Onlangs verscheen op het Franse BOREDOMproduct-label het debuutalbum van Neutral Lies. Dit duo gaat er prat op dat zij electronische muziek maken die je niet in een hokje kan duwen. We gaan dat dan ook niet doen, maar indien u wild bent van de koele geluiden van een synthesizer verpakt in synthpop/electrorock dan kunnen wij u dit alleen maar ten stelligste aanraden.

In ieder geval, was “A Deceptive Calm” reden genoeg voor Dark Entries om eens te gaan horen wie wat is…

Hallo, beginnen bij het begin zei mijn vader…

Wie zijn Neutral Lies en beschrijf jullie muziek maar eens…

Wel, hallo…Neutral Lies is een duo dat bestaat uit Jean-François Dean en Nicolas Delbarre.

Ik veronderstel dat je ons kan onderverdelen in de elektronische sector, ook al moeten wij niet weten van de hokjesmentaliteit.

Je kan zoveel over onze muziek zeggen : electro pop, new wave, minimal electronics, EBM, synth pop en zelfs techno.

Zo ver mijn intelligentie reikt (wat dus niet al te ver is) is Neutral Lies een soort van alliantie tussen twee landen, niet?

Nicolas : Over die intelligentie moet je je niet veel aan te trekken, want dat is bij ons even erg.

Neutral Lies is een alliantie tussen twee vrienden die beiden een verschillende achtergrond hebben.

Jean-François bracht tot nu toe het grootste deel van zijn leven door in het Noorden van Frankrijk en ik zat voor het grootste deel ergens tussen Essex en het Noorden van Frankrijk…

Jean-François : Ik hoop dat Nicolas een beetje van Corsica zal genieten deze zomer, net zoals de manier waarop hij mij heeft laten genieten van Essex en de Engelsen.

Het is echt iets anders dan dat stom Engels dat ik op school heb geleerd zoals “Mr and Ms Miller are going to the zoo”.

Over de school gaan we het niet hebben. Wie synthpop zegt, zegt de 80’s. Ik veronderstel dat dit decennium wel het ultiem muzikaal orgasme voor u is…

Nicolas : En toch zou ik niet zo ver gaan om te gaan beweren dat het beste muzikale decennium is, ook al zul je er ons op betrappen dat we het af en toe over de “goede oude” dagen hebben.

Het was zeker geen slechte periode en zelfs heel wat commerciële dingen waren best goed.

We gaan het zelfs niet eens hebben over de talrijke kleine labeltjes die op dat moment in waren, maar het moet worden gezegd : de andere decennia waren minstens even interessant…

Dat betekent nu ook niet dat we gaan ontkennen dat we niet beïnvloedt zouden zijn door de jaren ’80, het is tenslotte ook de tijd waarin we opgegroeid zijn….

Jean-François : Voor mij is de grootste verdienste van de 80’s hoe men muziek anders begon te componeren.

Ik heb het dan over de vondsten van de technologie, zowel wat synths, drummachines als wat het gebruik van computers betreft.

Muzikanten creëerden zo hun onafhankelijkheid en konden vanaf dan alleen composities beginnen maken.

Ik zie dat als een democratiseringsproces van de technologie waardoor bepaalde mensen een soort van acteurs werden.

Net zoals fotografie de schilders doodde, of de video de radio uitschakelde, legden machines voor tien jaar de gitaar het zwijgen op.

Zelf ben ik een grote fan van synthpop, maar het blijft wel moeilijk om in dat genre origineel te blijven…

Zoals we daarnet gezegd hebben, vinden wij niet dat je ons kan omschrijven als een loutere synthpopgroep, wij gebruiken die term zelfs niet om onze nummers te beschrijven!

Wij zijn een elektronische groep, zo simpel is het!

Maar jij hebt ruimschoots gelijk als je denkt dat het moeilijk is om origineel te blijven gewoonweg omdat het gebruik van de technologie zo verspreid is in andere genres dat het moeilijk is om mensen er op te wijzen dat jezelf met iets elektronisch bezig bent dat ze misschien nog niet eerder gehoord hebben…

Hoe zit het eigenlijk met de inspiratie, luisteren jullie naar andere groepen als je op zoek gaat naar ideeën?

De reden waarom ik het vraag is gewoon omdat een groep me onlangs zei dat de beste inspiratie komt van een groepen die je zelf niet graag hoort…

Nicholas : Neen eerlijk gezegd is dat niet zo want dan zouden we niet meer doen dat wat blindelings kopiëren.

Wij maken muziek op een wijze die de onze is en we laten ons meer beïnvloeden door ons persoonlijk gemoed.

Let op, ik begrijp best wat je bedoelt en ik weet ook dat het veel eenvoudiger zou zijn voor ons moesten we zo werken, maar dat is niet het geval.

Jean –François : Ik heb al meer dan eens gezegd dat ik best wel sitar of didgeridoo zou kunnen spleen moest ik,op een andere plaats geboren zijn.

Het toeval wilde echter dat het Europa was en zo werd het de piano.

De gevoelens en de emoties van een muzikant zijn afhankelijk van de gevoelens die hij op een bepaald moment heeft, ongeacht het soort instrument dat hij bespeelt.

OK, maar als jullie een song schrijven : zoeken jullie dan je inspiratie in iets dat reeds bestaat of is dat iets dat zomaar komt aanwaaien….

Nicholas : Wel kijk, bij ons gaat het er sowieso anders aan toe omdat wij nu eenmaal genoodzaakt zijn om apart te werken, en dan daarna leggen we onze ideeën naast elkaar.

En toch moeten we er meteen bij voegen dat wij op een verschillende manier werken.

Als ik iets componeer is het allemaal meer op een minimalistische wijze.

Jean-François laat zich eerder meeslepen door de emoties die er met gepaard gaan.

Daarna gaan we samen de studio in en we voegen de stemmen erbij en alles wat het maar enigszins beter kan maken.

Sommige nummers on “A deceptive calm” waren reeds af voordat we samen kwamen.

De teksten…oh, dat kunnen dingen zijn die we zelf meegemaakt hebben, of gewoon iets dat we uit de lucht plukken….

Ik zeg dat eigenlijk omdat ik vind dat Neutral Lies nogal origineel klinkt…

Nicholas: Bedankt, zoiets is altijd prettig om te horen.

De essentie van de groep bestaat er in feite in dat we niet willen vasthangen aan één bepaald aspect van de electronische muziek.

Ik bedoel wij kunnen afkomen met een cd waar twee synthpopnummers staan, twee technonummers, terwijl andere meer minimaal zullen klinken.

Het is misschien wel een hele mengmoes maar het is net dat wat het zo fantastisch maakt….

Jean-François : Ik zal maar opletten dat ik hier niet hetzelfde als Nicholas ga vertellen, het heeft ook iets te maken met het feit dat dit een groep is van twee mensen die vanuit een verschillende hoek werken.

Jullie hebben het blijkbaar niet zo goed begrepen op groepen die met analoge synths werken…..

Nicholas : Begrijp me wel niet verkeerd, ik heb niks tegen analoge keyboards, we gebruiken die zelf en we houden zelfs van bepaalde groepen die enkel analoge synths gebruiken.

Het enige wat we niet kunnen uitstaan is dat er van die muzikanten bestaan die zo vasthangen aan analoge synths dat ze al de rest weigeren te gebruiken, een Midi bijvoorbeeld…

Sommige kwamen ons al vertellen dat Neutral Lies niet de moeite loont om naar te luisteren omdat wij recentere keyboards gebruiken of gewoon een VST, waardoor we dus volgens hun niet genoeg vintage zouden klinken…

Met zulke zever moeten ze bij ons dus niet afkomen….

Jean-François : Als ik het over nieuw materiaal heb dan bedoel ik Midi, Vst, virtuele analoge synthesizers en computers.

Als ik daar nog eens onze ouder materieel bijreken dan denk ik dat we wel rondkomen met ons geluid.

Het hoesje van jullie cd ziet er anders wel jaren ’80 uit, zowat net hetzelfde koud gevoel als een Factoryplaatje…

Nicholas : Koud was zeker het word dat ik ook zou gebruiken.

Zelfs toen we eerder zegden dat wij onze muziek niet echt in een hokje wilden duwen, denk ik nu dat koud best op zijn plaats is ja….

Het was zelfs nog erger met onze demo toen onze platenmaatschappij (BOREDOMproduct) zei : “Kijk gasten, we houden van jullie muziek maar met zo’n hoes koopt geen mens dat, en kan je het op de stapel gaan leggen in Camden Market. We lieten ons inspireren door die demotapes uit de jaren ’80 maar uiteindelijk met wat nieuwe softwareprogramma’s hebben we er iets meer kleurrijkers van proberen te maken….maar het ziet er gelukkig nog koud uit!

Jean-François : Mensen hebben een fascinatie voor gebouwen die er onmenselijk uitzien zoals industriële sites, fabrieken of schouwen die met een bepaald direct gevaar geassocieerd worden. Als je daar nog wat rook, licht, beestachtige geluiden aantoevoegt is dat nog beter!

Het is daarom ook dat wij besloten hadden om de foto van zo’n watertoren te gebruiken omdat die gedachten van eenzaamheid uitstraalt, donkere gedachten ook…of noem je zoiets gewoonweg melancholie?

Hoe voelde het om jullie eerste cd in jullie handen te hebben?

Nicholas : Ik beschouw dat als een grote overwinning, vooral omdat we alle twee in verschillende groepen speelden.

Het is ook doordat we met zijn twee zijn dat alles gelukt is want vanaf het moment dat je meerdere mensen in je groep hebt, wordt je ermee geconfronteerd dat sommige niet steeds even gemotiveerd zijn.

Er kroop echt veel werk achter “A deceptive calm” en het doet ons echt iets om een demo te zien evolueren naar een volwaardige cd.

Jean-François : Zelfs al kende ik alle nummers van achter naar voren was ik toch zeer opgewonden, ik stond dat daar echt open te maken als een klein kind die een kerstcadeautje kreeg.

Daarna komen al de herinneringen terug : filmopnames in ongelooflijk koud weer, mensen die je ontmoet hebt, London, Marseilles...

Aan deze cd hangen er zoveel beelden en gevoelens verbonden dat je het soms niet kan geloven….

Mijn klassieke vraag…de favoriete lp aller tijden, mensen!!!!

Nicholas : Eigenlijk zou ik mijn label een plezier moeten doen en “Still human” van Transparent Illusion citeren, maar ze zouden het nooit geloven ook al vind ik het een steengoed album.

Neen, serieus…eigenlijk vind ik dat een onmogelijke vraag hoor.

De laatste 50 jaar zijn er zo veel fantastische releases geweest dat ik er niet zo maar één kan uitpikken. Ik verzamel vinyl en ik lig hier met duizenden platen.

Laat ons stellen dat ik zo’n 500 favoriete nummers heb, nu komt “In your memory” van Depeche Mode bij me op.

Als volledige lp’s denk ik aan “That total age” van Nitzer Ebb of “Pornography” van The Cure, maar dan heb ik het alleen mar over de new wave want ik luister ook veel naar andere dingen.

Ik zou nooit mijn passie voor muziek kunnen beperken tot één stijl….

Jean-François : Ik vind het ook geen gemakkelijke vraag hoor. Ik zou kunnen zeggen Gary Numan omdat dit zoiets uniek is, het kon iets techno-achtigs geweest zijn.

Ik hou ook van Chopin, en neen…Gazebo heeft er bniks mee te maken!

Siouxsie & The Banshees, Trentemoller…

Er zijn er teveel en ik heb geen goesting om hier een catalogus aan te leggen…

Moet je ook niet doen…. Dank u heren!!!!

www.myspace.com/neutrallies