“Bonsoir, goedenavond” en met die intro wisten we meteen dat Luc Janssen achter de micro zat. Iedere veertiger zat ooit wel op een zaterdagavond aan de radio gekluisterd om te horen welke platen Luc deze keer ontdekt had.
Dark Entries was dan ook maar al te trots dat deze radioreus (en eigenlijk ook tv-reus) wat tijd wou vrij maken voor een interview.
Beste Luc,
Ik denk wel dat ik je kan omschrijven als een legendarische DJ. Zie jij je ook zo?
Jong sterven was een mogelijkheid, maar geen optie. Legendarisch is een titel die anderen aan je geven. Ik noteer.
Raar toch dat vroeger dj’s sterren waren door de muziek die ze speelden, van Gust De Coster tot John Peel. Nu lijkt hun rol beperkt tot het aaneenlullen van liedjes.
DJ’s zijn nu zelf vaak muzikanten. RadioDJ’s nu zijn vooral met zichzelf bezig, omdat de programmaformaat niet meer toelaten dat je je als dj profileert met je muziekkeuze.
Peel en ik konden dat nog wel, bovendien besteden wij ook aandacht aan de stijl van presenteren. Vaak verward met een eigen mening trouwens. Tegenwoordig heet dat persoonlijkheid, niet te verwarren met wild om zich heen schoppen en ballorig woordgebruik.
Stijl heb je maar wordt je pas met de jaren toegedicht.
Vroeger had je niet veel. Jij was er met Gust, maar toch had ik de indruk dat jullie op een paar uur meer deden dan wat ze nu op 24 uur preseteren!!!!
In het land der blinden is éénoog koning!
Jij bent onmiskenbaar de man van Domino.
Dat was een programma waar we voor thuis bleven! Die keuze was dat jouw keuze?
Volledig. Dat kon ook alleen maar omdat Domino weggestopt zat op avonduren in het weekend. Dan luisterden de radiobazen niet. Domino was letterlijk en figuurlijk een vrijplaats op de radio. Ik kocht 99% van de platen (toen nog) zelf.
Met de muziek die de zender kreeg van pluggers kon je geen “domino” maken. Je moest er je ziel maar vooral je eigen geld insteken.
Hoe makkelijk was het om de alternatieveling uit te hangen op een familieradio?
In het land der blinden enz....
Luc Janssen is ook de man van de juiste uitspraken, rolt dat bij u er zomaar uit of zit je daar over te piekeren....
Ik noem het mijn radio-tourette. Dat komt vanzelf door associaties, met de muziek, hoezen, omgeving, wat er gebeurt buiten. Het is vaak hermetisch, poetisch, hard, maar heeft altijd met de werkelijkheid te maken.De waan van de dag. Een radiomaker die zich opsluit in zijn/haar ivoren studiotoren is slecht bezig.
Werd jij niet steeds lastig gevallen door ontelbare groepjes die je vroegen om hun een kans te geven?
Sinds de komst van het internet valt dat wel mee.
Indien ja, zat jij dan effectief naar alles te luisteren?
Alles.
Ik veronderstel dat de persoon van John Peel een grote invloed op je heeft gehad?
Neen, geen.
Als ik het goed voor heb, heeft Peel ooit op de VPRO gewerkt. Hebben jullie elkaar ontmoet?
Peel heeft voor VPRO gewerkt. Toen hij ermee ophield (lees: te duur werd) heeft VPRO mij gevraagd om in dat “slot” Frontlijn te maken.
Ik heb Peel pas voor het eerst ontmoet in Leipzig, waar we kort na de val van de muur samen een dag radio gemaakt hebben voor radio Sputnik.
In tegenstelling tot veel van je andere collega’s heb je pas later het medium televisie ontdekt. Waarom zo laat?
In 1985 al heb ik de productie en samenstelling gedaan van Villa Tempo.
Een jongerenprogramma van de BRT met Bart Peters, Hugo Mathysen en Marcel Vanthilt.
Ik programmeerde er oa. The Gun Club, Duran Duran, Prince, Einsturzende Neubauten (hun enige TV optreden),The Waterboys, Front 242, Michelle Shocked...
Daarna ben in naar Nederland vertrokken.
Toen ik in 2006 definitief ben teruggekomen ben ik hier ook weer TV gaan maken (LUX)
Klassieke vraag : tv of radio?
In de auto? Radio! ;-)
Als jij nu zoiets doet als Sinner’s Day, wat betekent dit dan voor jou persoonlijk?
Een opdracht. Doe ik om de organisator te plezieren als bedankje om de mooie muziek die hij (Marlon) mij met zijn band Jason Rawhead heeft bezorgd.
Verder is nostalgie mij vreemd. Vroeger doet mij niks.
Deze stel ik iedereen : wat is je favoriete lp aller tijden en waarom?
Lou Reed Berlin. Waarom? Dat is privé.
En dan ....”Bonsoir, Goedenavond...”. Hoe kwam je er op?
Nooit over nagedacht, maar ik heb het na de eerste keer erin gehouden.
Een speciale boodschap voor de Dark Entries-lezers?
Neen. |