Hier is Tenek nog een vrij onbekende groep maar in Duitsland mogen ze al op een trouwe fanbasis rekenen en dat is niet moeilijk want de Britse Tenek weten op hun laatste cd “On the wire” perfect hoe ze traditionele synthpop met de betere futurepop moeten mengen.
Daarom gingen wij eens langs bij Pete om te weten wat er gaande was met die Tenek…
Doe me eens een plezier en omschrijf de muziek van Tenek eens…
Ik denk dat ik onze muziek zou omschrijven als synthanthems uit de 21e eeuw. Het werd eerder omschreven als muziek met 80’s invloeden dat in een nieuw jasje werd gestoken, en ik vind dat best ok.
Ik zei dat het synthpop met ballen was…
Ook iets dat we cool vinden, en ik kan je verzekeren dat ik ballen heb!
Zolang zitten jullie niet in de scene, zou je voor ons even die jaren kunnen schetsen?
Geoff zat al in de scene van 1997 met de groep The Nine. Omstreeks 2002 besloot hij iets anders te doen waaronder een solo-cd. Rond 2004 begonnen we samen te werken als Alien 6, ook al was het de bedoeling om enkel samen songs te schrijven. In 2007 echter besloten we om terug naar onze roots te gaan en ons toe te leggen op electronica en synthmuziek en voor we het wisten was Tenek geboren.
Wij zaten ook nog eerder, in het midden van de 90’s was dat, samen in Glasshouse en we kunnen toch zeggen dat we in het voorprogramma van Gary Numan hebben gespeeld!
Die Gary Numan-invloeden hoor je duidelijk of zelfs OMD. Dat zijn allemaal Britse groepen en het rare is dat het land die ze voortbracht ze nu ook probeert te verstoppen…
Die groepen die jij aanhaalt zijn zeker een invloed, ook al moet je daar John Foxx, Ultravox, Thomas Dolby of Talk Talk bijrekenen. Maar eigenlijk zijn wij evenzeer beïnvloedt door electronica uit de jaren ’90 zoals Leftfield, The Crystal Method, Fluke of Underworld om er maar een paar te noemen.
Raar genoeg wordt dat nooit aangehaald…ik bedoel het is zeer simpel om ons te linken met de 80’s, ik noem dat gewoon journalisten die er gemakkelijk van af willen zijn… En we zijn er zeer trots op dat we Britten zijn want wij waren in die tijd de baanbrekers en het was een tijd die vol inspiratie zat. Muzikaal was het een opwindende muzikale tijd en ik kan op niks komen dat het ooit geëvenaard heeft.
Hier was synthpop steeds populair en dan had je al vlug toestanden als VNV Nation : hier enorm bekend maar in eigen land niks….
Ook juist, Engeland heeft geen moer meer om synthpop, dat is al jaren zo. Je kan het die groepen niet kwalijk nemen dat zij zich op de markt richten waar ze het meest succes hebben. Toch zie ik dat hier in de UK de situatie stilletjes aan beter wordt, en dat maakt me blij!
Ik zie het wel te bekritizeren, maar wat betekent de Britse synthpopscene anno 2010?
Vele van die invloedrijke bands zijn terug aan het toeren en maken terug platen, de ene met al wat meer succes dan de andere, natuurlijk…. Er zitten toch ook goede tussen, kijk maar eens naar Hurts die volledig naar het mainstreampubliek gegroeid zijn. La Roux en Little Boots zijn ook zeer goed, ook al vinden sommige van niet.
Op jullie nieuwe plaat “On the wire” wilden jullie nieuwe horizonten verkennen, ik hoorde een beetje futurepop….
Toch moet je niet denken dat er een agenda of zo was hoor, niks ingerekend of zo…we lieten het komen zoals het kwam. Wij begonnen gewoon met schrijven en het was net alsof we het nummer in spe volgden, zonder dat we ons ook maar enige beperking wilden opleggen.
Dit was echt een prettig album om te maken en alles verliep zeer vlot. Dus ja, op “On the wire” zijn wij zeer trots en we hopen dat het de tand des tijds kan doorstaan.
Als je het niet erg vindt zal ik Tenek onder de noemer “elektronische muziek” plaatsen. Het is een genre dat bekend staat voor zijn innovaties, ook al zullen andere er aan toevoegen dat het triestig is als je je in het verleden verdiept…
Iedereen heeft recht op een mening, dus daar ga ik me niet over uitspreken. Maar als het over ons gaat, zou ik er toch willen aan toevoegen dat wij weliswaar in het verleden graven maar ook in het heden.
De nummertjes zijn dansbaar maar jullie teksten lijken te zwemmen in een rivier van tranen…
Tja, het is toch wel zo dat het nu eenmaal makkelijker is om over de triestige en emotionele aspecten van het leven te schrijven.
Op dit album waren we op zoek naar een band met de luisteraar, ik veronderstel dat in feite iedere schrijver dit wil….maar toch had ik dat gevoel meer dan dat het op ons debuutalbum “Stateless” het geval was.Het voelde echt aan alsof er echt sprake was van progressie.
Je cd is uitgebracht op Toffeetones….een label dat hetzelfde wil als Factory of 4-AD…leg me dat eens uit!
Gewoonweg omdat Toffeetones geïnspireerd is op de labels die je aanhaalde, ook al mag je daar ook Mute bijrekenen. Bij Toffeetones staat kwaliteit centraal en dat merk je vanaf de artwork tot de productie. Maar eigenlijk zou je die vraag beter aan Shaun Brooks vragen want hij is de eigenaar van het label…
Ik was vroeger een echte Factory en 4-AD verzamelaar maar door de downloads heeft dat al zijn charme verloren, vind ik….
Het heeft zeker zijn charme verloren, mij hoor je dat niet zeggen… Maar toch zullen er altijd mensen zijn die de cd met het hoesje willen, iets dat ze kunnen vasthouden. Er zijn nog steeds cd’s beschikbaar hoor!
Jij was onlangs op toer in Duitsland. Viel dat mee?
Dit jaar hebben we al twee keer in Duitsland getoerd en het was echt de max. Het ziet ernaar uit dat we daar een serieuze fanbase aan het opbouwen zijn en we zijn daar steeds goed behandeld geweest.
De scene ginder is natuurlijk veel groter dan die van de UK. Het is ook een voordeel dat we van kaas, koffie en koude gerechten houden! Plus het Duits bier…
Hoe kan je van Duits bier houden? Vertel me liever over je lievelingsplaat…
Pete : Mijn favoriete plaat aller tijden is zonder twijfel “Cars” van Gary Numan, de impact die dat op mijn leven heeft gemaakt kan ik niet omschrijven.
Op dat moment had ik nog nooit zoiets gehoord en ik was meteen verkocht. Het deed me beseffen dat ik een muzikant wilde zijn en dat ik dat op een bepaald moment daadwerkelijk zou doen….
Geoff : Ik vind dat een zeer moeilijke vraag. Ik luister naar zo veel dingen en het kan zo vlug veranderen dat het voor mij moeilijk is om hier zomaar met iets naar voren te komen.
Het is ook afhankelijk van hoe ik het bekijk. Een periode uit mijn leven of gewoonweg vanuit het perspectief van muzikant? Wat Pete zei over “Cars” kan ik zeggen over “Are friends electric?” of over Jeff Wayne’s “War of the worlds”.
Ik kan nog steeds met hetzelfde enthousiasme luisteren naar “Windpower” van Thomas Dolby, ik krijg nog steeds de rillingen als ik “Hide and Seek” van Howard Jones hoor…hetzelfde voor “Just Fascination” van Cabaret Voltaire of “Love Song” van Simple Minds.
Het kan ook zijn dat mijn favoriete plaat nog niet gemaakt is….ik kan gewoon uw vraag niet beantwoorden!
Waarom moeten onze luisteraars naar Tenek luisteren?
Als ze het niet proberen, weten ze het niet!
www.myspace.com/tenekuk
|