Een uniek optreden: Crash Course In Science spelen voor de allereerste keer in Europa!!!
08/12/2009, Henk Vereecken![]() |
|||||
Crash Course In Science zijn genoegzaam bekend van de minimal wave klassiekers "Flying Turns" en "Cardboard Lamb". Tot op heden speelden deze Amerikanen nog nooit in Europa. Doch daar zal weldra verandering in komen... dankzij het BIM festival! Stel Crash Course In Science eens voor aan de jongere generatie die niet altijd bekend is met de band? Michael Zodorozny: Crash Course In Science is een groep opgericht door de kunststudenten Dale Feliciello, Mallory Yago en Michael Zodorozny in 1979. Geïnspireerd door punk rock en performance art werd de groep opgericht als een middel voor de leden om hun ideeën tot expressie te brengen. Hoewel in het begin uit noodzaak speelgoedinstrumenten en drums gebruikt werden, evolueerde de sound toen de groep hun eigen synthesizers en drummachines begonnen te bouwen en aan te passen om zo een ‘do it yourself’ electro sound te creëren.
Toen jullie muziek begonnen maken, wat waren toen jullie muzikale inspiratiebronnen?
Michael Zodorozny: We hebben allemaal verschillende individuele invloeden. Een aantal van onze inspiratiebronnen waren: experimentele elektronische muziek, punk, blues, Brian Eno, Iggy Pop, Black Sabbath, Sly And The Family Stone, The Sparks en 60’s pop radio.
Crash Course In Science had op zijn beurt een grote invloed op heel wat electro en minimal wave bands. De releases van de band (een enkele single, “Cardboard Lamb”, en een enkele EP, “Signals Form Pier Thirteen”) waren nochtans echt wel erg summier te noemen. Hoe verklaar je dat een band met slechts 7 officieel uitgebrachte songs zulk een grote impact had en van zo grote invloed was op andere bands?
Michael Zodorozny: Hoewel er eerst slechts twee officiële releases waren, waren vele fasen in het bestaan van Crash Course In Science gedocumenteerd door onuitgebrachte opnames. We experimenteerden met verschillende types instrumentatie en schreven gedurende de jaren heel wat materiaal dat we live brachten. We werkten ook samen met andere artiesten en traden samen op. Toen we onze eerste platen opnamen, trachtten we iets te creëren waarnaar we zelf graag zouden luisteren. We probeerden niet in een hokje te passen. We trachtten iets in onszelf op te roepen dat kon worden geprojecteerd op dezelfde manier als dat gebeurt bij tekenen of schilderen.
Toen we “Signals Form Pier Thirteen” opnamen, was het niet bedoeld als een dance plaat, het was meer bedoeld als een levende momentopname van waar Crash Course In Science op dat moment voor stond. We waren niet zeker wat de reactie zou zijn, maar het was een getrouwe weergave van hoe we toen waren. De inspiratie voor “Signals From Pier Thirteen” was een echt bestaande plaats. Dat was een verlaten pier gelegen langs de Delaware rivier in Philadelphia, Pier Thirteen genaamd, niet ver van de plaats waar we repeteerden. Die moet in gebruik geweest zijn in de eerste helft van de 20ste eeuw. Al de beelden die we gebruikten voor de cover van de plaat waren foto’s ofwel van de pier, ofwel van voorwerpen die we daar vonden. Pier Thirteen was een grote invloed voor ons en we gingen er vaak heen. Reusachtige machinerieën stonden er stil en verlaten bij. Het was een plaats vol intrigerende vormen, schaduwen en overblijfselen. Zonsopgang was ons favoriete tijdstip om erheen te gaan.
Wat betreft invloed op andere bands: wanneer iemands artwork of muziek waardevol blijkt te zijn voor een bepaald publiek en de test der tijd kan doorstaan, kan dat de scheppers een gevoel geven van voldoening. We voelen ons vereerd dat andere bands ons citeren als invloed en naar ons kijken voor inspiratie.
Waarom kozen jullie de nogal vreemde naam Crash Course In Science voor de band? Waarnaar verwees die?
Michael Zodorozny: Er bestaat een vroege, nooit uitgegeven song, die we schreven met de titel “Crash Course In Science”. Daar komt de naam vandaan. Het was iets dat al improviserend ontstond en dat is blijven hangen. Als we terugkijken op de evolutie van de band, dan is het de perfecte naam voor het project. Toen we onze eigen instrumenten begonnen te bouwen, moesten er meer en meer dingen uitgezocht worden en opgelost. Het was – en is nog steeds – letterlijk een Crash Course In Science!
Kan je ons wat meer vertellen over de instrumenten die jullie gebruikten? En wat is het verhaal achter het gebruik van speelgoedinstrumenten?
Michael Zodorozny: Toen we begonnen, gebruikten we speelgoedinstrumenten en echte drums omdat dat hetgene was wat toen beschikbaar was voor ons. Maar kort daarna begonnen we te experimenteren met verschillende types taperecorders gekoppeld aan de instrumenten en begonnen we de variëteit aan klanken uit te breiden. Uiteindelijk begon Dale verschillende synthesizers te bouwen uit bijeengescharreld materiaal. Elk instrument zat in een verschillend gekleurd omhulsel. Elk instrument had een ganse reeks knoppen en schakelaars en we gaven ze een naam die correspondeerde met de kleur. Onze instrumenten: de grijze, de blauwe, de oranje, de witte etc… hadden allemaal hun eigen klankenvocabularium.
Kan je eens wat dieper ingaan op de twee meest bekende songs van Crash Course In Science: “Cardboard Lamb” en “Flying Turns”, die echte underground hits werden?
Michael Zodorozny: Mallory schreef de lyrics voor “Cardboard Lamb” en we waren er allemaal door geïntrigeerd. Het was een song die we heel graag speelden, zowel op repetities als live. Die song is een beetje een mysterie, zelfs voor ons. Op een dag was ie er gewoon. Er is wel een stuk speelgoed uit Dales kindertijd, een klein lammetje op wieltjes dat in the video van “Cardboard Lamb” te zien was, dat aan de idee ten grondslag zou kunnen liggen. De inspiratie komt voor een groot deel uit een kinderlijke droomwereld.
“Flying Turns” werd geschreven de nacht voor we de studio introkken. We wilden iets capteren op het moment van de conceptie. De song werd niet echt vooraf gerepeteerd maar de ruwe delen werden samengesmeed in de studio. Ik had een soort visioen van de song in mijn hoofd de nacht voordien en het was alsof dat zich manifesteerde gedurende het opnameproces.
“Kitchen Motors” is ook zo’n intrigerende song. Vertel daar eens wat meer over? Welk keukengerei gebruikten jullie voor de song “Kitchen Motors”? En vanwaar komt het motorgeluid dat we horen? Het lijkt wel een mixer...
Michael Zodorozny: De song “Kitchen Motors” is een hommage aan al het mechanisch gereedschap dat gebruikt wordt in een keuken. Het is een retro statement over de staat van strijd van de huisvrouw met deze toestellen. Het geluid was bedoeld als het geluid van een blender, maar het is eigenlijk het geluid van een boormachine.
Kan je ons wat meer vertellen over de 3-LP box die een dezer dagen uit gaat komen? Is die samengesteld door de band zelf of in hoeverre hadden jullie inspraak in de realisatie van deze compilatie?
Michael Zodorozny: De box set, die 3 LP’s en een 7” single bevat, kwam in oktober uit op Vinyl On Demand in Duitsland. De band was ten zeerste betrokken bij de keuze van de nummers voor deze box set compilatie en bij het volledige design van de release. De box set bestaat uit een herpersing van onze 7 inch single “Cakes In The Home” samen met bonus tracks uit die periode. Een herpersing van “Signals From Pier Thirteen” samen met 8 onuitgegeven demo tracks uit die periode. Een album met twee live opnames van 1980 en 1981 inclusief het concert van Crash Course In Science als support van het Philip Glass ensemble in Philadelphia. De derde LP, “Near Marineland”, bevat afgewerkte mixen van onuitgegeven studio materiaal, samen met een aantal remixen die we zelf maakten van dit materiaal, gearrangeerd en geproduced door Crash Course In Science en John Wicks, de originele producer van Crash Course In Science. De bandleden ontwierpen al het artwork voor de box set. Dat artwork omvat het design van de box zelf en al het binnenhoes, buitenhoes en label design.
De meest recente release door Crash Course In Science was “Signals From Pier Thirteen” uit 1981. Wat gebeurde er achteraf met de band? Was er sprake van een split? Waarom kwam er tot op heden nooit een album of een nieuwe release van de band?
Michael Zodorozny: Ongeveer een jaar nadat we “Signals From Pier Thirteen” opnamen, namen we het materiaal op voor het “Near Marineland” album. Dat kwam echter niet uit en bleef zelfs ongemixt. Crash Course In Science is nooit gesplit, maar we waren allemaal actief met andere projecten naast Crash Course In Science. Het is eigenlijk maar sinds de laatste paar jaar dat we ons bewust zijn geworden van de impact die we hadden. Dale en Mallory deden solo performances en hadden een zijproject onder de naam Green Ghost en The Flaming Bango Bangos met Pete Baker van The Stickmen. Michael deed ook solo performances, formeerde de band KMZ met Ken Montgomery en was een lid van de performance art groep Disturbed Form Theatre, met danser/medewerker Greg Reeves, die zich in de eerste plaats bezighield met soundtracks en het ontwerp van slide projecties. We hebben altijd geweten dat het “Near Marineland” album ooit uit zou komen en we zijn heel blij dat het nu eindelijk uit is.
Welke plannen heb je voor de toekomst? Een nieuw album misschien?
Michael Zodorozny: We zijn allen kunst blijven maken, songs blijven schrijven en we zijn blijven opnemen, op ons eentje en samen en we hebben al discussies gehad over het opnemen van materiaal voor een nieuw album. We zijn ook allen visuele artiesten. We hebben ook de idee besproken om samen een galerijtentoonstelling van ons artwork te houden.
Wat kunnen we verwachten van het concert op het BIMfest in Antwerpen?
Michael Zodorozny: Wat je kan verwachten is het eerste Crash Course In Science concert ooit in Europa. Er zal een visueel element aanwezig zijn, een sound element en een performance element. Wij kijken al uit naar het optreden en hopen hetzelfde van onze fans.
Heb je nog een laatste boodschap voor onze lezers? Waarom moeten ze zeker naar het Crash Course In Science concert op het BIMfest in Antwerpen komen zien?
Michael Zodorozny: We willen alle fans in België bedanken voor hun steun en hun interesse in ons project gedurende de jaren. Het betekende veel voor ons dat onze muziek ook daar werd geapprecieerd. Ik hoop dat jullie lezers naar het Crash Course In Science concert in Antwerpen zullen komen, want er zal echt iets te zien en te horen zijn!
Henk Vereecken
|
Volgende interviews:
AROMA DI AMORE - Wij hebben altijd zowel voor het hart, het hoofd als de benen willen spelen.
…a walk through THIS MORTAL COIL en The HOPE BLISTER - De ideale herfst- en wintermuziek! Een herwerkt artikel uit Dark Entries Magazine nr 51 voor de koude winter.
SOL19 - Het leuke aan synths en computers is dat het voelt alsof je in een ruimteschip stapt...
RED ZEBRA - De mensen van de PA hebben niet graag dat ik een banaan in mijn mond prop tijdens 'Man Comes From Ape' ...
We Got This Far - Profileert zich als anders en uniek
BISCLAVERET - Maak kennis met de Poolse zwarte scene!
amGod, Dark Entries sprak met Dominik Van Reich - De permanente dorst naar geld en het continue streven naar macht zijn de ondergang van de mensheid. De naam amGod staat symbool voor dit soort gedrag en ijdelheid van het individu.
QEK JUNIOR - ...Het is alsof de wave en goth scene vandaag meer en meer deel uit maakt van de ‘fun generation’.
ERATO - NAIVe: a New And Improved Version of Erato.
WINTERKÄLTE - ‘Do not vote for industry!’