|
Mensen hier geloven ons niet als wij zeggen dat wij in het buitenland optreden.
17/11/2010, Didier Becu
|
||||
Hoe zou jij Culture Kultür gaan beschrijven in 2010?
Salva: Het eerste deel van dit jaar was overvol en we waren bezig met de voorbereiding aan “Spirit”, daarna aan de promotie en de voorbereiding van onze liveshow (schiet in de lach).
“Spirit” is inderdaad een beest van een plaat geworden die je met het beste van Covenant kan vergelijken, je kan er met recht en rede trots op zijn!
Salva: Zeker, ook al is het steeds onze bedoeling geweest om er zo veel mogelijk van ons zelf in te steken, maar deze keer hebben we er echt wel zeer veel tijd in gestoken hoor.
Ik zal het maar als futurepop beschrijven wat jullie maken. Het is steeds een genre geweest waar ik met plezier naar luisterde maar tegenwoordig zit er toch veel rommel tussen....
Salva: Je weet ook wel dat iedereen die een pc en een micro heeft, muziek kan maken. Dat is een mes die aan twee kanten snijdt : anderzijds heb je een echte boom van goede groepen maar onvermijdelijk zit je ook met rommel opgescheept.Het probleem is dat er zelfs geen keuze is: je moet in de grote hoeveelheid duiken en bij wijze van spreke zelf gaan filteren. En met al die webzines, blogs, my space, twitter en facebook is dat er niet op vergemakkelijkt. Maar de immense zoektocht zal toch zijn vruchten afwerpen.
Jullie deden iets gevaarlijks, jullie waagden het om “Love will tear us apart” van Joy Division te gaan coveren en jullie slaagden met glans in de opzet. Er moeten toch echt mensen geweest zijn die jullie gezegd hebben dat je dit beter niet riskeerde...
Salva: Toch niet, toen de mensen onze versie hoorden vond men dat het goed was. Toen we eraan begonnen dachten we echt niet aan eventueel negatieve reacties. Wij hadden gewoon zin in een cover en dachten dat “Love will tear us apart” een goede keuze was ook al wilden we de originele geest van het nummer bewaren en ik denk dat we er in geslaagd zijn.
Ik heb Culture Kultür altijd een fantastische naam gevonden. Hoe kwam je er op?
Salva: Het is een hommage aan de Duitse en Engelse invloeden van de groep: New Order, Depeche Mode, Krafwerk, Front 242...
Jullie komen uit Spanje, een land dat ik niet onmiddellijk zou associeren met EBM...ik veronderstel dus dat het daar niet makkelijk is voor jullie?
Salva: Absoluut, wij zitten hier zeer diep in de underground. Alternatieve muziek hier is niet meer dan de pop en rock en wat optredens betreft zijn de mogelijkheden maar schaars. Mensen hier geloven ons niet als wij zeggen dat wij in het buitenland optreden.
Het was ook een hele tijd stil rond Culture Kultür...
Salva: Oh weet je...het leven, problemen, Joshua had kinderen. Er was niet een echte druk om een nieuwe cd te maken dus namen we al de tijd. Wij hebben ook onze manier van produceren veranderd, de manier waarop we nummers live brengen, het componeren, de arrangementen, noem maar op.... Het masteringsproces hebben we zelfs laten doen door de Dark Dreams Factory studios in Barcelona.
Jullie hebben net als vele andere groepen het meest succes in Duitsland, heb je daar een verklaring voor?
Salva: Reeds lang heeft Duitsland een traditie in de elektronische muziek dus is het zeer normaal dat je ginder met een brede luisterbasis zit. Desalnietemin is de belangstelling hier voor donkere muziek ook ooit groot geweest, we kunnen alleen maar hopen op beterschap dus...
Ik zou graag uw vrienden eens zien die niet weten wat EBM is...
Salva: Die zijn geschokeerd! Als ik hun vertel dat wij op podia staan in Berlijn, London, New York of zelfs Mexico dan denken die dat ik dat uit mijn duim zuig!
Kan je je een leven inbeelden zonder elektronische geluiden?
Salva: Zeker niet, ook al zijn er veel andere stijlen die ik ook graag hoor. De synthesizer wordt wel vaak als één instrument gezien maar er zitten zo veel varianten in. Dat kan gaan van een harsh geluid tot iets zeemzoets...een synthesizer heeft een onbeperkte waaier van mogelijkheden en ik hou daarvan!
Je favoriete plaat aller tijden....
Salva: Ik heb niet één favoriete plaat, er zijn er zo veel uit dat het niet fair zou zijn om er zomaar eentje uit te pikken. Nu ga ik er twee opnoemen : “Violator” van Depeche Mode en “Oxygene” van Jean-Michel Jarre, maar ik zou er nog veel meer kunnen opnoemen hoor!
Het finale woord voor de Dark Entries-lezers?
We hopen dat jullie evenveel plezier hebben aan “Spirit” als wij er aan gehad hebben tijdens het maken!
|
Volgende interviews:
Celluloide - Wij zijn niet het soort mensen die gaan verkondigen dat de jaren ’80 de gouden jaren waren…
Flintology - Ik kon ook een motorliefhebber geweest zijn… of een fervent wereldreiziger…
Blind Passenger (aka Nik Page) - Ik heb wereldwijd fans maar het jammere aan de zaak is dat ik wel niet over heel de wereld concerten kan geven.
Elika - In ieder genre vind je rommel terug.
Sin7Sins - Hedonisme is een mooie omschrijving van de ideologie achter de bandnaam.
Veil Veil Vanish - Het zou best kunnen dat we meer als The Cure klinken dan ik zelf ooit gedacht heb!
Luc Janssen - Nostalgie is mij vreemd. Vroeger doet mij niks
Velvet Condom - Als ik genees van de tristesse dan stop ik meteen met schrijven.
Geneviéve Pasquier - Als underground act is het handig om geen grenzen of beperkingen te hebben.
DAF - Platenlabels schreven ons terug : ‘Wij houden ons niet met dit soort muziek bezig.”.
27 december viert John Watts zijn vijfenzestigste verjaardag, maar dat belet hem niet om met zijn band Fischer-Z nog muziek te maken. Voor deze gelegenheid koos Watts voor een ruimere bezetting en laat zich omringen door vier doorwinterde muzikanten. Inmiddels is ‘Swimming In Thunderstorms’ het twaalfde studioalbum van deze toch ...
Iraniër Siavash Amini is momenteel zowat de rijzende ster in de dark ambient wereld die ons om de haverklap met nieuw (én sterk) materiaal verblijdt.
Zijn laatste album Serus is een ode aan de nacht geworden. Niet bijster origineel in het dark ambient genre horen we u al denken, maar Amini is clever genoeg om niet in clichés ...
Geef toe, wat zou je als band met de naam Techniques Berlin en met dit artwork anders kunnen maken dan minimal synthpop? Techniques Berlins sound zit wat tussen minimal synthwave en synthpop in en ze komen trouwens helemaal niet uit Berlijn maar uit Toronto, Ontario, Canada.
Bij het horen van dit album moet ik heel vaak denken aan oude ...
Het zijn drukke tijden voor Bart Piette, niet alleen verschijnt er binnenkort een eerste langspeler van het anarchistische new wave collectief Donder, Hel & Hagel; tevens haalt hij samen met levensgezellin Els de didgeridoo boven om overal te lande als Chrysopa Occulta op te treden, in het achterhoofd zijn ze dan nog eens met Kinderen ...
We steken het bij Dark Entries niet onder stoelen of banken dat we fan zijn van het duo UrZon & Orryelle. We zagen ze voor het eerst tijdens de tweede editie van Trouwfest, en onlangs waren ze nog het onbetwiste hoogtepunt van Sewerfest. Daartussen zagen we het duo nog samen aan het werk met Chrysopa Occulta (oftewel Bart en Els van Kinderen ...
Tones On Tail was een Bauhaus offspring die naast bassist en voormalig Bauhaus roadie Glenn Campling ook ex Bauhaus leden Daniel Ash en Kevin Haskins in de gelederen telde. Diezelfde Glenn Campling zette recente zeldzame live clips online, die in 1984 in Schotland (Glasgow) op vhs werden opgenomen. Campling startte recent trouwens ook een ...
We dachten eerst dat het om een schrijffout ging toen we onlangs bij de promomail aangaande Puce Mary’s ‘nieuwe’ album The Drought als releasedatum 5 oktober 2018 zagen staan.
Dit was tot nog toe enkel een digitale uitgave, sinds april 2019 is dit album van het Deense wonderkind ook verkrijgbaar op cd en vinyl.
Ik ...
Release 5 Oktober: Donder, Hel & Hagel - Lang Genoeg Beleefd Geweest CD (Wool-E Discs) 2 punkers & een hippie, 2 hippies & een punker... 3 anarchisten quoi, volleerd in het schenenschoppen en het omverblazen van heilige huisjes. 20 jaar in diverse bands die het deden met ska, punk, hardcore, electro, (neo)folk, darkambient industrial ...
Dark Balloon als organisatie is er in geslaagd een iconische naam richting Retie te brengen. Wayne Hussey, grootgebracht in de gouden tijden van The Sisters Of Mercy, om later samen met Craig Adams The Mission op te richten. Verantwoordelijk voor groot geworden albums als First And Last And Always en God’s Own Medicine. Pionier van ...
Mogen we hierbij de stelling bevestigen dat film en muziek perfect kunnen samengaan zonder dat het een soundtrack is ? Zo we denken van wel, want het Brussels gezelschap von Stroheim wist zijn naam te ontlenen aan de Oostenrijkse filmregisseur, acteur en scriptschrijver Erich von Stroheim. Bij cinefielen ongetwijfeld gekend als ‘the ...
De allerlaatste dag van de zomervakantie afsluiten met Sewerfest, het begint een leuke traditie te worden. Voor de tweede keer vond dit gezellige DIY festival, georganiseerd door de mensen achter de New Wave Top 100 fuiven en Pale Moon, plaats in de Wommel.
Vorig jaar was het het geval met Psychic Krist Kastrator, ook dit jaar werd een ...
Het zit er op de 4de editie van W-fest. De eerste keer in Waregem. Oudjes zoals ik herinneren zich ongetwijfeld nog The Steeple, where have the years gone, de club die Waregem op de wereldkaart zette als het om gothic en aanverwanten ging. Op een pisboog van waar ooit The Steeple stond, daar is Waregem Expo. Ik geef toe, de rit naar Wargem, ...