|
Van onmogelijk drankorgel tot geniaal wereldmuziekmaker
17/10/2010, Didier Becu
|
||||
Door omstandigheden was een interview niet mogelijk maar met de medewerking van Jah besloten we wel bij Dark Entries om eens te bekijken wat deze man deed en vooral waar hij nu met bezig is. Niemand word geboren onder de naam Jah Wobble en dus kun je op diens mens paspoort John Wardle lezen. De reden waarom hij verder als Jah Wobble onder het leven gaat is en zal altijd een mysterie blijven. Het mooiste uit de muziekgeschiedenis blijft de suggestie dat ooit Sid Vicious hem zo zou genoemd hebben in een dronkemansbui maar algemeen wordt aangenomen dat zijn naam gebaseerd is op diens fascinatie met de reggaemuziek (waar Jah dus voor God staat, een vorm van het Hebreeuwse YHWH). Wobble was reeds lange tijd goede vriendjes met Johnny Rotten en ooit was er sprake van dat hij ooit Glenn Matlock bij The Sex Pistols zou vervangen hebben. Het zou duren tot de oprichting van P.I.L. tot Wobble zijn intrede maakte in het muzikale leven van Rotten die het vanaf dan op Johnny Lydon hield. Jah mag er nu misschien een stoicijnse indruk op na laten maar dat was in de het begin van de jaren ’80 wel even anders. De wereldberoemde bassist was er berucht voor dat hij omwille van een zwaar uit de hand gelopen drankprobleem een onmogelijk mens was. Het bekendste voorbeeld is zonder twijfel dat hij ooit Karl Burns, destijds sessiedrummer bij PIL (en later bij The Fall), in brand zou hebben willen steken. Lydon en Wobble waren ook twee factoren voor vuurwerk want de legende zegt dat de twee tot op vandaag elkaar geen blik willen gunnen en dat heeft veel te maken met het tweede PIL-album “Metal Box”. Iedere muziekkenner is er tot op vandaag rotsvast van overtuigd dat deze plaat één van de belangrijkste uit de muziekgeschiedenis was. Een opportuniteit voor Lydon die eerder reeds als marionet van Malcolm McLaren moest doorgaan voor “Never mind the bollocks” maar omwille van het geniale basspel van Wobble was het wederom een andere mijnheer die met de pluimen mocht gaan lopen. Na allerlei ruzies verliet Wobble in 1980 PIL definitief en op een paar geniale singles na, bleek Lydon zelfs niet in staat te zijn om een deftige lp in elkaar te knutselen. Het zou Wobble een zorg wezen en enige tijd later bracht hij dan ook zijn debuutlp “The legend lives on, Jah Wobble in betrayal” uit om een paar maanden later samen met Dave Maltby en Jim Walker de groep Human Condition uit de grond te stampen. Het bleef beperkt tot cassettereleases maar het bracht Wobble wel meteen in contact met enkele groten der aarde waaronder Holger Czukay van Can. Toch bleven het moeilijke tijden voor Jah Wobble want naast een zware alcoholverslaving was hij verplicht allerlei jobs aan te nemen waaronder omroeper bij de metro van London. De arme man werd op staande voet ontslagen toen hij met de moed der wanhoop in de micro’s walmde “I used to bee somebody, I repeat, I used to be somebody”. De reizigers wisten het niet waar de omroeper het over had maar hij mocht wel onmiddellijk zijn C4 gaan afhalen. Het was vooral zijn vriend Neville Murray die hem terug op het rechte pad bracht want van 1986 af besloot Jah de drank in de fles te laten en naar New York te reizen om zich weer volop in de muziekindustrie te storten. Op het einde van de jaren ’80 verscheen Jah Wobble plots weer op het muziektoneel met Invaders From The Heart, een groep waar maar één constante in was : Jah Wobble. Lp’s als “Rising above bedlam” en “Without judgement” scoorden aardig en “Visions of you” dat opgenomen werd met Sinead O’Connor werd zelfs een hit. Toch wie goed luisterde, hoorde meteen dat Jah Wobble niet voor de hitlijsten geboren was en de opvolger “Take me to God” uit 1994 gaf meteen aan dat Jah Wobble’s liefde in de wereldmuziek lag. Toen hij een jaar later met Brian Eno de studio indook voor “Spinner” wist de muziekwereld meteen ook dat ze van Jah Wobble nooit meer een “normaal” album moesten verwachten. Wobble werd naast muzikant ook nog boekenrecensent voor de Britse The Independent en als je Jah Wobble als muzikant wou zien dan was het meestal op een wereldmuziekfestival als WOMAD waar Jah steeds zijn geniale bas met wereldmuziekinvloeden wist te combineren. Geen label die nog geïnteresseerd was in Jah’s werk en daarom richtte hij maar zijn eigen label op, 30 Hertz Recordings, waar met een grote klok der regelmaat nieuwe releases worden uitgebracht. De laatste fascinatie van Jah blijkt muziek uit Azië te zijn en daar zal het huwelijk met zijn vrouw, Za Lan Liao, een Chinese guzheng-speelster wel niet vreemd aan zijn. Ondertussen kwam Lydon uit armoede aan Wobble’s deur kloppen om samen met hem de ultieme PIL-reformatie uit de grond te stampen maar Jah liet de deur steeds gesloten. Wie Jah’s huidig werk hoort zal vooral gefascineerd zijn door het eigenzinnig karakter want dit is inderdaad het soort muziek dat alleen kan gemaakt worden door iemand met een heldere blik op de huidige muzikale evolutie. Het zijn het soort releases die met moeite de pers halen (behalve wij weer natuurlijk) en dat zal misschien Jah een zorg wezen maar toch moet u bij Sinner’s Day halt houden aan diens podium : u zult niet staan swingen op new wave klassiekers maar u zult wel iets ongewoon geniaals zien… |
Volgende interviews:
Front 242 (Daniel B.) - Je moet naar alles luisteren behalve naar Peter Maffay, André Rieu (en zijn kopie DJ Tiesto)…en zo van die Beierse zuipplaten vermijd je ook maar beter!
Gust De Coster - Alle concerten ging ik zien, zelfs van groepen die nauwelijks een cassette uit hadden.
Dark Poem - Wij geloven in de magische kracht van muziek.
Anne Clark - Samen met Duitsland kan ik zeggen dat mijn meest loyale fans in België zitten
Arbeid Adelt! (Marcel Vanthilt en Luc Van Acker) - In het Engels zou Arbeid Adelt! potsierlijk klinken...
Godyva - Ik heb gewoon mijn groep Godyva genoemd omdat ik het cool zou vinden dat men mij dan met Lady Godyva kan aanspreken.
Luna Twist - Voor het geld moet je het niet doen en zodra je op een podium staat krijg je kritiek , dus daarvoor moet je het ook niet doen .
Sixth June - Het is heel normaal dat mensen ons vergelijken met bekende groepen en zo lang ze het nog niet hebben over ZZ Top of Rod Stewart maken we ons geen zorgen.
Poesie Noire - Het probleem van Belgische muziek en zijn business: we maken elkaar af voordat er iets gebeurt,
The Birthday Massacre - Voodoo praktijken dringen door tot in Canada
Evenals het zeer onlangs besproken Donder, Hel & Hagel hebben we hier nog een act uit de Leuvense antifa scene die al lang geen onbekende meer is voor Dark Entries! Gert maakt al meer dan 18 jaar kritische uptempo Nederlandstalige DIY ‘kleinpunk’.
In 2016 bespraken we voor Dark Entries het vijfde album “Ongepast Vrolijk”, ...
Altijd leuk een singel formaat met 4 nummers, aandoenlijk bijna anno 2022, zeker in zwart en grijze lay out en met de veelbelovende bandnaam L’ Appel Du vide en de al even veelbelovende titel “Abwärtsspirale”. Qua stijl en gemoed waan ik mezelf waar aan de vooravond van de jaren 80, een gevoel dat door de muziek van ...
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
In 2019 bespraken we “Lang Genoeg Beleefd Geweest!!!”, het debuutalbum van het Leuvense zootje ongeregeld Donder, Hel & Hagel en heden stellen ze ons hun tweede album voor, “Kermis In De Hel” (11 songs, 43 minuten) met negen studio en twee live songs. Het langverwachte tweede album, uitgesteld door en aangevuld ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het ...
Voor de liefhebbers van dark electro of beter nog aggro tech met cyber aspiraties zou de naam Chain Reactor geen onbekende (mogen) zijn. In de maalstorm van vandaag zouden we haast vergeten dat ook dit subgenre, nog altijd alive and kicking, voor het zweet in de underground clubs zorgt. Conclusie; Dark Entries heeft dringend nood aan een kenner ...