Wees er maar zeker van dat zij een bloemlezing zullen brengen uit hun laatste cd “Planetarium” waar elektronische synths hand in hand gaan met melancholische gothmetal en dat bij momenten herinneringen weet op te roepen aan het beste wat Theatre Of Tragedy bracht.

Dringend tijd om eens bij Lady Godyva langs te gaan dus….

Begin misschien eens met jullie muziek te omschrijven….

Zelf houden wij het steeds op “intieme gothic metal”. Wij houden ervan om synthesizers die techno en electroklanken hebben met donkere atmosferen te verbinden.

Als ik jullie bio lees dan zijn jullie harde werkers, sommige jonge groepen durven dat wel eens te vergeten vind ik…

We hebben inderdaad zeer hard gewerkt, maar je hoort ons niet klagen want we wisten dit jaren geleden toen we eraan begonnen dat dit de enige weg zou zijn. Doordat de muziekwereld verandert is, vind ik toch dat de groepen het vandaag gemakkelijker hebben. Het is gewoon veel simpeler om vandaag een groep te beginnen en door al dat netwerkgedoe is er bijna plaats voor iedereen…

Net zoals bij iedere goth metalband met vrouwelijke stem speelt de frontvrouw een fenomenale rol. Bij jullie is dat Lady Godyva….tja, waarom noemt iemand zich Lady Godyva?

Ik zou er toch eerst willen aan toevoegen dat je ook goede muzikanten nodig hebt. Ik weet natuurlijk ook wel dat de leider een prominente rol speelt, alhoewel het bij ons vrouwelijke en mannelijke zangpartijen zijn (Lady Godyva schiet in de lach).

Maar toch heb je gelijk hoor want ik moet alles doen en soms voelt het net aan alsof het een job is die ik uitoefen, dus ik ben wel de belangrijkste (lacht weer). Ik heb gewoon mijn groep Godyva genoemd omdat ik het cool zou vinden dat men mij dan met Lady Godyva kan aanspreken.

In het begin wilde ieder van ons aangesproken worden met namen uit één of andere legende maar we zijn daar mee gestopt want op den duur werd het belachelijk.

Ik hou zelf zeer veel van het goth metal genre met vrouwelijke vocalen maar soms vraag ik me af hoe je er in slagen om toch origineel te blijven in dat genre…

Door gewoon jezelf te blijven en vooral niet te gaan overdrijven om perse origineel te blijven. Ons geluid is wel een beetje anders doordat wij zo van die electro/technosynths gebruiken en ook een stem die nogal naar de pop neigt. Ik vind ook niet dat je kan zeggen dat we progressieve metal of zo spelen, het is gewoon rock bij ons….

Ik vond dat ook al met die electro/techno synths… De naam Lady Godyva heeft ook iets mystieks.

Bedoel je dat mijn naam iets mystieks heeft? Mijn teksten zijn emotioneel en poëtisch en doorheen de muziek kan ik steeds mijn emoties goed kwijt.

Als ik naar jullie tweede cd “Planetarium” luister dan geeft mij dat het gevoel dat ieder nummer een verschillende mood heeft….

Ja, dat is waar en dat heeft ook een reden. Als wij aan een album werken dan proberen we toch zo divers mogelijk te werk te gaan. Liefst zoveel mogelijk verschillende genres, met nieuwe geluidjes experimenteren en een ziel proberen te geven aan ieder nummer.

Soms als ik al die groepen bezig zie denk ik soms: waar halen ze toch die energie vandaan…

Wat drijft hun toch? Heheheheheh, het is pure waanzin…het is bijna een drug. Het is net alsof je in één of andere sekte zit en er niet buiten kan! Ik kan niet leven zonder mijn groep, ik kan me mijn leven zonder Godyva gewoon niet inbeelden.

Als ik zie dat er groepen bestaan die gewoonweg niet in zichzelf geloven of zelfs helemaal niet weten waarom ze bestaan…dan begrijp ik dat gewoon niet! Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat bij ons de vlam steeds blijft branden!

Je muziek heeft een zekere melancholische rol, bijna dramatisch zelfs… Is dat de weerspiegeling van je eigen persoonlijkheid of is het gewoon de rol die Lady Godyva speelt?

Het is zeker geen rol, neen. Het is ook geen film of zo… Wij willen in onze songs de mensen iets vertellen, we willen hun een boodschap achter laten.

Ik hou niet van de wereld waarin we leven. Het liefst van al zou ik een vogel willen zijn. Moest ik een vogel zijn dan zou ik al die zwaarte in mijn kop niet moeten meedragen. Als ik zing ben ik op zoek naar de vederlichtheid. De muziek die gecomponeerd is, ligt volledig in de lijn van die dromen…..

Zelf ken ik niet zoveel van de Italiaanse gothmetal, ik veronderstel dat iedere stadje in Italië wel zijn groepje zal hebben…

Ken je Lacuna Coil niet? Of Theatre Des Vampires of MacBeth?

Tuurlijk, maar het zijn wel de bekendste….

Ok. In Italië heb je zeer veel gothic metal groepen waarbij de een al wat bekender is dan de andere. Je weet er waarschijnlijk niet veel over omdat die groepen niet echt gepromoot worden, en dat is natuurlijk jammer.

In het Zuiden van Italië heb je tamelijk veel groepen die de moeite lonen, maar apart van dit alles denk ik wel dat Godyva toch een apart plaatsje heeft in het hart van de Italiaanse fans.

Straks staan jullie op het Female Metfest in Belgie, wat kunnen de fans verwachten?

Inderdaad, op 23 oktober kun je ons zien tijdens het Metal Female Voices Fest in België. Voor ons is dat zo fantastisch omdat we met talrijke grote groepen op een podium staan, Arch Enemy bijvoorbeeld…

We hopen natuurlijk dat onze oude fans zullen afkomen, ook al is het even belangrijk om die dag nieuwe fans te maken! Het zal ook de eerste keer zijn dat we met onze nieuwe gitarist, Mori Alioth, zullen spelen. Het is voor die jongen de eerste keer dat hij op een festival zal spelen, alhoewel we allemaal even opgewonden zijn!

Was jij ooit al in België?

Eigenlijk niet neen, maar ik weet dat Brussel een mooie stad is. Ik hou van die noordelijke grote steden want die zijn helemaal anders dan de Italiaanse. Het spijtige is dat ik natuurlijk geen tijd heb om die steden te gaan bezoeken….

Iedere moeder houdt wel het meest van haar eigen kinderen, maar wat vind je zelf van “Planetarium”?

Het is echt mijn favoriete album geworden. Ik vind dat het gewoon meer compleet en volwassen klinkt.

Tijdens de opnames voelde het echt aan alsof we al tien jaar vrienden waren of zo. Het heeft onze band enorm versterkt, ook al betekent dat ook dat we geen vreemden meer voor elkaar zijn waardoor we toch tweemaal na zullen denken vooraleer we iets doen.

Ik ben vooral tevreden met het gitaarwerk op “Planetarium”. Onze ex-gitarist Anto heeft echt goed werk op onze plaat geleverd. Ook de combinaties tussen synths en gitaren vind ik zeer geslaagd.

Ook de guestvocalen van Mike Tarantino van Natron doen me glunderen van plezier.

Laatste woorden….

Bedankt Dark Entries, voor dit interview! En ja hoor, ik hoop dat ik jullie allemaal zie op het Metal Female Voices Festival in Wieze!

Godyva