|
Het ziet er naar uit dat ik wel altijd wel een plaats voor mijn ding vind maar toch pas ik niet onmiddellijk in het voorziene hokje.
22/01/2011, Didier Becu
|
||||
Onlangs verscheen op Dependent het album “Shipwrecks” en omdat donkere synthpop nu niet alle dagen gemaakt wordt, besloten we om maar eens met Jean-Marc te gaan babbelen.
Hallo Jean-Marc, kan je ons eens even vertellen wat Ghost & Writer precies is?
Ghost & Writer is wat je krijgt als je twee individuen die op dezelfde golflengten zitten, zoals Frank en ik, in een muzikale situatie terecht komen waarbij de enige synopsis die is om wat cinematografische muziek over moorden of romantische wanhoop te gaan maken. Verhaaltjes waarbij men half wakker en half in slaap is.
Echt makkelijk was het niet om jullie muziek te beschrijven. Geef me maar de kogel, maar ik dacht aan Nick Cave in een Depeche Mode-kleedje.
U echt helpen, kan ik ook niet hoor. Maar ik zou inderdaad ook denken aan Nick Cave in electropopstijl. Eigenlijk heb je het goed beschreven!
Eigenlijk bevat “Shipwrecks” toch een donker kantje, niet?
Het is donker, ja. Dat hoor je vooral in de teksten waarbij je hoort hoe moeilijk het kan zijn voor bepaalde mensen om in zulks een gecontroleerde en moderne wereld te communiceren. Puur muzikaal echter vind ik het meer opzwepend.
Eigenlijk ook wel raar, want ik kan niet veel synthpop verzinnen die donker klinkt.
Zeer zeker. Eigenlijk wel grappig als je weet dat The Weathermen altijd beschouwd werden als EBM met een komisch tintje. Nu maak ik blijkbaar synthpop met een donker tintje. Het ziet er naar uit dat ik wel altijd wel een plaats voor mijn ding vind maar toch pas ik niet onmiddellijk in het voorziene hokje. Zoiets maakt het voor mij en Frank alleen maar interessanter op.
Ik vind ook dat je de liefde voor de 80’s zo in je muziek proeft.
Ik weet het niet. Vind je dat echt? Ik zou zweren dat het net op alle vlakken moderner klinkt!
Die andere grote liefde voor jou is de synthesizer. Ik veronderstel dat dit jouw favoriete instrument is.
Ik voel mij niet echt een muzikant en de synthesizer geeft mij de mogelijkheden om toch dingen enigszins te controleren zonder dat ik veel van muziek afweet. Zolang ik lawaai kan maken, ben ik een gelukkig mens.
De meeste mensen kennen u van The Weathermen. Een ongelooflijk onderschatte groep waarbij het publiek enkel “Poison” wou horen.
Dat is ook juist, ook al vind ik “Poison” een typisch Weathermen-nummer. De teksten waren surrealistisch en de muziek was industrial, electropop-achtig. Het zou inderdaad beter geweest zijn moest het succes van “Poison” wat later in onze carriere zijn gekomen. Maar wie zal het zeggen…
Warhol zou gezegd hebben dat “Poison” jouw drie minuten van roem was.
Dat is waarschijnlijk zo als je het over de aandacht hebt, maar gelukkig heb ik in mijn loopbaan ook andere dingen bereikt ook al zul je daar niet veel over terugvinden in de geschreven pers. Ik kan niet omschreven worden als de schrijver van één nummer omdat ik al bij al tien platen heb uitgebracht in 5 of 6 verschillende genres en als je die samentelt dan zit je rap aan een hondertal nummers, dus. Er zitten daar nummers bij die beter zijn dan “Poison” maar ze hebben nooit het publiek bereikt. Mijn hoofdbedoeling is altijd geweest om nummers te schrijven waar een publiek naar kan luisteren en waarbij er ook enige interesse losgekweekt kan worden, het ging hem niet zomaar om een beat.
Ghost & Writer is een project met u en Frank Spinath. Hoe kwam jij met Frank in contact?
Hij kwam eigenlijk bij mij omdat hij een Poison T-shirt wou (lol). Nadien bleven we in contact met elkaar en kijk, nu zitten we samen muziek te maken!
Jij bent blijkbaar wel het soort artiest die steeds met anderen wil samenwerken…
Tja ik ben eigenlijk verplicht om zo te werken want ik ben nu eenmaal geen zanger! Trouwens, ik hou wel van de inbreng van andere mensen vooral als die voor vernieuwingen kunnen zorgen en in een zekere zin een uitdaging bevatten.
Ghost & Writer is dat nu alleen een studioproject of gaan jullie ook optreden?
Dat moeten we nog bekijken. Als we het enigszins interessant kunnen maken dan zien we het zeker zitten om live te spelen!
Die favoriete plaat graag…
Moeilijk te zeggen maar ik zou zeker wat nummers uitpikken van Kraftwerk, Brian Eno, Fela Anikulapo Kuti en The Normal. Ook wat platen uit andere genres en stijlen want ik hang zeker niet vast aan de 80’s.
En met wie zou je het nu niet erg vinden om 8 uur in eenlift vast te zitten?
Lol! Ik heb claustrofobie dus ik zou die ervaring meer dan haten maar goed daar van los zou ik het wel tof vinden om een tijdje met Barack Obama, David Lynch of Brian Eno in zo’n ding te zitten.
Een boodschap voor de Dark Entries-lezer?
Jazeker. Stop de N-VA!
www.myspace.com/ghostandwriter
|
Volgende interviews:
Armageddon Dildos - Ik ben zeer trots om te zien dat er tieners naar ons komen kijken en er samen met ons een feestje van maken!
Zoft - We zijn wat we spelen, en of dat nu gemakkelijk klinkt of niet zal ons een zorg wezen,
Tannhauser - Onze muziek is te oncommercieel voor grote platenfirma’s maar dan weer te poppy voor nichelabels.
The Arch - Moest het in het buitenland even schraalmager zijn dan in het binnenland, dan zou The Arch al lang ‘verdampft und verschwunden sein’.
Ondine - Als we al shoegazekinderen zouden zijn dan is het toch uit een mega gang-bang met allerlei andere genres.
Picturesque - Sommige mensen kunnen langgerekte drones inderdaad saai vinden, maar voor mij is dan weer andere muziek saai.
Egida Aurea - De oorlog waarover ik het heb gaat over die innerlijke conflicten waar een mens met geconfronteerd wordt.
Nachtmahr - Het donkere extroverte is Nachtmahr en het lichte introverte vind je terug in L’Ame Immortelle.
A Sunny Day In Glasgow - Het rare is dat ik eigenlijk niks moet hebben van shoegazemuziek, maar ik begrijp ook wel waarom mensen ons zo’n etiket opkleven.
Touch Music (Mike Harding) - Onze rode draad is een dialoog maken tussen het visuele en het sonische, het oog en het oor werken samen.
Evenals het zeer onlangs besproken Donder, Hel & Hagel hebben we hier nog een act uit de Leuvense antifa scene die al lang geen onbekende meer is voor Dark Entries! Gert maakt al meer dan 18 jaar kritische uptempo Nederlandstalige DIY ‘kleinpunk’.
In 2016 bespraken we voor Dark Entries het vijfde album “Ongepast Vrolijk”, ...
Altijd leuk een singel formaat met 4 nummers, aandoenlijk bijna anno 2022, zeker in zwart en grijze lay out en met de veelbelovende bandnaam L’ Appel Du vide en de al even veelbelovende titel “Abwärtsspirale”. Qua stijl en gemoed waan ik mezelf waar aan de vooravond van de jaren 80, een gevoel dat door de muziek van ...
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
In 2019 bespraken we “Lang Genoeg Beleefd Geweest!!!”, het debuutalbum van het Leuvense zootje ongeregeld Donder, Hel & Hagel en heden stellen ze ons hun tweede album voor, “Kermis In De Hel” (11 songs, 43 minuten) met negen studio en twee live songs. Het langverwachte tweede album, uitgesteld door en aangevuld ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het ...
Voor de liefhebbers van dark electro of beter nog aggro tech met cyber aspiraties zou de naam Chain Reactor geen onbekende (mogen) zijn. In de maalstorm van vandaag zouden we haast vergeten dat ook dit subgenre, nog altijd alive and kicking, voor het zweet in de underground clubs zorgt. Conclusie; Dark Entries heeft dringend nood aan een kenner ...