Ik maak muziek om de luisteraar te irriteren, te kwellen en te liefkozen.
18/08/2010, Henk Vereecken![]() |
||
Kan je Anemone Tube eens voorstellen? Hoe zou je de muziek van Anemone Tube omschrijven?
Anemone Tube werd opgericht in de zomer van 1996 in Zuid-Duitsland. Ik zou mijn muziek omschrijven als donkere, depressieve ambient/industrial/noise met een sterke psychogene impact. Het gebruik van constant verschuivende en veranderende geluiden en stemmingen is waarschijnlijk een van de meest intrigerende aspecten van mijn audio creaties. Het is muziek om de luisteraar te irriteren, te kwellen en te liefkozen. In positieve of negatieve zin, dat maakt niet uit: als maar een emotionele reactie wordt uitgelokt!
Waar komt de naam Anemone Tube vandaan? Wat betekent het en waarom koos je deze naam voor je project?
In relatie tot de muziekstijl die ik breng, hield ik altijd van het idee van geluid dat door een "Tube" wordt gejaagd. "Anemone" is een mooi en mysterieus zeedier en staat in relatie met mijn visie op schoonheid in muziek, maar het refereert ook naar de vreemde natuur van mijn muziek – niet menselijk.
Op je site heb je het over de ‘psychologische basis’ en de ‘psychogene natuur’ van je muziek. Wat bedoel je daarmee?
Ik ben niet gefocust op één muziekstijl of speciaal gevoel, maar op de intensiteit ervan en de impact op de (mijn) geest. Voor mij is dat altijd een belangrijk kwaliteitskenmerk.
Door wat voor muziek word je geïnspireerd en naar wat voor muziek luister je meestal?
Dat valt zo ongeveer samen. Zoals reeds aangehaald, ben ik geïnteresseerd in muziek die me emotioneel raakt en dit zo intens mogelijk. Het is een gevoel van volledig vervuld te zijn door muziek. Dat wil zeggen dat muzak en easy listening me niet interesseren. Ik luister nauwelijks naar industrial, veelal naar death metal (vroege 90’s stuff). Mijn favorieten en de meest invloedrijke bands voor mijn muziek zijn: O.L.D., James Plotkin (het vroege solo werk), Meat Shits (“Fuck Frenzy” demo), Nocturnus, Pestilence (het vroege werk), Ondskapt (idem), Anenzephalia, Les Joyaux De La Princesse, Incantation, Demigod (eerste album), Dissecting Table (eerste 4 albums), Lord Of Putrefaction, Namanax, Paradise Lost (eerste 2 albums), Possessed, Con-Dom, en veel meer.
Vertel ons eens wat meer over de recente Anemone Tube release “Dream Landscape” op het Belgische label Silken Tofu?
"Dream Landscape" introduceert een nieuw hoofdstuk van Anemone Tube. Samen met het op stapel staande album "Death Over China", is het het eerste deel van "The Suicide Series". Field recordings vormen daartoe een conceptionele basis. Ze werden gemaakt in verschillende delen van de wereld met een duidelijke accumulatie van ziekheid en dood. Noisy cityscapes gesmoord in smog en afgelegen streken waar mensen zelfmoord plegen, zijn voor mij fenomenen van een morbide uitwas van onze moderne consumptiemaatschappij, wiens sociale en hoog geïndustrialiseerde ontwikkeling een zelfdestructieve neiging heeft die niet ontkend kan worden. Voor mij staat de titel “The Suicide Series” voor het suïcidale gedrag van onze consumptiemaatschappij. “The Suicide Series“ is noch een beschuldiging noch een didactische zoektocht naar individuele psychologische verklaringspatronen. Het is een duidelijke afwijzing van onze neiging om ons in te dekken: de schuld bij de ander leggen, het kwaad, de vreemdeling. Want we zijn niet enkel het slachtoffer, maar ook de dader – wij dragen de schuld.
De dvd bij de special edition van de release met daarop de film “1515”, is wel heel experimenteel en abstract. Vertel eens wat meer over de ‘making of’ daarvan? Waar gaat het eigenlijk over?
De Braziliaanse video artiest Gustavo de Lacerda benaderde me met zijn recente videowerk, een experimentele film, gemaakt in Rotterdam. De verdorvenheid en ruwheid van dit werk maakten zo een indruk op me, dat ik besliste om er een soundtrack voor te maken. In een periode van een jaar werd regelmatig een video-opname gemaakt van een lege muur in een woonkamer in Rotterdam, telkens in de namiddag om 15:15 uur en met een lengte van 15:15 minuten per opname. Die reeks opnames werd dan geassembleerd en gecomprimeerd tot een video van 15:15 minuten. De soundtrack werd gemaakt met real-time fieldrecordings, opgenomen in China in 2007. Op verschillende locaties zoals het Dr. Sun Yat-sens Mausoleum in Nanjing, het Hong Kong Palace kruispunt, de Longhua Temple en het War Memorial Park in Shanghai, werden opnames gemaakt van 15:15 minuten om 15:15 u. De soundtrack werd gecreëerd door het simultaan afspelen van 7 lagen van de ongeëdite 15:15 minuten opnames die slechts gedeeltelijk bewerkt werden met effecten.
Qua originaliteit kan dat wel tellen! “Dream Landscape” komt maar liefst 9 jaar na je vorige solo release, het album “:existence”. Waarom zit er zo’n lange periode tussen? En is er muzikaal gezien veel verschil tussen “Dream Landscape” en “:existence”?
Om persoonlijke redenen ben ik een aantal jaar gestopt met muziek te maken en ben ik me meer gaan toeleggen op visuele creaties in het veld van graphic design en constructivistische kunst. De drang om muziek te maken was echter te sterk... Mijn nieuw materiaal is muzikaal meer consequent en rijper. Ik beschouw ":existence" nog altijd als een belangrijk deel van mijn muzikaal werk. Van al mijn werken is het tot heden ook het meest ‘harsh’.
In 2008 leverde Anemone Tube een bijdrage aan een compilatie-album van een ander Belgisch label, EE Tapes. “Projected Cataclysm” is een intrigerend muziekstuk en erg ongewoon naar Anemone Tube normen. Geen stuk noise voor één keer, maar een toegankelijk, melodieus soort 70’s-80’s prog synth muziek dat me herinnert aan goede oude Tangerine Dream. Akkoord en hoe kwam je tot dit soort muziek?
Ik ken niks van Tangerine Dream en kan daar dus geen commentaar op geven. Ik zal echter in de toekomst dit soort lieflijke, melancholische muziek niet meer uitbrengen onder de naam Anemone Tube.
Kan je al wat meer vertellen over het nieuwe album “Death Over China” dat voor volgend jaar gepland staat?
"Death Over China" is erg verschillend van "Dream Landscape", veel meer harsh en noisy en ook experimenteler. Het bevat hoe dan ook het meest verstikkende en irriterende materiaal dat ik ooit opnam.
In 2009 zagen we Anemone Tube op het podium in de Antwerpse ccLuchtbal op de Live Noises #5 avond, samen met Wraiths, Hybryds en Kristus Kut. Hoe blik je terug op dit concert?
Voor mij was het een fantastische avond, ondanks een paar technische geluidsproblemen waarmee ik op het podium te maken kreeg. De feedback vanwege het publiek was in het algemeen zeer positief. Het ganse weekend was perfect geregeld door de organisatoren Mario en Wim. Bedankt!
Henk Vereecken
http://www.myspace.com/anemonetube
|
Volgende interviews:
Electro Synthetic Rebellion - Mijn muziek heeft niet de bedoeling om echt depressief te klinken, ik zie het meer als een waarschuwing voor de mensen zodat ze zouden beginnen nadenken…
The Mariana Hollow - Muziek dat betekent zoveel : je eigen identiteit, je vriendenkring, je idealen…en tja, ook dat verandert naarmate je ouder wordt.
End Of Green - Kunst moet je raken, muziek die je niet raakt is niets waard.
Mike Darby (Bristol Archive Records) - Als muziekfan mag je nooit het talent van vroeger vergeten, zij verdienen het om herinnerd te worden.
Autodrone - De tijden van rock ‘n roll behoren tot het verleden...
17 Pygmies - We doen wat we willen en wie is er om ons tegen te spreken dat dit geen goede beslissing zou zijn ?
The Neon Judgement - De vervlakking waar wij toen al teksten over schreven is nu een feit.
Phenotract - Als ik naar electronische muziek luister dan slaat mijn verbeelding op hol...
Crash Course In Science - Kunst van het verleden zal steeds de kunst van de toekomst beïnvloeden.
Prager Handgriff - Wij zijn er niet beschaamd voor dat we extreem links zijn...