Wij zijn volop aan zijn interviewmarathon bezig want jawel, naar het schijnt 'doet zot zijn geen zeer' en daarom hebben we maar besloten om alle groepen van het Shadowplay Festival te interviewen. De tweede in het rijtje is Hocico! Wij spraken met de immer vriendelijke Erk.

Iedereen weet ondertussen wat Hocico betekent, maar kun je ook even toelichten waarom je die naam gekozen hebt?

Wij hebben die naam gekozen omdat het woord een bepaalde agressie uitstraalt, het is ook een woord dat in Mexico op een denigrerende manier gebruikt wordt. Het past perfect bij onze muziek en draagt de agressiviteit uit die je in onze nummers terugvindt.

Jullie zijn nu al zo’n twintig jaar bezig. Ik kan me moeilijk inbeelden dat jij toen ooit gedacht zou hebben dat Hocico in 2011 nog steeds even populair zou zijn.

Twintig jaar geleden hadden wij inderdaad geen flauw benul van wat er ging gebeuren, maar ik ben toch wel blij dat onze hele carrière gekenmerkt wordt door magische en betekenisvolle dingen. Soms lijkt het erop dat alles zo voorbestemd was. Wij hebben steeds in ons zelf geloofd, en tot nu toe lijkt het alsof we er plezier aan zullen blijven beleven.

Jullie zijn zonder twijfel één van de bouwstenen van de EBM. Zien jullie jezelf als iconen?

Wij zijn heel blij dat we deel hebben kunnen uitmaken van de ontwikkeling van de elektronische underground, maar zelf zien wij ons niet als iconen.

Er bestaan ook heel wat Hocico-klonen. Zie jij dat als iets dat je ego streelt of vind jij het belachelijk dat groepen elkaar gaan kopiëren?

Over het algemeen zijn we daar blij om, sommige bands herinneren ons aan de dagen dat wij begonnen en dat is cool.

Het is wel zo dat het in een club moeilijk is om een onderscheid te maken tussen al die verschillende groepen in het ruwe elektronische genre. Het lijkt wel of er al heel wat bands zijn met een gelijkaardig geluid. Het wordt wel tijd dat er wat groepen met een nieuw geluid komen aandraven.

Ik vraag jou dit eigenlijk omdat jullie in het begin sterk op Skinny Puppy leken, wat jullie wel hebben weten ombouwen tot een zeer eigen geluid!

Wel ja, in dat opzicht blijft Skinny Puppy toch één van mijn favoriete groepen, maar we hebben nooit geprobeerd om ze te imiteren of er een kopie van te zijn.

Ik denk dat het belangrijk is dat je trouw blijft aan je eigen gevoelens om te kunnen creëren, want er is niemand die beter je verhaal kan vertellen dan jijzelf. Als je daar aan vasthoudt, zal je muziek wel zijn eigen taal spreken.

Hoe zit de situatie in Zuid-Amerika? Ik heb de indruk dat de EBM-sector daar nogal populair is, hoe komt dat?

Het is inderdaad een scene die blijft groeien. Zowel in Centraal- als in Zuid-Amerika is er altijd een undergroundscene geweest. In Mexico is alles begonnen in de jaren ’70 en ’80 met bands, speciale radioshows, enz. Er is wel altijd interesse geweest voor groepen met een ander geluid. EBM maakt deel uit van die stroom en nu zijn we zeer tevreden dat er zoveel fuiven, groepen en concerten zijn.

Je zal er wel akkoord mee kunnen gaan als ik vind dat je een punker bent.

Punk betekent voor mij een levensstijl, het betekent "stand up and do it, het maakt niet uit hoe je het doet en wat anderen ervan zeggen".Ik denk dat wij wat attitude betreft dus wel een punkband zijn.

Je zal er ook wel akkoord mee gaan dat Hocico's muziek extreem is. Denk jij dat een mens grenzen moet stellen aan zijn extremiteiten?

Geen grenzen, jij bent de enige die weet wat je nodig hebt om jezelf te zijn. Je zou moeten weten wat je nodig hebt om gelukkig te zijn en er zijn hierbij geen limieten. Als blijkt dat je naar het extreme moet gaan om antwoorden, emoties, gevoelens en sensaties te vinden, moet je dat gewoon doen! Wij moeten Hocico met wat gekte injecteren om het voor ons echt te doen lijken.

Binnenkort staan jullie op het Shadowplay Festival, vertel eens wat het publiek mag verwachten?

Je kan een show verwachten van een groep die vooral luid en brutaal zal spelen, je zal kunnen genieten van onze nieuwe achtergrondbeelden, en we zullen een mooie mengeling van oude en nieuwe nummers brengen. Het belangrijkste is dat we de hellehonden op het publiek zullen loslaten, dus iedereen is maar beter stevig voorbereid!

Vertel ons even wat jouw favoriete plaat aller tijden is, en waarom?

Dat is een moeilijke vraag, omdat er zoveel platen tot mijn favorieten behoorden in verschillende periodes van mijn leven. Muziek spreekt je aan op bepaalde tijdstippen in je leven, dus eigenlijk zou dat een enorme lijst zijn. Eén van de albums waar ik wel steeds naar terugkeer en naar luister is “Too Dark Park” van Skinny Puppy. Daarmee keer ik terug in de tijd en ik zie mezelf toen ik 18 was.

Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift vast te zitten.

Je verwacht waarschijnlijk dat ik hier een aantal meisjes zou noemen die ik nog nooit ontmoet heb, maar ik zou best wel 8 uur in een lift willen zitten met Julian Assange en we zouden het hebben over hoe we het leven van boosdoeners harder kunnen maken.

Een speciale boodschap voor de lezers?

Volg geen enkele raad op, laat je volgen door je eigen geest.

LEUKE WEETJES

FAVORIETE MAN : Benito Camelo

FAVORIETE VROUW : Rosa Melcacho

FAVORIETE FILM : "Freaks" van Tod Browning

FAVORIET BOEK : "Women" van Charles Bukowski

FAVORIETE KLEUR : Rood

FAVORIETE PLAATS OM NAARTOE TE GAAN : De hel

FAVORIET TEKENFILMFIGUUR : El Santo