Het leven van zwervende albatrossen is bijna belachelijk romantisch wanneer ze maandenlang non-stop over de oceaan vliegen om zich te verenigen met hun partner voor het leven op een eiland ver weg van het mensdom. Die vogels zijn echt een soort iconen voor mij. William Maybelline: Voor mij is dat “Avalanche” omdat die song mijn leven samenvat. Door welke bands of artiesten zijn jullie beïnvloed? William Maybelline: Kraftwerk, Malaria!, X-mal Deutschland, Grauzone, DAF, The Smiths, Peter Schilling, Martha & The Muffins, klassieke muziek, de Legend Of Zelda symfonieën. Naar wat voor muziek luister je zoal tegenwoordig? Larissa: eerlijk gezegd ben ik op een bepaald punt gestopt met luisteren. Overal waar ik kom hoor ik irritante muziek uit de speakers komen op niet te harden frequenties. Wanneer ik de kans krijg om te relaxen dan zet ik classic.fm op en hoop ik mijn favoriete stuk van Sergei Prokofiev te horen: “Dance Of The Knights”. Wat is de laatse cd die je kocht? William Maybelline: Ik koop geen cd’s. Maar de laatste plaat die ik kocht was de 7” van “One Man’s Meat” van Fad Gadget. Hoe ontstaat een Lebanon Hanover song? Hoe gaan jullie te werk bij het songschrijven? Larissa: Op ons eerste album ontdekten we grotendeels samen riffs op gitaar en op bas, maar nu gaan we anders tewerk. Ik moet mezelf opsluiten in een kamer of ik ga in de bossen wandelen en ik schrijf de lyrics terwijl William baslijnen opneemt en met drumpatronen speelt. Als ik terugkom beslis ik of het materiaal de moeite waard is om mee te werken en dat is meestal zo want we weten wat we willen. Dan neem ik de vocals op en de gitaar en William zegt of hij het goed vindt of niet. De meeste van onze songs worden op heel korte tijd geschreven maar zijn zeer intens en hebben soms een maand inspiratie nodig voor het moment van creatie. Waar gaan de songteksten zoal over? Waar vind je de inspiratie voor de teksten? Larissa: De lyrics zijn statements. Onze kijk op het leven in de 21ste eeuw, onze verwarring en onze irritatie over alles om ons heen. De lyrics zijn als expressiemiddel voor mij bijna belangrijker dan de muziek zelf. Het effect dat tekst kan hebben met melodie is fascinerend.. En soms als ik het belang van bepaalde regels wil benadrukken dan herhaal ik ze gewoon zo vaak als ik maar wil. Al onze lyrics staan op tumblr. Is dit de eerste maal dat jullie in België gaan optreden? Wat weet je over België? William: ja, inderdaad. Het heeft weelderige groene bossen, dat zagen we door het vliegtuigraampje. Het ziet er heel uitnodigend uit want wij houden van de natuur. Ik ga me ook de Belgische chocolade laten smaken. Dan denk ik dat jullie over de Ardennen zijn gevlogen. :-p Wat kunnen we verwachten van het concert in België? William: Enkel kommer en kwel. Waarom moeten onze lezers zeker komen kijken naar het Lebanon Hanover optreden in ’t Klooster in Antwerpen? William: We nodigen ze graag uit in onze wereld van hopeloze nostalgie! Wat kunnen we in de nabije toekomst verwachten van Lebanon Hanover? Larissa: Onze nieuwe LP “Why Not Just Be Solo”. Die komt uit op 31 oktober op Fabrika Records. Hebben jullie nog een laatste boodschap voor onze lezers? Larissa: Ik sta versteld hoeveel mensen er zich laten verblinden door die maskerade, door die klonen die de popmuziek van vandaag overheersen. Iphones, netwerken, mode die kleuriger is dan ooit, al het irritante dat de digitale wereld ze levert. Maar ze slikken het allemaal en gaan mee met de flow. Ik denk dat we kritischer moeten zijn in de toekomst en wat de liefde betreft, ik denk niet dat mensen daar nog in geloven. En ook niet in muziek; Maar wij zijn lovers en dat zorgt ervoor dat we deel uitmaken van het verzet! http://www.facebook.com/pages/Lebanon-Hanover/186309371393430
|
Volgende interviews:
Gavin Friday - Wanneer je muziek maakt moet je elke keer opnieuw weer zo gepassioneerd, zo kwetsbaar, zo vurig en zo verliefd zijn als toen je je eerste single of album maakte. Anders is het bullshit...
Die Sektor - 'We hebben zeker en vast een bocht van 180° gemaakt qua richting, maar als ik erop terugkijk was het de beste keuze die we konden maken.'
Echo Us - Mijn muziek brengt sommige mensen in de war, waarschijnlijk omdat ze meer conventionele of genre-gebaseerde muziek gewoon zijn.
Dine on Ashes - Een compact muzikaal werk blijft langer hangen
Destiny Day - 25 februari 2012 - Vlaamse Opera, Gent - Gothic en zwarte romantiek in de opera: een impressie
Psy'Aviah - Introspection ~ Extrospection biedt nog meer variatie en crossovers dan onze vorige albums
Lula Sweet - 'Het is een drang, iets dat we moeten doen. Ons eigen kruimelspoortje creëren.’
Vomito Negro - Als je geld hebt geraak je met alles weg, heb je geen geld moet je in de lijn lopen, anders hang je.
Hybryds - Jaloers? Waarom zou ik? Hybryds was voor mij een art project, niet een commerciele groep waar ik de wereld wilde mee veroveren.
Clock DVA en The Anti Group Conspiracy - De keren waarop ik mijn intuïtieve gevoelens negeerde, heb ik fouten gemaakt