Hallo Thomas, beschouw jij Nachtmahr als jouw solo-project?

Ik zou het eigenlijk beter niet vergelijken met mijn andere muzikale projecten. Nachtmahr is mijn project, het is mijn groep en het speelt een immense rol in mijn leven.

Hier in België zien wij jou nog een beetje als Thomas van L’Ame Immortelle, raak jij dat nooit beu?

Dat zal wel nog een tijdje duren, veronderstel ik.

Toch ben ik goed bezig om dit enigszins uit de wereld te helpen, maar ik raak het nooit beu want het is niet meer dan normaal dat de mensen dit denken.

Ik beloof je dat dit geen L’Ame Immortelle-interview wordt, maar toch ben ik nieuwsgierig hoe het nu met de groep gesteld is.

Onze groep verkeerd in optimale gezondheid hoor.

Alleen zitten wij nu in een soort van fase waarbij het blijkbaar allemaal een beetje trager gaat wat het creatieve betreft.

Wij willen onszelf niet blijven herhalen en het is echt moeilijk om steeds jezelf te vernieuwen, zeker als je zo’n lange geschiedenis achter de rug hebt als ik waarbij de verwachtingen toch tamelijk hoog gespannen zijn.

We kennen jou ook van Siechtum, waarom ben je daar met gestopt?

Siechtum is volledig over, ik had daar echt geen zin meer in.

Let op, ik vind dat er in de discografie van Siechtum best goeie nummers zaten en ik ben daar natuurlijk trots op.

En dan was er Nachtmahr. Ik vond het toch echt opzienbarend dat iemand als jij zomaar plots van nul wou herbeginnen!

Ja, ik had dit pad speciaal gekozen omdat ik gewoon wou bewijzen dat ik zelf ook iets kan doen, en ik wou ook tonen dat ik het nog kon.

Het was een grote uitdaging, maar ik denk dat ik er in geslaagd ben als ik zie welke reputatie Nachtmahr nu heeft.

Ook het imago speelt een grote rol bij Nachtmahr, om maar niet te spreken van de energie die jij erin steekt!

Het is inderdaad zeer belangrijk dat je de muziek weet te visualiseren met beelden.

Dat is volgens mij trouwens één van de geheimen waarom Nachtmahr zo’n succes heeft. Ik probeer alle soorten kunst te gebruiken om een wereld te scheppen die de mensen aantrekt.

En het concept oorlog speelt blijkbaar een grote rol in dat imago.

Met mijn achtergrond in het Oostenrijks leger is zo’n inspiratie niet meer dan normaal denk ik. Het gaat niet alleen om oorlog, maar over alle conflicten die je maar kan bedenken.

Ik heb begrepen dat jij een club had, of nog hebt?

Ik maak niet langer meer deel uit van de Pi Club in Wenen, en dat kwam omdat ik mezelf niet meer kon vinden met de methodes die de andere mensen gebruikten om zaken te doen.

Ik wou iets anders, dus dacht ik dat het maar beter was om er van onder te trekken.

Als ik Nachtmahr hoor dan ervaar ik dat als een catharsis, net alsof je van je innerlijke demonen wilt verlossen.

Ergens is elke vorm van kunst, en dus ook muziek, in zekere zin een catharsis. Dat lukt vooral goed bij Nachtmahr omdat ik alles zelf doe en dat maakt het op zijn beurt ook eerlijk.

Mis jij dan nooit die melancholische stukjes in L’Ame Immortelle?

Zeker en vast, en dat is dan ook de reden waarom ik nog steeds bij L’Ame Immortelle zit. Ik heb de beide zijden van mijn karakter nodig om tevreden te zijn.

Het donkere extroverte is Nachtmahr en het lichte introverte vind je terug in L’Ame Immortelle.

Jij komt van Oostenrijk en je muziek is harsh noise.

Als je het mij vraagt zou je meer op je plaats in Duitsland zitten, Thomas!

Dat was vroeger inderdaad het geval maar nu zie ik opwindende veranderingen gebeuren in de Verenigde Staten, Canada en de rest van Europa. De tijden zijn aan het veranderen!

Er bestaat in Zuid-Amerika een grote interesse voor Nachtmahr. Heb je daar al gespeeld?

Vorig jaar speelden we in Juni in Mexico City en we gaan dat dit jaar overdoen.

We kregen verschillende aanbiedingen vanuit Argentinië, Chili, Brazilië of Peru maar tot nu toe is daar nog niks van in huis gekomen.

Binnenkort ligt “Semper Fidelis” in de winkelrekken. Kun je daar iets meer over kwijt?

Voor Nachtmahr is het in ieder geval een grote stap vooruit omdat wij zowel de muzikale produktie als de artwork naar een nieuw niveau proberen op te tillen.

Het grote sukses van ons vorig album liet ons toe dat we met onze nieuweling meer mogelijkheden hadden.

Ik zie het meer als een volwassen plaat, gewoon uit de schaduw treden, de stap van zijproject naar volwaardige groep zeg maar.

En je houdt van meisjes in uniformen!

Ja, het is een soort van fetish dat ik heb en wie kan het mij kwalijk nemen?

Ik hou gewoon van vrouwen die op die manier gekleed zijn!

Uw favoriete plaat aller tijden?

Dat is een doodsmoeilijke vraag want ik hou zeer veel van muziek, maar ik denk dat ik zou gaan voor “Rose Clouds Of Holocaust” van Death In June.

Binnenkort sta jij op de Vampire Party dit jaar. Wat kunnen we verwachten? Zover ik weet is dit jouw eerste keer in België wat Nachtmahr betreft, niet?

Neen, wij stonden ook al op de Vampire Party in 2009 en ik hou echt van het publiek ginder. Buiten dat, hou ik ook echt van België en zijn steden, het warme volk en het eten…dus ja, ik kijk er echt naar uit om terug te komen!

Een boodschap voor de Dark Entries-lezer?

Dank voor de steun en ik hoop dat ik jullie allemaal zie op de Vampire Party.

www.vampireparty.com