Raison D’Etre is een fantastische naam en ondertussen weet iedereen dat dit zijn oorsprong vindt bij Jung, hoe belangrijk is echter deze naam nog voor jou?

Deze naam neem ik steeds mee met mij want ik geloof nog steeds in de Jungiaanse betekenis en context hiervan. Niet dat ik vandaag nog Jung lees maar toen ik begon met Raison D’Etre waren zijn theorieën echt een inspiratie voor mij. Ik hoef er ook niks meer over te lezen gewoonweg omdat zijn bevindingen mijn leven reeds in een bepaalde richting hebben geduwd. Daar ik vandaag mij middenin mijn Raison D’Être-proces bevind zou ik het zelfs als iets van vitaal belang willen zien.

Jung is één van de psychologen die God een plaats toedeelt binnenin de psychologie. Hij drijft het zelfs zover te stellen dat God een rol speelt in ons psychologisch denken. Ga jij daar allemaal mee akkoord?

Ik geloof niet in God maar het betekent niet dat je er niet over kan praten als je er niet in gelooft. Je kan ook wetenschapper zijn en geloven in God. Het gaat er hem allemaal om hoe je God gaat definiëren. Jung refereert naar God als een archetype, het beeld van God. Jung is er in geslaagd om een psychologische verklaring te geven aan God en de hoofdtheoriën van God zijn net gebaseerd op de afwezigheid van God en religie binnenin een moderne samenleving. Je zou de werken van Jung kunnen zien als een vervangmiddel, bij Jung draait alles rondom de psyche en het ik.

Ooit beweerde jij ooit dat jouw project een onderdeel was van je eigen zelfrealisatie, ben je daar tot nu toe in geslaagd?

Neen, want voor zelfrealisatie heb je heel je leven nodig, dus misschien zal dat zijn wanneer ik 80 ben.

Soms durf ik denken dat zelfrealisatie met de dood komt…

Wel, de dood is wel het meest universele voor alles wat leeft want het is onvermijdbaar. Zelf denk ik dat je een zeer pessimistische levensvisie moet hebben als je de dood als enige vorm van zelfrealisatie ziet. Zelfrealisatie vind ik zelf eerder het omgekeerde, want zelfrealisatie is in de eerste plaats al een subjectief iets. Iedere mens bezit principieel over het potentieel tot een zeer uniek individualiseringsproces en dus meteen ook een unieke weg om zichzelf te realiseren.

Raison D’Être zal wel eeuwig verbonden blijven met Cold Meat Industry. Hoe eenvoudig was het voor u om op dit label te geraken?

Eigenlijk, zeer simpel. Ik herinner mij nog zeer goed toen ik de tape “Après Nous le Déluge” opstuurde naar Cold Meat Industry. Enkele dagen later kreeg ik van Roger Karmanik een brief in de bus waarbij hij mij vertelde : “Dit is één van de zwaarste geluiden die ik ooit heb gehoord, hoe hebben jullie dit klaargespeeld? Alsjeblief schrijf terug.”. Wat later werd deze tape uitgebracht op Sound Source, het cassette-sublabel van Cold Meat.

Cold Meat Industry lijkt wel een prettige familie te zijn…

Ik zou zeggen dat het een gelukkige familie was zo’n 10 à 15 jaar geleden want Cold Meat Industry is echt een label in verval. Roger Karmanik heeft zware persoonlijke problemen en hij is niet meer in staat om een label te runnen. Nu gaat Tesco Organisation zich de distributie en productie aantrekken. In de jaren ’90 en ook daarna was het een zeer aangename tijd waarbij een groot deel van de CMI-groepen kleine toertjes door Europa deden met een bus. Nu is dat niet meer mogelijk, niet alleen willen ze allemaal met de vlieger maar het gebeurt ook uiterst zelden dat we samen nog op een podium staan.

Luister jij ook naar andere artiesten?

Natuurlijk, want anders zou dat knap vervelend zijn. Jammer genoeg heb ik veel te weinig tijd om mij echt met muziek bezig te houden zoals ik zou willen, maar ik luister naar veel verschillende groepen in verschillende genres…ik ben echt niet engdenkend hoor!

Ik ben er nooit in geslaagd om een etiket op Raison D’Être te kunnen plakken maar ik heb wel al veel kopiën van jou gehoord. Hoe ga jij daar met om?

Ik volg dat niet en het kan mij ook geen barst schelen. Je hebt goede en slechte kopiën, maar je hebt maar één origineel…

Luisteren naar Raison D’Être is als zweven tussen angst en hoop. Zie jij je materiaal als donker?

Soms is het donker, maar toch niet altijd. Ik veronderstel dat er meerdere nuances en vormen van donkerheid in de muziek bestaan.

Jij bent een man van vele projecten. Je hebt meer dan twee handen nodig om ze bij te houden.

Eigenlijk kom je met twee handen toe want het zijn er net geteld tien, maar eigenlijk zijn maar de helft hiervan nog actief van want de rest heb ik begraven. Dat betekent dat je nu met één hand toekomt tenminste als je nog al je vingers hebt, ook al weet ik dat er freaks rondlopen met 6 vingers aan een hand!

Jij bent natuurlijk ook bekend van Stratvm Terror. Als jij nu een nummer schrijft, is dat zo van “En nu ga ik eens een Stratvm Terror-nummer schrijven in plaats van een Raison D¨Être song”?

En toch werkt dat bijna zo. Ik werk steeds maar aan één project per keer en ik wil dat al mijn materiaal voor een album afgewerkt is alvorens ik aan iets nieuws begin, dus ik zie dat ook niet echt in als iets verwarrends.

Nooit aan gedacht om alles onder Raison D’Etre te doen?

Zeg mij eens waarom ik dat zou moeten doen? Bocksholm, Stratvm terror en Cataclyst waren of zijn sowieso projecten die uit twee mensen bestaan dus voor die reden alleen kan het geen Raison D’Être zijn. En ook zijn er wat mij betreft al grote geluidsverschillen tussen de verschillende projecten, en het enige wat we ons verbindt is dat ik erbij zit. Alle groepen hebben een verschillende aanpak en ze stimuleren elk op zich verschillende delen van mijn geest.

Binnenkort staan jullie in België, wat mogen de fans verwachten?

Je mag je verwachten aan een grootse tijd vol fijne muziek met veel dynamische donkerte.

Iedereen moet het beantwoorden, jij ook…favoriete plaat aller tijden?

Zeer moeilijk om één uit de honderd te kiezen, maar ik zou zeggen “Man Machine” van Kraftwerk. Voor de mensheid een kleine stap, voor mij waarschijnlijk de reden waarom ik met muziek begon.

De speciale boodschap voor de Dark Entries-lezer?

Wees voorbereid op ons festival in maart. In dat weekend ga ik ook mijn verjaardag vieren en het zou kunnen dat ik met wat taarten ga gooien naar het publiek. En tuurlijk zou het leuk zijn moesten de mensen mij achteraf cadeautjes komen brengen!

Raison D'Être