|
We spraken met de mastermind Tom Ellard
01/11/2005
|
Een van de groepen die aantreedt op ons 4de BIMFEST en die de verwachtingen hoog op doet laaien: Severed Heads! Voor het eerst in twintig jaar opnieuw op Europese bodem! Weinigen zagen hen dus ooit live aan het werk, hetgeen hun optreden op de 17e een niet te missen gebeurtenis maakt. Een interview met Tom Ellard, het brein achter Severed Heads, is dan ook de ideale manier om hen opnieuw bij u in de herinnering te brengen. Speciaal voor u, rechtstreeks 'from down under', Australië ... Eindelijk staat Severed Heads weer in een Europese line-up. Hebben jullie nog opgetreden in de voorbije jaren, en zo ja, waarom moesten wij dan zo lang wachten?Tom Ellard: In Australië treden we nog vaak op, al is dat meestal op rare en arty farty shows. Een oversteek naar het noorden is heel ver, kost handenvol geld en draait daarom meestal op een ramp uit. We krijgen heel wat aanbiedingen, maar de meeste van die organisaties zijn slecht georganiseerd. Ook geeft optreden voor de 200ste keer geen echte prikkels meer. Misschien zijn er nieuwe uitdagingen die interessanter zijn. Dit optreden is anders, omdat men ons uitdrukkelijk gevraagd heeft nummers van twintig jaar geleden te spelen. Ik vond dat best een leuke uitdaging. Ik denk te mogen stellen dat jullie destijds pioniers waren op gebied van elektronische muziek. Jullie inspireerden vele groepen. Australië had toen al een ‘industrial’ scene die toch wel anders was dan elders, ik denk dan bijvoorbeeld aan SPK, Hiroshima Chair,…. Ellard.: Omdat we zo ver van de noordelijke leefwereld zaten, hadden we zowat onze eigen scene en geluid. Tuurlijk kwamen er wel invloeden uit Europa en Amerika binnen. Maar magazines worden vanzelfsprekend gefilterd, en niet alle platen bereikten ons. Daardoor waren we wel verplicht om onze eigen muziekcultuur te maken. Uiteindelijk wilde ieder van ons toch zijn geluk buiten Australië proberen en de eigen cultuur uitdragen. Voor de buitenwereld moet dat inderdaad overgekomen zijn als een verstoord spiegelbeeld. Maar tenslotte beďnvloedt iedereen iedereen. Het is een beweging die eigenlijk nergens een begin heeft en eigendom is van niemand. Sommigen durven wel eens te beweren dat zij een bepaald geluid uitgevonden hebben, maar zij zijn waarschijnlijk gewoon vergeten wat zij daarvoor gehoord hebben. Wij zelf willen niet te veel claimen. We mogen wel stellen dat Severed Heads doorheen de jaren een heuse evolutie ondergaan heeft… Ellard.: Eigenlijk niet, dat is maar een idee. Severed Heads heeft altijd popmuziek gemaakt. Wij hebben trouwens zelf in 1982 al verklaard dat we ‘cheececake’ waren, een statement dat ik met de recentere release ‘Millennium Cheesecake’ opnieuw duidelijk heb proberen te maken. Wij hebben platen gemaakt, en anderen hebben ze in vakjes gestoken. Onze muziek was voor ons de party-muziek die we zelf op dat moment nodig hadden. We voorzagen in onze eigen behoeften. Natuurlijk is het verleidelijk om met publieksverwachtingen te spelen en erin op te gaan (zo is onze groepsnaam eigenlijk een uit de hand gelopen grap). We hebben trouwens ooit nog mensen wijs gemaakt dat we ‘Chinese Fungal Disco’, ‘Home Knitted Industrial’ of zelfs ‘Glitch Baroque’ brachten. Het is eigenlijk een spelletje. Men hoeft niet te serieus te zijn. De samenstelling van de groep heeft heel wat veranderingen doorstaan. Hoe zit dat vandaag? Ellard: Inderdaad, er is zit constant beweging in. Op dit moment zitten er in onze groep een filmregisseur, een programmeur en een geschiedkundige. Ze zullen lid zijn tot ze het op een dag vergeten. Mijn probleem is dat ik het nooit vergeet. Ooit ben ik zelf eens uit de groep gezet door een hoopje Amerikanen. Zij dachten dat ze de groep waren, maar werden het snel beu en gaven me uiteindelijk mijn groep terug. Voor dit optreden zal ik samenwerken met Alison Cole, die trouwens haar eigen muziekcarričre heeft. Wie weet vinden we nog een paar extra leden in een Antwerps Café. Vandaag de dag beschikt Severed Heads over een eigen label, Sevcom, waar naast nieuwe releases (zoals de OP serie) ook de back catalogue heruitgegeven werd. Het lijkt meer een DIY (Do It Yourself) aanpak te zijn, des te meer omdat Sevcom ook niet over echte distributie kanalen beschikt buiten het Internet. Waarom verkies je op deze manier te werken? Ellard: Het is de manier waarop ik ook vóór de mainstream labels al werkte, en de manier die ik nog steeds verkies. Toen de labels besloten elektronische muziek te dumpen in ruil voor volksmuziek met jodelende vrouwen, ging ik mijn plezier dus elders zoeken. Af en toe vraagt er een label of ze wat platen van ons mogen proberen te verkopen, en als ze interessant zijn doen we dat wel. LTM is daar een mooi voorbeeld van, zij verkopen ‘cool shit’. Ik ben heel tevreden dat onze muziek op enkel leuke Amerikaanse labels geraakt is, maar de meesten zijn zakenmensen en als ik moet werken voor hen wil ik ook een pree! De laatste heruitgave was de ‘Clean’ LP (eindelijk!). Volgens mij één van de beste Severed Heads albums ooit, maar omdat die bijna niet meer te vinden is, is die LP ondertussen een heus collectors item geworden. Desondanks duurde het dus een hele tijd voor deze heruitgegeven werd. Was er dan niet veel vraag naar dit album? Ellard.: Eigenlijk niet, slechts een paar mensen bleven er om zagen. Uiteindelijk heb ik het dus maar heruitgebracht. Een deel is verloren gegaan en het lijkt eigenlijk nergens naar. Maar nu kan ik tenminste zeggen dat het allemaal verkrijgbaar baar is, en daardoor kan het ook niet meer gestolen worden. Een van jullie nieuwste releases was de soundtrack voor de film “The Illustrated Family Doctor”: een prachtige reis doorheen de elektronische ruimte. Dit toont weer een andere kant van Severed Heads. Hoe kwam men bij jullie terecht? En smaakt dit naar meer? Ellard: Ik had veel geluk toen ik deze aanbieding kreeg. Regisseur Kriv Stenders was op zoek naar verloren klinkende elektronische muziek en toevallig was ik daar op hetzelfde moment mee bezig. Het was duidelijk dat we op artistiek vlak op dezelfde golflengte zaten met dit project. Maar ik denk dat er verder weinig films zijn waarvoor men een dergelijke soundtrack zoekt. Ik denk dus niet dat hetzelfde geluk me nogmaals zal treffen. Ik heb ook niet genoeg ambitie. Mensen als Graeme Revell bijvoorbeeld hebben heel hard gewerkt om in de filmindustrie binnen te dringen. Hij heeft een ambitie en een motivatie die niet te vergelijken zijn met de mijne. Vandaag de dag kan ik zijn filmmuziek niet meer van andere onderscheiden. Maar Severed Heads maakt anderzijds wel zijn eigen video’s natuurlijk… Hoe was het om een ARIA award (Australian Recording Industrie Award, zeg maar een Australische Grammy,nvdr) te mogen ontvangen voor deze soundtrack? Ellard: Dat was heel raar. Ik had de Australische muziekindustrie al lang geleden achter mij gelaten. En dan krijg ik opeens een ARIA award. Het leek wel een soort terechtwijzing: het doet er niet toe hoe ver je jezelf van ons verwijdert, we blijven je ver/be/oordelen. Het speelt dus geen rol of je een afkeer hebt van mainstream, want mainstream blijft, hoe je het ook draait of keert, de spil van alles. Het was dus zeer zeker een heel rare gebeurtenis, zelfs verontrustend! Ik denk dat enkele mensen van mijn leeftijd plots wat meer macht gekregen hebben. :-) Tom Ellard heeft al zoveel gedaan op elektronisch muziekgebied… Wat is het volgende doel? Ellard: Ik vind het verkeerd om steeds hetzelfde te doen. Ik weiger albums te leggen als een oude legkip. De tijd is gekomen voor mij om anderen muziek aan te leren, ik onderricht muziek waar ik studenten vind! Sommige studenten luisteren misschien zelfs naar mij. Op dit moment lijkt het wel of we terug in de jaren tachtig beland zijn met herenigingen op optredens van… Ellard: The Rolling Stones, Fleetwood Mac, The Gang of Four… Het is bijna verleidelijk om te stellen dat muziek louter een nostalgische zaak is. Het is iets dat vooral in je tienerjaren verweven zit en je dus altijd als een herinnering zal koesteren. Wij daarentegen hebben steeds het verleden gelaten voor wat het was (zelfs al in de tijd van “Clifford Darling Don’t Live In The Past”) omdat het je kan misleiden. Misleidende herinneringen kunnen je ervan weerhouden om te genieten van wat nu leeft en is. Of zoals Charles Dickens’ karakter Miss Havisham dat blijft klagen over een gemist huwelijk. Sommige mensen waar ik graag naar luister, verachten waarschijnlijk ouwe zakken zoals ik :-). Ik hou zeer zeker ook van oude mensen … Frank Sinatra vind ik bijvoorbeeld nog steeds cool. Dat is wat wij ook met ons BIMFEST willen aantonen, naast het promoten van onze Belgische scene, respect voor de pioniers! Zijn er bands van onze line-up die je kent of die je aan het werk wil zien? Ellard: Het hele festival is voor ons een experiment. Ik kijk vooral uit naar de atmosfeer. Sommige namen zeggen me wel vaag iets, maar waarschijnlijk zou dat voor jullie hetzelfde zijn als ik hier een paar Australische bands zou opnoemen. Zelfs de lucht zal voor ons interessant zijn op jullie festival. Het gerucht verspreidt zich ondertussen verder dat jullie zullen spelen op ons 4de BIMFEST en er zullen dus heel wat mensen naar Antwerpen afzakken die dag om jullie aan het werk te zien. Wat mogen zij van Severed Heads verwachten? Ellard: Wel, we doen ons uiterste best om onze oude songs te reconstrueren. Soms gaat dat vlot, soms ook gewoon niet. Maar we steken er heel veel energie en tijd in, zowel in het geluid, de video’s als alle melodietjes. Je ziet, we streven er naar om dit optreden voor iedereen zo aangenaam mogelijk te maken. We zullen er ook enkele nieuwe nummers tussen gooien, al was het maar om aan te tonen dat het ook best leuke songs zijn. Verwacht alleen niet te veel heen en weer gespring van mij op het podium… Ik probeer namelijk ook piano te spelen. We zijn benieuwd! MB vertaling PM |
Volgende interviews:
MONOLITH - Strikes back ... again!
IONIC VISION (interview met Sven Lauwers) - In België spelen wij niet meer en dat zal zo blijven ook, de interesse is weg van onze kant, ze hebben ons teveel laten voelen dat we 'ebm garbage'
De tweede jeugd van THE NEON JUDGEMENT - 'Het is een kwestie van voldoende karakter en persoonlijkheid in je muziek te steken'
EEN INTERVIEW MET HET HART EN DE ZIEL VAN SUICIDE COMMANDO; JOHAN VAN ROY. - Suicide commando boert lekker goed in het buitenland en dat is toch ook iets om fier op te zijn.
INTERVIEW MET FURSAXA, ZIJNDE MISS TARA BURKE… -
Interview met Antony (and the Johnsons) - 22 november 2004, AB Brussel
Sharron Kraus, Dark Folk between Love and Loss -
Interview: DR. LEKTROLUV -
BLACK FOREST / BLACK SEA -
Current 93! - De meeste recente reviews en wetenswaardigheden over het eigenzinnige project van David Tibet
Evenals het zeer onlangs besproken Donder, Hel & Hagel hebben we hier nog een act uit de Leuvense antifa scene die al lang geen onbekende meer is voor Dark Entries! Gert maakt al meer dan 18 jaar kritische uptempo Nederlandstalige DIY ‘kleinpunk’.
In 2016 bespraken we voor Dark Entries het vijfde album “Ongepast Vrolijk”, ...
Altijd leuk een singel formaat met 4 nummers, aandoenlijk bijna anno 2022, zeker in zwart en grijze lay out en met de veelbelovende bandnaam L’ Appel Du vide en de al even veelbelovende titel “Abwärtsspirale”. Qua stijl en gemoed waan ik mezelf waar aan de vooravond van de jaren 80, een gevoel dat door de muziek van ...
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
In 2019 bespraken we “Lang Genoeg Beleefd Geweest!!!”, het debuutalbum van het Leuvense zootje ongeregeld Donder, Hel & Hagel en heden stellen ze ons hun tweede album voor, “Kermis In De Hel” (11 songs, 43 minuten) met negen studio en twee live songs. Het langverwachte tweede album, uitgesteld door en aangevuld ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het ...
Voor de liefhebbers van dark electro of beter nog aggro tech met cyber aspiraties zou de naam Chain Reactor geen onbekende (mogen) zijn. In de maalstorm van vandaag zouden we haast vergeten dat ook dit subgenre, nog altijd alive and kicking, voor het zweet in de underground clubs zorgt. Conclusie; Dark Entries heeft dringend nood aan een kenner ...