Ooit gehaat door de buren, maar sinds kort hebben de heren van Ping Pong Tactics een schuur gevonden om hun (heerlijk) lawaai de lucht in te sturen. Hoe ze klinken, mijnheer? Een gemeenschappelijk orgasme van Thurston Moore en Steve Albini's Arctic Monkeys op 78 toeren? Joy Division gezien door de ogen van een No Waver? Wie zal het zeggen, in ieder geval hebben deze drie kerels uit Lembeke het concept van twee woorden overduidelijk begrepen: “DIY” en “Punk”. Dark Entries sprak met pingpongspeler van dienst, Bert.
Hoe zijn jullie op zo’n sublieme naam gekomen?
We hadden de naam eerder dan de band. Enkele jaren geleden, in een zomer waarin we veel pingpongden, drukte ik in google de zoekterm 'ping pong tactics' in, dit om beter te worden in het pingpongen dan mijn tegenstrevers. Ik vond die drie woorden samen zo goed klonken en dacht, dit moet een bandnaam worden. Dus dan hebben we maar een band opgericht om de naam te gebruiken.
Volgens de bio zijn jullie geliefd bij de kids maar gehaat bij de buren. Ik veronderstel dat ze je met de dag meer en meer haten?
We repeteren nu in een schuur in Lembeke, daar hebben we geen last van de buren eigenlijk. De quote in de bio komt uit de tijd dat we nog in jeugdhuizen in het Meetjeslands optraden.
De mensen uit onze 'hometowns' zijn nooit onze grootste fans geweest, we kregen vaak negatieve reacties. Het was pas toen we af en toe in Gent en Antwerpen begonnen spelen dat we fans kregen, en dat waren meestal jongere mensen.
Over jullie geluid: dat klinkt supervet maar jullie doen het wel met een minimum aan middelen, niet?
Verschillende van onze releases zijn zelf opgenomen. Meestal crappy tapedecks en cassetterecorders die we in het repetitiekot laten opnemen terwijl we spelen. De andere helft is opgenomen door Willem Moorthaemers van Silvester Anfang en het Funeral Folk label. Hij heeft een fourtrack en wat micro's. Die opnames klinken niet zo lo-fi als de tapedecks maar er zit toch nog die analoge warmte in plus je kan de gitaar goed oversturen en met wat plaatswerk een drum met één micro ook heel goed opnemen.
Uiteindelijk heeft een band zoals ons niet meer dan 4 sporen nodig en we vinden dat die warme analoge gruizelige klank beter bij onze muziek past.
Ik veronderstel dat “serieuze” muzikanten jullie zullen uitlachen, niet?
Goh wat is een seriueze muzikant? Ergens vind ik onszelf ook serieuze muzikanten. We zijn bezig met alle aspecten van onze muziek, de artwork, het opnameproces, het releasen, ... Uiteindelijk gaat het om een algemene feel en vibe, een positieve vibe, van het zelf kunnen doen en willen doen en niet aantrekken van wat zogezegd hoort en niet hoort of van hoe je al dan niet bekend wordt. Pas vanuit die attitude kan iets interessant ontstaan denk ik en ik vind die heel weinig terug in de Belgische mainstream.
Ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt, maar voor de muziek hoop ik dat jullie nooit een platencontract aangeboden krijgen. Ik bedoel, die DIY maakt alles zo vet! Zouden jullie toch tekenen moesten jullie die kans krijgen?
Daar zijn we niet mee bezig. Moest die vraag er ooit komen zouden we er op dat moment met ons drie over nadenken. Het is in ieder geval geen doel. We willen gewoon onze muziek kunnen maken, verspreiden en optreden. We geven niet graag dingen uit handen. We gaan nu waarschijnlijk wel enkele releases op bevriende DIY-labels doen maar dan ook alleen omdat we die labels en hun attitude heel erg apprecieren.
Eerlijkheidshalve hoor ik dat DIY-effect veel te weinig in de hedendaagse muziek, ik bedoel iedereen wil zo mooi afgelikt klinken. Wat vind je daarzelf van?
Goh, eigenlijk willen we daar niet te veel op in gaan. Iedere band moet zelf maar beslissen hoe ze het aanpakken.
Noem eens je invloeden….
We hebben alle drie licht verschillende muzikale smaken maar als echt bandvoorbeeld zien we The Smiths wel als een invloed. Alles qua karakter, artwork, muziek, uitzicht, presence, ... klopte. En ze spraken zowel de critici als een redelijk mainstream publiek aan.
Ook voel ik verwantschap met hedendaagse indie hip hop acts die continu hun muziek via het internet verspreiden, gratis mixtapes en andere releases spuien tussen hun full albums door.
Zijn jullie het soort kerels die opkijken naar muzikanten, of denk je “Goh, ’t zijn ook maar mensen”.
We kijken wel op naar bepaalde muzikanten.
Over de titels is ook niet te lang nagedacht. Hoe bepaal je wat een titel wordt?
We denken ergens wel na over de titels. Van in het begin hebben we beslist om onze titels slechts één woord lang te maken.We zingen in het Engels omdat dat een goede taal is om in te zingen maar vonden niet dat we dan ook Engelse zin-titels moesten beginnen uitvinden voor ieder nummer.
De inhoud en lyrics van een nummer worden meestal pas achteraf afgewerkt, en vaak dient de zang puur functioneel als instrument. Het zoeken van die woorden is echt iets tussen ons drie, iets zeer abstract. Slapen is bijvoorbeeld een goede titel, of Maverick.
Jullie gebruiken ook oude tapes om te recycleren. Leg uit en zeg ons waarom andere groepen dat nog niet gedaan hebben!
Dat was onze eerste release. We wilden hem op tape uitbrengen omdat het zeer radicale opnames en halve nummers waren, we wilden dus een format dat er bij paste. We zijn naar de kringloopwinkel in Eeklo gereden en hebben daar alle oude cassettes gekocht. Dan hebben we thuis onze muziek tussen de oorspronkelijke muziek op de cassette gezet. Het was een goedkope en originele oplossing.
Wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Ze moet nog uitkomen maar het wordt ongetwijfeld 'feta justice' van Gerard Herman, binnenkort uit op KRAAK. Ik weet niet of we hier de plaatnaam al mogen laten lekken, maar het is toch gebeurd nu!
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift vast te zitten en wat zou je doen?
Liefst met mijn lief denk ik.
Een boodschap voor de lezer?
Ja, stay brutal.
Ping Pong Tactics |