|
Het ziet er naar uit dat ik wel altijd wel een plaats voor mijn ding vind maar toch pas ik niet onmiddellijk in het voorziene hokje.
22/01/2011, Didier Becu
|
||||
Onlangs verscheen op Dependent het album “Shipwrecks” en omdat donkere synthpop nu niet alle dagen gemaakt wordt, besloten we om maar eens met Jean-Marc te gaan babbelen.
Hallo Jean-Marc, kan je ons eens even vertellen wat Ghost & Writer precies is?
Ghost & Writer is wat je krijgt als je twee individuen die op dezelfde golflengten zitten, zoals Frank en ik, in een muzikale situatie terecht komen waarbij de enige synopsis die is om wat cinematografische muziek over moorden of romantische wanhoop te gaan maken. Verhaaltjes waarbij men half wakker en half in slaap is.
Echt makkelijk was het niet om jullie muziek te beschrijven. Geef me maar de kogel, maar ik dacht aan Nick Cave in een Depeche Mode-kleedje.
U echt helpen, kan ik ook niet hoor. Maar ik zou inderdaad ook denken aan Nick Cave in electropopstijl. Eigenlijk heb je het goed beschreven!
Eigenlijk bevat “Shipwrecks” toch een donker kantje, niet?
Het is donker, ja. Dat hoor je vooral in de teksten waarbij je hoort hoe moeilijk het kan zijn voor bepaalde mensen om in zulks een gecontroleerde en moderne wereld te communiceren. Puur muzikaal echter vind ik het meer opzwepend.
Eigenlijk ook wel raar, want ik kan niet veel synthpop verzinnen die donker klinkt.
Zeer zeker. Eigenlijk wel grappig als je weet dat The Weathermen altijd beschouwd werden als EBM met een komisch tintje. Nu maak ik blijkbaar synthpop met een donker tintje. Het ziet er naar uit dat ik wel altijd wel een plaats voor mijn ding vind maar toch pas ik niet onmiddellijk in het voorziene hokje. Zoiets maakt het voor mij en Frank alleen maar interessanter op.
Ik vind ook dat je de liefde voor de 80’s zo in je muziek proeft.
Ik weet het niet. Vind je dat echt? Ik zou zweren dat het net op alle vlakken moderner klinkt!
Die andere grote liefde voor jou is de synthesizer. Ik veronderstel dat dit jouw favoriete instrument is.
Ik voel mij niet echt een muzikant en de synthesizer geeft mij de mogelijkheden om toch dingen enigszins te controleren zonder dat ik veel van muziek afweet. Zolang ik lawaai kan maken, ben ik een gelukkig mens.
De meeste mensen kennen u van The Weathermen. Een ongelooflijk onderschatte groep waarbij het publiek enkel “Poison” wou horen.
Dat is ook juist, ook al vind ik “Poison” een typisch Weathermen-nummer. De teksten waren surrealistisch en de muziek was industrial, electropop-achtig. Het zou inderdaad beter geweest zijn moest het succes van “Poison” wat later in onze carriere zijn gekomen. Maar wie zal het zeggen…
Warhol zou gezegd hebben dat “Poison” jouw drie minuten van roem was.
Dat is waarschijnlijk zo als je het over de aandacht hebt, maar gelukkig heb ik in mijn loopbaan ook andere dingen bereikt ook al zul je daar niet veel over terugvinden in de geschreven pers. Ik kan niet omschreven worden als de schrijver van één nummer omdat ik al bij al tien platen heb uitgebracht in 5 of 6 verschillende genres en als je die samentelt dan zit je rap aan een hondertal nummers, dus. Er zitten daar nummers bij die beter zijn dan “Poison” maar ze hebben nooit het publiek bereikt. Mijn hoofdbedoeling is altijd geweest om nummers te schrijven waar een publiek naar kan luisteren en waarbij er ook enige interesse losgekweekt kan worden, het ging hem niet zomaar om een beat.
Ghost & Writer is een project met u en Frank Spinath. Hoe kwam jij met Frank in contact?
Hij kwam eigenlijk bij mij omdat hij een Poison T-shirt wou (lol). Nadien bleven we in contact met elkaar en kijk, nu zitten we samen muziek te maken!
Jij bent blijkbaar wel het soort artiest die steeds met anderen wil samenwerken…
Tja ik ben eigenlijk verplicht om zo te werken want ik ben nu eenmaal geen zanger! Trouwens, ik hou wel van de inbreng van andere mensen vooral als die voor vernieuwingen kunnen zorgen en in een zekere zin een uitdaging bevatten.
Ghost & Writer is dat nu alleen een studioproject of gaan jullie ook optreden?
Dat moeten we nog bekijken. Als we het enigszins interessant kunnen maken dan zien we het zeker zitten om live te spelen!
Die favoriete plaat graag…
Moeilijk te zeggen maar ik zou zeker wat nummers uitpikken van Kraftwerk, Brian Eno, Fela Anikulapo Kuti en The Normal. Ook wat platen uit andere genres en stijlen want ik hang zeker niet vast aan de 80’s.
En met wie zou je het nu niet erg vinden om 8 uur in eenlift vast te zitten?
Lol! Ik heb claustrofobie dus ik zou die ervaring meer dan haten maar goed daar van los zou ik het wel tof vinden om een tijdje met Barack Obama, David Lynch of Brian Eno in zo’n ding te zitten.
Een boodschap voor de Dark Entries-lezer?
Jazeker. Stop de N-VA!
www.myspace.com/ghostandwriter
|
Volgende interviews:
Armageddon Dildos - Ik ben zeer trots om te zien dat er tieners naar ons komen kijken en er samen met ons een feestje van maken!
Zoft - We zijn wat we spelen, en of dat nu gemakkelijk klinkt of niet zal ons een zorg wezen,
Tannhauser - Onze muziek is te oncommercieel voor grote platenfirma’s maar dan weer te poppy voor nichelabels.
The Arch - Moest het in het buitenland even schraalmager zijn dan in het binnenland, dan zou The Arch al lang ‘verdampft und verschwunden sein’.
Ondine - Als we al shoegazekinderen zouden zijn dan is het toch uit een mega gang-bang met allerlei andere genres.
Picturesque - Sommige mensen kunnen langgerekte drones inderdaad saai vinden, maar voor mij is dan weer andere muziek saai.
Egida Aurea - De oorlog waarover ik het heb gaat over die innerlijke conflicten waar een mens met geconfronteerd wordt.
Nachtmahr - Het donkere extroverte is Nachtmahr en het lichte introverte vind je terug in L’Ame Immortelle.
A Sunny Day In Glasgow - Het rare is dat ik eigenlijk niks moet hebben van shoegazemuziek, maar ik begrijp ook wel waarom mensen ons zo’n etiket opkleven.
Touch Music (Mike Harding) - Onze rode draad is een dialoog maken tussen het visuele en het sonische, het oog en het oor werken samen.
Zit u ook vol spanning te wachten op De dag des oordeels? We weten hoe het voelt, en we hebben goed nieuws. Na een pauze van verscheidene weken is uw favoriete post-punk en wave-radioprogramma terug. De afspraak is nog steeds: 22u maandagavond aftemmen op Radio VRD. 106,5 FM voor de leukste Limburgers en www.radiovrd.be voor wie livestream ...
Naast Black To Comm is de Duitse geluidskunstenaar Marc Richter ook actief als Jemh Circs. Bij die eerste maakt hij gebruik van analoge tapes en klanken gelicht van vinylplaten. Met Jemh Circs boort hij digitale bronnen aan. Hij samplet onder meer moderne popmuziek met van het You Tube geleende clipjes en van nog andere, soms obscure ‘gevonden ...
Ettertjes, pestkopjes, jong schorremorrie, brutale vlegeltjes. Vaak met de knieën bloot en met ezelsoren op het hoofd. Tenminste, zo stellen we ons de jeugdjaren voor van het Noord-Beierse Phantom Winter. Al bestaat de kans dat hun brutaliteiten zich eerder weten te manifesteren door de donkere poëzie van Sylvia Plath of door ...
Noors jazz trio dat vooral in eigen land bekend en berucht werd tijdens de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw om zijn pionierswerk in het veld van free jazz, avant-garde en experimentele jazz. Ze lieten zich ondermeer inspireren door Keith Jarrett, Ornette Coleman, het Paul Bley Trio en Charles Lloyd Quartet. ‘Plastic Sun’ ...
Zondagmorgen in Deurne. Terwijl het huis nog ligt te slapen prikken de eerste straaltjes lentezon reeds door de helderblauwe lucht. Aangezien hier, net als in de rest van groot Antwerpen, alles verworden is tot één grote bouwwerf, brengt het verlengde Pinksterweekend een staken van nietsomziend draaiende betonmolens en dubbel ...
Naast Riverside is zanger en multi-instrumentalist Mariusz Duda sinds 2008 actief onder het pseudoniem Lunatic Soul. Hij is met deze ‘Under The Fragmented Sky’ reeds toe aan zijn zesde studioalbum. De songs liggen in het verlengde van zijn vorige langspeler ‘Fractured’ (2017). De opnames vonden plaats tijdens de sessies ...
Er heerste bij mij aanvankelijk wat twijfel of ik al dan niet een verslag van dit concert zou schrijven. Aangezien :Of The Wand And The Moon: al meermaals de revue passeerde op onze concertpagina, hoorde ik al menig stem verzuchten dat ik er weer was met mijn blinde adoratie voor de sympathieke Deen Kim Larsen.
Wat me uiteindelijk over ...
Terwijl momenteel de grote zwarte volksverhuizing richting Leipzig vertrokken is, moeten de thuisblijvers dit weekend gelukkig niet op hun honger blijven zitten.
Zo stippen wij morgen het optreden van :Of The Wand And The Moon: in Brussel aan. Als een van de hoofdrolspelers in de dark folk scene heeft de sympathieke Deen Kim Larsen ons ...
Eenieder die vroeger wel eens een feestje meepikte in Waregem (Steeple) of Doornik (Le Coquin) zal kunnen bevestigen dat deze gretig bezocht werden door creaturen uit het noorden van Frankrijk (Le Nord-Pas de Calais, een landdeel waarover de rest van Frankrijk nogal lacherig over doet, kijk maar eens naar de cultfilm Bienvenue Chez Les Ch’tis).
Maar ...
Dan toch voor mij afreis naar het goth mekka. De organisatie zwiepte immers nog een aantal namen online van groepen die nog werden opgevist om live present te tekenen. Daaronder ook de Belgische shoegaze formatie Newmoon en de electro wavers van The Arch. Hier de laatste namen wat ons in totaal op 224 artiesten brengt; 3TEETH (USA) , AKALOTZ ...
12 nummers op 12 maanden. Dat is de indrukwekkende uitdaging die The Arch is aangegaan. En vandaag kunnen we de derde maand op rij een nieuw nummer voorstellen met alweer een prachtige clip: 'Cock's Populi'. 'Deadlines doen je creatief zijn, en neemt het twijfelen en leuteren weg. Er is maar één weg, en die is ...
Op 1 april 1998 - exact twintig jaar geleden - verhing Rozz Williams zich. Voor zover hij toen nog geen icoon was, is hij het dan definitief geworden. Christian Death was zijn geesteskind, ook al heeft hij de groep in 1985 verlaten. Valor Kand ging verder met de groep en blijft tot op de dag van vandaag touren, en ja, hij gedenkt met de huidige ...