Agathe M. (toetsen, zang) en Gaëlle D. (viool) vormen samen Artesia. Zopas bracht dit Franse duo het wondermooie debuut 'Hilvern' uit, de allereerste release op Nové, het nieuwe sublabel van Prikosnovénie. Een review van 'Hilvern' vindt u elders op deze site.

Vertel ons eens over het ontstaan van Artesia. Hoe leerden jullie elkaar kennen?

Agathe M.: Ik ben begonnen songs te schrijven voor Artesia in september 2001 en Gaëlle is er twee jaar later bijgekomen nadat een eerste demo die nooit verspreid is geweest, het levenslicht had gezien. Ik zocht iemand om me te begeleiden op viool en nadat ik haar al meermaals was tegengekomen, heb ik Gaëlle gevraagd of ze zin had om in Artesia te spelen. Dat zag ze wel zitten en we hebben dan samen aan onze eerste echte demo gewerkt, “l’Aube Morne”, die uitkwam in september 2004. Omdat deze erg goed ontvangen werd, hebben we onze samenwerking voortgezet voor de realisatie van ons debuutalbum “Hilvern”, dat dit jaar uitkwam.

Waarom koos je de naam Artesia?

Agathe M.: De naam houdt verband met een historisch personage dat me erg interesseert. Ik had die idee al vroeg en ik ben er aan vast blijven houden omdat het een naam is die me erg bevalt en waar ik na al die tijd helemaal aan gewoon was geworden.

Hoe zou je de muziek van Artesia omschrijven? Ben je tevreden met de term dark wave?

Agathe M.: Het is erg moeilijk om je eigen muziek te omschrijven omdat je niet zozeer een muziekstijl ziet, maar een veelvoud aan elementen die uit je hoofd komen en die een geheel vormen. De term dark wave brengt me zeker niet in verlegenheid in zoverre dat die de mensen kan helpen om ons te situeren in het muzikale universum. Daarenboven is het nogal een vage term waarmee je nog alle kanten opkan. Wat ik kan zeggen over onze muziek als ik die dien te omschrijven, is dat het heel rustige muziek is en vrij simpel zonder simplistisch te zijn. De melodieën zijn vrij zacht, maar blijven wel altijd somber, voor een deel omdat de viool aan het geheel een ‘Keltische’ touch geeft. En dan zijn er nog de stemmen om de luisteraar te bekoren en een verhaal te vertellen. Ik lees vaak dat we melancholische dark ambient zouden maken. Dat vind ik een vrij goede omschrijving.

Door welke artiesten zijn jullie beïnvloed? Ben ik juist als ik zeg dat ik echo’s herken van Dead Can Dance.

Agathe M.: Er zijn veel bands die we appreciëren en waarvan je de invloeden misschien in onze muziek kan terugvinden. Ik zou als voorbeelden Arcana, Dark Sanctuary en Dargaard kunnen aanhalen. Deze groepen zijn zelf beïnvloed door Dead Can Dance en wij zijn het dus indirect. Ik van mijn kant kan Dead Can Dance ten zeerste appreciëren. Maar het is eigenlijk nog niet zo lang dat ik ze goed heb leren kennen, zodus kunnen ze me niet rechtstreeks beïnvloed hebben.

Waarom zijn de Artesia lyrics zo door en door droef?

Agathe M.: Ik denk dat toen ik bezig was met het componeren van het album, ik zin had om een verhaal te vertellen dat vrij triest is, maar evenals in de muziek, zitten er toch ook lichtere momenten in. Het verhaal van “Hilvern” is heel geleidelijk ontstaan. Ik ben niet echt op mijn gemak als tekstschrijfster en ik heb echt mijn best gedaan om de teksten interessant te maken. Het zijn de frasen die in me opkwamen toen ik de toen nog puur muzikale stukken beluisterde. Ik weet nog niet hoe het met de nieuwe songs gesteld zal zijn, misschien worden ze wel een stuk minder triest.

Waar vind je de inspiratie voor je teksten? Ik zie twee thema’s steeds weer opduiken: enerzijds een paganistisch thema en anderzijds verwijs je ook steeds weer naar de vergankelijkheid van het leven.

Agathe M.: We zijn in hoofdzaak geïnspireerd door de Natuur op een zeer simpele manier: we willen een hommage brengen aan haar schoonheid, aan haar mysteries. We zien ze misschien door de ogen van een kind. Wanneer ik in Brocéliande wandel, verwacht ik steeds van elk moment een of ander sprookjeswezen te zien opduiken! We houden er ook van te verwijzen naar verhalen en legendes die op ons een indruk hebben nagelaten, al is het lang niet altijd evident om die in de songteksten te duiden. Wanneer ik aan het componeren ben, heb ik eigenlijk altijd mysterieuze en feeërieke beelden in mijn hoofd en voor mij is onze muziek daarvan doordrongen. Het is ook daarom dat je op onze site een reeks foto’s kan vinden van plaatsen waar we ons hart verloren hebben, zodat de mensen met ons naar de plaatsen kunnen reizen die ons geïnspireerd hebben. Het leven is vergankelijk. Dat is waar. En dat vergeet ik nooit. Het is voor mij een manier om de eeuwigheid te bereiken, door het te hebben over eeuwige zaken zoals de natuur en magie.

Wat betekent religie voor je?

Agathe M.: Ik denk dat religies gunstig of schadelijk kunnen zijn, naargelang de manier waarmee mensen ermee omgaan. Het zijn de mensen die de religie naar eigen goeddunken interpreteren en het zijn de mensen die men met de vinger moet wijzen als ze de religie weer eens naar hun hand zetten om bepaalde doelen te bereiken. Ik houd er mij graag mee bezig de verschillende religies te bestuderen, al ben ik ver van een expert. Er valt dan ook ongelooflijk veel kennis te verwerven. Ik denk dat men er sleutels kan vinden die men goed kan gebruiken in het leven. Ik vind ook dat men steeds een afstand moet houden. Dan kan men zeer mooie en interessante dingen vinden. Men kan hier evenzeer aan voorbijgaan, maar ik vind niet dat men het geheel der religies moet verwerpen, want zij liggen aan de basis van zeer veel dingen. Ik denk dan in de eerste plaats aan de kunst. Ik ben niet speciaal praktiserend in welke religie dan ook. Maar ik denk dat, als we een geest hebben, een ziel, die kan denken, hopen en spijt hebben, dat dat geen toeval is. Ik heb er geen welomlijnd idee over, maar ik geloof in bepaalde krachten.

De teksten van Artesia doen me ook denken aan Charles Baudelaire.

Agathe M.: Dat is een heel mooi compliment, maar ik voel me wel een beetje gegeneerd want ik beschouw mezelf als een heel middelmatig tekstschrijfster. Ik heb Baudelaire natuurlijk wel gelezen, maar ik heb nooit de bedoeling gehad me door hem te laten inspireren. Ik heb teveel schrik dat het resultaat een bedenkelijk plagiaat zou zijn.

Hoe komt een Artesia song tot stand?

Agathe M.: Ik componeer altijd eerst de melodie. Ik wacht zelfs tot het ganse stuk af is, alsook het arrangement, vooraleer ik aan de lyrics begin te denken. Meestal heb ik een vage idee over het thema, maar ik doe er erg lang over om dat in woorden te vertalen. Dat kan maanden duren en dan ineens komen alle ideeën voor de lyrics op me af.

Naar wat voor muziek luister je zelf het liefst?

Agathe M.: Ik luister naar verschillende muziekstijlen, die ik allemaal even hard kan appreciëren. Ik luister veel naar groepen uit het atmosferische, ambiente genre, maar evenzeer naar black en death metal. Meer dan muziekstijlen, zijn het bepaalde groepen die me aanspreken.

Waarom koos je de titel “Hilvern” voor jullie debuutalbum? Waar komt die vandaan?

Agathe M.: Het is de naam van een rivier in Bretagne in een niet zo bekende streek, waar ik vaak passeer en ik hou van de klank van dat woord. Ik vond het een perfect passende naam voor het fictieve bos op het album. Het klinkt mysterieus en het is eens wat anders dan de titels die men meestal tegenkomt in deze muziekstijl.

Treden jullie eigenlijk ook live op?

Agathe M.: Spijtig genoeg niet, toch niet op dit moment. Omdat Gaëlle en ik ver van elkaar vandaan wonen, schept dat grote problemen om te kunnen repeteren. Bovendien zou het erg moeilijk zijn om onze muziek live op een podium te brengen. We zouden beroep moeten doen op meerdere bijkomende muzikanten. Momenteel is dat te ingewikkeld om te organiseren, maar dat zou in de toekomst misschien kunnen veranderen.

Zijn er al plannen voor een volgend album?

Agathe M.: Momenteel is de basis voor het volgende album klaar. Deze maand (mei) ben ik volop aan het werken aan de arrangementen en de teksten. “Hilvern” werd opgenomen in september 2005, dus we hebben sindsdien al heel wat tijd gehad. Het wordt een esoterisch getint en feeëriek album. Ik vermoed dat het begin 2007 zal verschijnen, maar zo ver zijn we nog lang niet.

Henk Vereecken

http://www.artesia-music.com/