Het is ondertussen reeds overbekend dat je midden maart naar het Porta Nigra-festival kan gaan en daar staat ook een Belg tussen : Empusae aka Nicolas Van Meirhaeghe.
Zelf noemt hij zijn muziek een soundtrack om de geest met te stimuleren en we geven hem nog gelijk ook….
Ik weet dat men deze vraag haat, maar het moet maar: beschrijf eens je eigen muziek…
Ik heb niet zoveel last met deze vraag hoor. Ik heb namelijk een beschrijving ervan die ik telkens weer gebruik, die Empusae compleet samenvat: soundtrack om de fantasie van de luisteraar te stimuleren.
Een paar "genre-elementen" die daarbij passen... industrial, electronica, ambient, melancholica, electro, experimental, IDM, soundscapes, ritual, tribal,...
Ik vind het altijd zo grappig dat artiesten er tegen zijn dat hun muziek in categoriën wordt onderverdeeld, ik bedoel je moet het toch op een bepaalde manier doen?
Als bepaalde artiesten een stijl-tag krijgen die helemaal niet in hun concept past, op een compleet moeiteloze en naïeve manier in een bepaalde genre worden gedropt zonder dat het op iets slaat, dan vind ik dan eerder belachelijk en grappig.
Natuurlijk zijn bepaalde termen handig om muziek te beschrijven, dat deed ik bij de vorige vraag zelf maar het moet dan wel zinnig zijn. Het gebeurt namelijk veel dat artiesten beschreven worden door mensen die geen moeite doen om er deftig naar te luisteren.
Dan vind ik het meer dan normaal dat die artiest in kwestie er kwaad over wordt... Toon een minimum van respect en doe moeite om de beschrijving coherent met de muziek te maken.
Hoe ga jij op zoek naar bepaalde onderwerpen?
Voor Empusae ga ik niet echt actief op zoek naar onderwerpen. Die komen naar me toe, ik vang ze op in het dagelijks leven... mensen, situaties, creaties, gevoelens, expressies, gebeurtenissen, sferen enz.
Je zult mij niet tegenspreken dat het allemaal wat donker klinkt?
Ik zal je inderdaad niet tegenspreken, zo klinkt het inderdaad. Maar ik speel heel graag met tegenpolen in mijn composities. In al dat roetzwarte aurale pek zit er namelijk heel veel schoonheid verborgen.
Je moet er wel voor open staan om schoonheid in verderf te zien (of te horen), opbouw in vernietiging, structuur in chaos, harmonie in disharmonie, cadans in wanorde, herkenning in vergeteldheid...
Over dat geluid gesproken…. Bestaat er zoiets als een ultiem Empusae-geluid of is het mogelijk dat je binnen drie jaar iets totaals verschillend doet?
Er zitten wel elementen die eigen zijn aan dit project, die er waren, zijn en zullen blijven maar de vorm evolueert wel met de jaren. Als je de releases bekijkt van Empusae over een decennia heen, kan je wel een rode draad herkennen, maar toch is elk stuk iets anders qua geluid denk ik. Ik beperk me niet tot bepaalde klanken, instrumenten of structuren... enkel het concept blijft hetzelfde.
Empusae is momenteel het project van jou, Nicolas. Een keuze waar je gelukkig met bent?
Het is een heel integere manier van zelf-expressie. Als je kan creëren vanuit het diepste van jezelf en daarvoor de ideale manier hebt gevonden, kan je best wel van geluk spreken.
Jij zit nu zo’n dikke tien jaar in het undergroundcircuit. Je ziet daar mooie dingen en minder mooie dingen, maar wat is je totaalbeeld hiervan?
Ik vertoef er heel graag. Er heerst er veel passie en ik ben een passioneel persoon.
Over die underground gesproken, ik zou durven beweren dat er anno 2011 sprake is van een revival. Denk jij dat ook?
Ik heb er geen idee van. Ik zou denken dat underground een universele term is, eigen aan de mens en samenleving. Ik denk ook niet dat we er zo erg aan toe waren dat we die kwijt waren, dus ik weet niet of er echt sprake kan zijn van een revival.
De muziek daarentegen zit in een dip, niks blijkt nog te verkopen…. Merk jij dat zelf ook?
Ja. Dat is een feit, hoe we ermee omgaan is nog iets anders.
Sommige zullen zeggen dat jij niet hoeft te klagen want je zit op Hands.
Ik heb het geluk om met labels als Hands en Ant-Zen te kunnen samenwerken. Mij hoor je niet klagen, niet omwille van verkoopcijfers, maar vooral omdat het volgens mij
prestigieuze labels zijn vol talent en kwaliteit en met een publiek die passioneel bezig is met muziek.
Hoe kijk je er tegenop dat alles gratis op het net verkrijgbaar is?
Heel erg pijnlijk voor de labels. Goed voor de promotie van de muziek. Spijtig voor de kwaliteit van de audio. Spijtig voor het verdwijnen van het "object", waar ik persoonlijk een fetisj voor heb.
Binnenkort sta jij samen met Ordo Rosarius Equilibrio en In Slaughter Natives op een podium, dit moet jou zeker plezieren!
Ik heb vorige zomer reeds op podium gestaan bij In Slaughter Natives als percussionist en het feit dat ik sindsdien een vast live-lid ben, is meer dan enkel een plezier voor mij.
Ik ken Tomas en Rose sinds kort ook persoonlijk en ik kan enkel zeggen dat het een onvergetelijke tijd wordt, die ik echt niet vlug zal vergeten!
Wat is uw favoriete plaat aller tijden en waarom?
Kan iedereen daar op antwoorden? Soit, de plaat die ik het meest beluister sinds jaren is "Audiotronic" van Namanax. Waarom? Ultieme sfeer (-muziek).
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur in een lift te zitten, en wat zou je dan doen?
Met een koppel bidsprinkhanen. Ze broeden en de nymfen de wereld uit sturen.
Misschien een speciale boodschap voor de Dark Entries-lezer?
Als dat het antwoord is, wat is dan de vraag?
Empusae |