Space rock, acid rock, plasma rock of hoe je het ook wilt noemen, Omnia Opera zijn een Engelse psychedelische band met zijn roots in de free festival scene. Ontstaan in 1985 en na een twaalfjarige winterslaap weer ontwaakt in 2006, hebben ze nu met “Nothing Is Ordinary” zelfs een nieuw dubbelalbum op stapel staan, het eerste in 15 jaar tijd. Op zaterdag 23 juli staan ze op het podium van het OcCulTrAnCe festival in Oosteeklo voor een concert dat een audiovisuele totaalervaring moet worden.

Stel Omnia Opera eens voor aan het Belgische publiek?

We zijn een groep sonische audiomisfits van voorbij de tiende dimensie, die de veranderingen van de 21^ste eeuw vieren in het besef dat niets gewoon is in dit leven en errond. Maar eigenlijk zijn we een groep muzikanten die een muziekstijl spelen die bekend staat als ‘plasma rock’, een genre doortrokken van de invloeden van Cardiacs, Hawkwind, Pink Floyd en alles daartussen. We speelden op een aantal kleine gratis festivals in de nasleep van de teloorgang van de Stonehenge free festival scene. Onze roots liggen dus in de free festival scene maar gedurende de jaren hebben we onze horizon verbreed en spelen we overal waar we de kans krijgen!

Hoe zit het met de ontstaansgeschiedenis van Omnia Opera? Hoe en waar ontmoetten de leden elkaar?

Op een dag ontmoetten twee scholen vissen elkaar in een heel kleine vijver. Dat is niet eens zo ver van de waarheid. Twee originele leden van de band (Rob en Ade) zaten in Kidderminster in de acid rock band Genetics Of Destiny en ontmoetten Andy die in Malvern in de band OM speelde rond 1985. Daaruit groeide de nucleus voor de band. Na verschillende ontploffende drummers en vreemde vrouwelijke sirenes, vervoegde Neil de band in de late jaren ‘80 en hield sindsdien de drumkit warm. Captain Bagley kwam er bij in de vroege 1990’s toen Andy een garage zocht om zijn wereldse bezittingen in te bewaren. Bagley kwam op een Omnia party binnengevallen en hij eindigde mee op het podium waar hij aan verschillende karakters gestalte gaf. De band splitte dan voor 12 jaar en kwam pas in 2006 terug samen voor een 20^th anniversary concert, minus Ade. We amuseerden ons zo geweldig dat we beslisten om terug samen te blijven. We kregen weer met een paar vreemdsoortige sirenes te maken, Plum & Caitlin die in 2010 vervangen werden door Libby.

Waarom koos je voor Omnia Opera als bandnaam?

Met een goede bandnaam voor de dag komen is, zoals vele bands kunnen getuigen, een behoorlijk lastige karwei. We haalden inspiratie bij de dingen die ons interesseerden en een van die dingen was het onderzoeken van natuurmagie. ‘Omnia Opera‘ is een term die we vonden in een boek over de Kabbala en andere dingen zoals de Golden Dawn en Aleister Crowley die alles te maken had met het gebruik van natuurmagie. We waren toen erg jong en ‘kosmisch’ en de naam is een product van deze jeugdige en naïeve uitbundigheid, maar als naam heeft het ons grote diensten bewezen.

De Omnia Opera was een soort festival waar het samenkomen van de vier elementen werd gevierd. Het kan vertaald worden als ‘Heilige Werken’ of ‘de complete werken’. Vrijer vertaald: ‘We zijn allemaal verbonden’ en dat bepaalt waar we vandaan komen. Een concert heeft even veel te maken met het publiek als met de band en we maken allen deel uit van dezelfde ervaring. Wij krijgen goede vibes van het publiek en vice versa. Maar wat de naam echt uitverkoren maakte, was in feite simpelweg het feit dat we hielden van de klank ervan en van het feit dat het dubbelzinnig was en niets verraadde over het muziekgenre dat de band speelde: het kon even goed over een klassiek ensemble gaan als over een pop of rock band. En daarnaast bekt het gewoon goed! Probeer het maar: ‘Omnia Opera’!

Ik heb de ‘preview montage’ van het nieuwe (dubbel)album op jullie site beluisterd. Mijn indruk is dat spacey ambience behoorlijk heavy stuff ontmoet. Is dat een goede impressie van het nieuwe album?

Dat is behoorlijk accuraat. Veel van onze tracks zijn als een reis die je meeneemt naar verschillende sferen, stijlen en plaatsen. Juist wanneer je denkt dat je de song beet hebt, gaat hij een andere richting uit. Daarom zijn veel tracks lang, maar eigenlijk zijn het verschillende tracks binnen een track. Een wereld binnen een wereld etc. Voor iedereen zit er iets in. Dus ja, ik denk dat je indruk dicht bij de werkelijkheid zit, al moet je echt het album in zijn geheel horen. Op het einde hebben verschillende mensen verschillende dingen gehoord en dat is juist de schoonheid van dit soort muziek die verschillende fases en passages heeft en stukken die mensen op verschillende niveaus aanspreken en die zodoende toegankelijk is voor vele oren, een beetje zoals Pink Floyd ook heel diverse mensen kan aanspreken.

Er gaapt een kloof van 15 jaar tussen het nieuwe album “Nothing Is Ordinary” en diens voorganger “Red Shift”. Had dit enkel met financiën te maken?

Nee... Het leven kan soms rare wendingen nemen en het album “Red Shift” nam bijna twee jaar in beslag waarin we geen concerten meer gaven. Eigenlijk kwam het pas een paar jaar na de split uit en het scheelde niet veel of het was er nooit gekomen. Tegen dat het album afgeproducet was, had het zodanig veel gevergd van de mensen dat de band uiteen viel. Daarenboven was ook de muziekscene in het algemeen veranderd; de dance en rave cultuur nam het een tijdlang over en dan was er nog de coverband scene. De festivals waren monsterachtige zielloze commerciële affaires geworden.

Maar omstreeks het begin van de 21^ste eeuw leidde de nieuwe technologie zoals de macht van het internet en de muziek en sociale networking sites tot een revival van de scene in het algemeen. Muziek werd toegankelijker, kleine festivals begonnen weer op te komen en de muziekscene stond weer sterker.

Over het nieuwe album deden we vier jaar, maar het verschil was dat we intussen ook concerten deden en tracks heropnamen naargelang ze veranderden via de live shows. Zodus, als antwoord op deze vraag dient gezegd te worden dat de reden voor de tijdskloof van 15 jaar tussen de twee albums was dat de band gedurende het grootste deel van die tijd eigenlijk niet meer echt bestond en het heeft tot op heden geduurd voor het lot ons weer had bijeengebracht en voor een nieuw muzikaal product had gezorgd.

Maar financieel gezien hebben we dus geen dekking en zelf hebben we weinig geld. Vandaar het systeem met de pre-order** dat we hebben opgezet. Zo kunnen mensen direct helpen om het album gereleased te krijgen door online een pre-order** te doen. Met het geld dat we zo verzamelen wordt de release betaald. Het is een fantastisch systeem dat volledig breekt met het oude door een platenmaatschappij gedomineerde model en dat de muziek direct in handen geeft van de fans en bands zelf. En dat is heel mooi en ontzettend cool!

Wat zijn jullie muzikale inspiratiebronnen? Ik zou zeggen dat de invloed van de archetypische spacerockband Hawkwind nogal prominent is. Ik zie hetzelfde bij andere hedendaagse spacerockbands als Litmus, Farflung etc... Ze zijn toch allen redelijk wat verschuldigd aan Hawkwind. Akkoord?

Iedereen in de band, zoals in de meeste bands, heeft een verschillende smaak en we voegen elk in een bepaalde mate onze invloeden toe aan het geheel. Het is een feit dat we allen veel appreciatie hebben voor Hawkwind in al hun incarnaties en er ook door beïnvloed zijn. We groeiden op met de Hawks en erkennen uiteraard hun invloed. Aan de andere kant zijn er vele, vele andere bands die ons hebben beïnvloed zoals Gong en Daevid Allen, Cardiacs, Pink Floyd en duizenden andere bands, te talrijk om op te noemen.

Voor wat voor mensen maken jullie muziek?

Voor iedereen, inclusief dieren en aliens. Wel, dat is ook niet ver van de waarheid. Ik vind de huidige muziek toegankelijk. We zouden het nog steeds plasma rock noemen als we er een label op moesten plakken. Ik heb tracks gespeeld voor heel diverse mensen, zowel voor liefhebbers van mainstream pop als voor thrash metal freaks, ravers, punks, folkrockers, etc. En iedereen vond tenminste één track die hem aansprak. Maar tegelijkertijd maken we niet echt muziek voor iemand in het bijzonder, we doen gewoon wat we doen omdat we het leuk vinden en we er een kick van krijgen om samen iets te verwezenlijken.

Weet je, van de samenwerking in een groep van vijf mensen, daar gaat een enorme kracht van uit. Dat de som van de delen, met elkaar gecombineerd, muziek oplevert en het privilege hebben om daar deel van te mogen uitmaken, dat is echt iets unieks. Ik denk dat veel bands het daar over eens zullen zijn. De band is immer de combinatie van de leden; hun gemoedstoestand, emoties en ideeën worden gefilterd tot de finale hoorbare output. Het is echt geweldig hoe dat werkt. We zijn al gelabeld als een space rock band, als een acid rock band en als een plasma rock band maar eerlijk gezegd zijn al die labels te beperkend. Het is gewoon muziek of je het nu te gek vindt of niet.

Zit er een bepaalde filosofie achter de muziek?

Enkel in zoverre er een filosofie zit achter de luisteraars. We zijn allen verbonden ;) Of zoals Rob Lloyd onze gitarist het ooit verwoordde: ‘We get off on the idea that people get off on what we get off on.’

Wat kunnen we verwachten van het Omnia Opera concert op het OcCulTrAnCe festival in Oosteeklo?

Je zult worden ondergedompeld in een audiovisuele totaalervaring waarbij zowel band als publiek zich amuseren met wat er op het podium gebeurt. We zijn van plan een diverse set te spelen met veel energie die alle kanten opgaat. We zullen heel wat nieuwe nummers spelen van het nieuwe album waar we echt vol van zijn, maar we zullen er ook hoopvol een paar oldies tussensteken die de mensen misschien gaan herkennen. In feite is het onze bedoeling om een intense injectie van plasma rock rechtstreeks in de visuele cortex en het oorkanaal te geven en de toeschouwers blij en met een goed gevoel achter ter laten. Als we dat kunnen bereiken hebben we onze job gedaan.

Wat vind je van de affiche van het OcCulTrAnCe festival? Zijn er optredens die je zelf zeker niet zou wil missen?

Het geweldige aan zulke festivals is dat je bands te zien krijgt waar je normaal gezien nog nooit van gehoord hebt of nog nooit de kans toe had om ze te zien. Alle bandleden ontdekten al nieuwe interessante bands op zulke events, maakten ze live mee en gingen op jacht naar platen van hen. We zijn geen band die zich verstopt op festivals. We worden vaak gezien terwijl we ons amuseren temidden van het publiek :-). We zijn bevriend met de mannen van Nukli en er zullen wel momenten zijn waar we er stevig lol mee staan te trappen. Persoonlijk kijk ik er erg naar uit om Øresund Space Collective in actie te zien, maar we gaan ook kijken naar bands waar we nog niet mee in aanraking kwamen en we gaan gans het gebeuren actief meemaken. Afgaande op de video’s op de Occultrance website (http://www.everyoneweb.com/shapeshifters) denk ik dat Dream Machine mijn ding gaat zijn, maar er zijn echt te veel goede bands om op te noemen en ik ben er zeker van dat het ganse festival geweldig gaat zijn.

Heb je nog een laatste boodschap voor onze lezers? Waarom moeten ze naar het concert van Omnia Opera komen zien op het OcCulTrAnCe festival in België?

Captain Bagley: Wel, het zijn events zoals dit die de muziek levend houden, die mensen levend houden, enthousiast en verbonden. Kom ons zien en alle bands op het festival. Er zal licht zijn en schaduw. En het belangrijkste, er zal fun zijn. Onthoud dat we allemaal verbonden zijn.

Andy J: Breng met je mee wat je verwacht te vinden!

Ik zal een pak steengoede muziek meebrengen dan. Tot op het festival!

**Pre-order het nieuwe album van Omnia Opera album hier: http://omniaopera1.bandcamp.com. Een dubbel cd met genoeg plasma om je hoofd te vullen tot de koeien huiswaarts keren!

http://www.omniaopera.co.uk

http://www.omniaopera.co.uk/home.html