Wie dit duo gratis wil uittesten kan dat in de Kinky Star op 25 januari, en ondertussen besloten wij om hun midden in de opnames van hun debuutcd aan de tand te voelen.

Kun je ons vertellen wie Zoft zijn en wat die naam nu eigenlijk betekent?

Zoft is een naam waar Rudy met afgekomen is, dat is een Roemeens woord dat iets betekent als de bodem van tomatensoep, namelijk het sap dat onderaan zit en waar alle kruiden nog aanwezig zijn.

Althans dat dachten we want toen wij op toer gingen in de Balkan en daardoor ook in Roemenië terecht kwamen, was er ginder geen mens die ooit van dat woord gehoord had.

Dus laten we het maar op een fictief woord houden.

Later zijn we er achter gekomen dat het ook een merk is van kauwgum die de erectie moet bevorderen, grappig natuurlijk.

Ik hoop alleen maar dat zij ons niet op een dag hier voor gaan aanklagen.

Momenteel bestaat Zoft uir Nicolas Gitto voor de gitaar en de effecten, de stem en de geluidskunsten terwijl Damien Magnette op drums speelt en ook voor zang zorgt.

Zoft kun je moeilijk als easy listening beschouwen…

Tuurlijk niet. Maar we zijn wat we spelen, en of dat nu gemakkelijk klinkt of niet zal ons een zorg wezen, het is gewoon het geluid dat uit ons tweeën komt!

Mag ik jullie als No Wave bestempelen?

Eigenlijk niet. Ik vind dat wij dichter aanleunen bij de math rock en experimentele lo-fi muziek.

Eerlijkheidshalve is die No Wave-scene nooit een inspiratie geweest voor ons, ook al vinden wij James Chance en DNA keigoed.

Waar halen jullie de inspiratie vandaan?

Wij luisteren naar ongelooflijk veel muziek uit allerlei mogelijke categoriën. Onze inspiratie komt een beetje uit alle hoeken maar als je nu echt namen wil: Bach, Ruins, Pierre Billon, Zu, Pierre Schaeffer, Messhugah, Nick Drake, Arab On Radar, Eric Satie, Serge Gainsbourg, The USA is a monster, Vitas Guerulaïtis, Pierre Bastien en Claude François.

Ah, den Cloclo! Ik vind wel dat jullie muziek op het randje van het radeloze en zelfpijniging staat, akkoord daarmee?

Bijlange niet. Er zit veel plezier in onze muziek, ook al vind je er een zekere donkerte, maar ik denk dat het er van afhangt hoe je het bekijkt. Maar in het algemeen beschouwen wij ons niet als radeloos!

Ik veronderstel dat je de muziek van Zoft haat ofwel dat je er gewoonweg zot van bent…

Nochtans hebben we tot nu toe nog niemand tegengekomen die ons haat hoor!

Mijn moeder zou zeggen “Noem jij dat nu muziek?” en ze zou zeker niet de enige zijn!

Ik ben er zeker van dat ze dat zal zeggen, maar zal zich iemand daar wat van aantrekken?

Is jouw muziek geïmproviseerd of niet, ik bedoel ik heb zo het idee dat bij jullie alles kan gebeuren.

Er is inderdaad wel een deel van onze muziek die geïmproviseerd is hoor, maar het meeste ligt wel vast.

De lengte van de nummers ligt nooit vast, ook niet wie wat gaat spelen of zo maar het is zeker niet zo dat alles geïmproviseerd is bij ons.

Hoe zien jullie jezelf binnenin de Belgische muziekscene?

Een beetje aan de linkerkant, achter een boom verscholen.

Binnenkort hebben jullie een album uit. Kun je daar iets meer over vertellen?

Zeker. Wij gaan in April ons eerste album uitbrengen, dat zal op Humpty Dumpty Records zijn, dat is een label uit Brussel.

Het zal 9 nummers bevaten met wat interludes ertussen. De mix wordt verzorgd door Shahin Motia van Oneida en Ex Models (New York). Eigenlijk zitten wij nu al volop in de opnames!

Favoriete plaat aller tijden?

"Variations pour une porte et un soupir" van Pierre Henry. Waarom ? Die vent zat een volledig jaar met een deur te spelen alvorens hij aan de opnames begon.

Graag de finale boodschap…

Kauw op Zoft in je vrije tijd!