SULPHER: De ‘muziekindustrie’ zit vol fake and fucking poseurs, everyone is full of shit en onbetrouwbaar
|
Daar willen wij dus liefst niets mee te maken hebben! We doen wat we doen voor onszelf en voor de fans van harde muziek.
01/01/2003
|
Zo, nu weet u het ook als u er aan denkt enkele stapjes in de wondere wereld van de muziek te zetten. Deze heren hebben net één single en één album uitgebracht en hebben dus blijkbaar al een uitgesproken mening over het reilen en zeilen in het milieu. Laat hun debuutalbum “Spray” dan ook nog een knaller van een cd geworden zijn, en dan is het de hoogste tijd voor een verdiend forum, dachten wij hier. Misschien kan je om te beginnen even de groepsleden en hun hoedanigheid binnen de groep aan onze lezers toelichten? Als ik het goed heb schrijven jullie de muziek als een duo, maar nemen jullie voor het livewerk extra mensen mee, niet?Rob Holliday: Rob Holliday, dat ben ik dus, doe de zang en het gitaarwerk, terwijl Monti het elektronische gedeelte voor zijn rekening neemt. Drums en synths programmeren enzovoort… Dan is er ook nog Mud, onze basgitarist. En inderdaad, Monti en ik werken al drie jaar samen op muzikaal vlak. Toen we besloten een groep samen te stellen hebben we extensief audities gehouden gedurende een hele tijd, maar zonder resultaat. Zo hebben we ook vele zangers laten aantreden, maar we vonden niemand echt geschikt om ons ding te brengen, dus hebben we maar besloten alles zelf te proberen. Zo ben ik uiteindelijk de ‘frontman’ geworden, wat in oorsprong zeker niet de bedoeling was. Enkel Mud is uit die audities overgebleven, en hij zal in de toekomst meer bijdragen bij het componeren en het studiowerk. Voor de rest hebben we voor het livewerk de keuze uit een aantal beschikbare keyboardspelers en zullen we in de toekomst een tweede gitarist op het podium meenemen, zodat ik me meer op het vocale gedeelte kan concentreren. Toen ik een paar jaar geleden naar Londen was getrokken om Fad Gadget’s (RIP) eerste comebackoptreden te kunnen meemaken, had ik toevallig op het net gezien dat Pig de dag ervoor in The Underworld (Camden Town) speelde, met in het voorprogramma het toen voor mij nog onbekende Sulpher. Dit zou snel veranderen, want jullie brachten die avond zo’n sterke set dat het voor Raymond Watts (Pig) quasi onmogelijk was jullie prestatie nog te overtreffen. De arme man had zich backstage dan ook blijkbaar stomdronken gezopen van de zenuwen terwijl hij jullie bezig hoorde. Hoe komt het dat het desondanks toch nog bijna twee jaar geduurd heeft alvorens jullie een label vonden? Holliday: Wel, we zijn ondertussen door verschillende labels benaderd. Maar elk van hen wou dat we onze muziek een beetje bijstuurden. We hebben al deze aanbiedingen categoriek geweigerd, omdat we niet van plan zijn ook maar iets aan onze muziek of aan onze ideeën te veranderen. Het duurde dus een hele tijd alvorens we de juiste mensen vonden die met ons in zee wilden gaan. Wij willen immers omringd zijn door mensen die ons vertrouwen, die vertrouwen hebben in wat wij doen en onze visies delen. Wijzelf hebben anderzijds ook maar weinig vertrouwen in de ‘muziekindustrie’. Het zit vol fake and fucking poseurs, everyone is full of shit en bovendien onbetrouwbaar. Daar willen wij dus liefst niets mee te maken hebben! We doen wat we doen voor onszelf en voor de fans van harde muziek, dat is onze belangrijkste drijfveer. Hoe komen jullie als Britse groep in godsnaam terecht bij het Duitse label Dependent, dat tot hiertoe enkel en alleen pure elektronische muziek heeft gereleased? Holliday: We ontmoetten Dependent voor het eerst in 2001 op het Eurorock-festival. Zij zagen ons optreden in echt heel slechte omstandigheden. Op een slecht uur in de middagzon, op een heel klein podium, zonder soundcheck, zonder kleedkamers… We hadden heel de nacht doorgereden om te kunnen spelen aldaar, hadden niet geslapen, maar gaven ons desondanks wel voor 100%. Het geluid op het podium was zo verschrikkelijk dat we geen idee hadden wat we eigenlijk aan het doen waren, maar toch gingen we door met onze show. Ik geloof dat Dependent dat kon appreciëren en potentieel in ons zag. En zodoende vroegen ze ons het voorprogramma van de VNV Nation-shows in Londen te verzorgen. Nadat we dat dan ook gedaan hadden, hebben ze ons gevraagd of we niet verder met hen wilden samenwerken… En hier zitten we nu… Inmiddels is de single “One of us” in augustus uitgekomen, terwijl het full album “Spray” ondertussen ook al in de winkels zou moeten liggen. Als ik het goed heb, hebben jullie in het verleden ook al samengewerkt met verschillende artiesten zoals bijvoorbeeld The Creatures en Curve, nietwaar? Holliday: Jawel, we hebben al met verschillende artiesten mogen samenwerken, zowel live als in de studio. Monti heeft zo ook nog live drums gedaan en geprogrammeerd voor onder meer Laibach, The Jesus & Mary Chain en Recoil, het zijproject van Depeche Mode’s Alan Wilder. Maar Sulpher is ons ‘leven’ en we concentreren er ons dan ook volledig op. Alle energie die we hebben steken we erin, want we zijn er van overtuigd dat er in Sulpher toekomst zit. Jullie coproduceerden tevens het laatste album van Gary Numan, “Pure”. Hoe gebeurde dat? Hoe was het om met deze levende legende samen te werken? Holliday: Ik ontmoette Gary op een party, waar hij me een paar van zijn demo’s liet horen. Hij wist waar ik en Monti mee bezig waren, en hij hield er nogal van. Hij vroeg ons om wat ideeën uit te proberen op een nieuw demonummer, iets wat uiteindelijk tot het titelnummer “Pure” heeft geleid. Hij was heel tevreden en vroeg meteen of we zijn nieuwe album mee wilden produceren… Het was wel raar natuurlijk om door zulk icoon uit het electro-rockgenre gevraagd te worden om mee zijn album te produceren. Erg flatterend eigenlijk! Gary is een heel normale, nuchtere gast en een gemakkelijk mens om mee samen te werken. Hij heeft me toen ook zelfs gevraagd om tijdens de Britse shows mee op het podium te staan, wat ik uiteraard heel cool vond. Over producing gesproken, dit album lijkt wel geproduced door Trent Reznor van NIN. Vinden jullie het erg als ik zou zeggen dat “Spray” heel Nine Inch Nails-achtig klinkt, of zien jullie dat eerder als een compliment? Holliday: Wij vinden de NIN-vergelijking zeer flatterend. Er is toch niets zo leuk als vergeleken worden met één van de beste groepen op deze wereld. Persoonlijk vind ik niet dat we NIN-achtig klinken… misschien een beetje zoals in hun “Broken”-periode, ja... Ik weet het niet echt. Men vergelijkt ons ook regelmatig met Rob Zombie, Fear Factory en Ministry… Wij hebben zoveel invloeden, die waarschijnlijk allen een impact op onze muziek hebben. Voor mij heeft bijvoorbeeld Killing Joke’s Gordie het meest ongelooflijke gitaargeluid op deze planeet. Skinny Puppy/Depeche Mode en andere vroege 80’s electro met daaroverheen harde gitaren is waar we van houden. Muziek die in soundtracks als voor “Seven” en “Blade runner” zou kunnen passen is ons ding. Maar ja, NIN is één van de meest bekende cross-overgroepen en mensen/journalisten hebben nu eenmaal de onhebbelijke neiging om een nieuwe band te vergelijken met grootheden. Als producer zouden we eerder voor een Alan Moulder of Ben Grosse gaan... Toch denk ik te kunnen aannemen dat jullie wel enige bewondering hebben voor Trent, zijn band en zijn productietalent. Hebben jullie hem al eens mogen ontmoeten? Holliday: We bewonderen iedereen met muzikaal talent en integriteit, iedereen die nog nooit zijn muziek gecompromitteerd heeft voor iemand of iets. Ik denk te mogen zeggen dat Trent zo iemand is. Via Alan Moulder, die een vriend van ons is, hebben we NIN al een paar keer mogen ontmoeten… all very cool people! Naar welke muziek luisteren jullie tegenwoordig? Holliday: We houden van de Deftones, Static X, Filter, Slipknot, The Prodigy, Rammstein, Aphex Twin, Fear Factory en The Chemical Brothers - om er enkele te noemen. Maar de meeste invloed in onze muziek komt uit de vroege jaren tachtig, zoals ik daarnet al zei. Hoe was het eigenlijk om op het befaamde M’era Luna-festival te mogen spelen dit jaar, en hoe reageerde het publiek? Holliday: Het was uiteraard een prachtige ervaring om op het hoofdpodium te mogen spelen. Het optreden was redelijk geslaagd vonden wijzelf, buiten de gietende regen natuurlijk. Wij willen daarom hier nog eens de fans bedanken die de regen trotseerden - en die het niet kon schelen dat deze hun kapsel ruïneerde - enkel om ons te zien spelen. Mede dankzij de fantastische respons kwamen zowel ons album als de single in de Duitse alternatieve hitlijst (DAC) terecht. We hebben net een tour gedaan samen met 69 Eyes, die we op M’era Luna hebben leren kennen, doorheen Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, en hopen in 2003 op nog vele festivals te kunnen spelen. Wanneer zien we jullie nog eens in België aan het werk? Holliday: Whenever you want your ears to bleed, let us know… We'll be there! U bent gewaarschuwd en steekt dus best in elk oor een tampon als u naar een Sulpher-concert gaat. Zie ginds wapperen de (groene) koordjes al op en al neer… Internet: http://www.sulpher.co.uk/ http://www.dependent.de Peter Mastbooms |
Evenals het zeer onlangs besproken Donder, Hel & Hagel hebben we hier nog een act uit de Leuvense antifa scene die al lang geen onbekende meer is voor Dark Entries! Gert maakt al meer dan 18 jaar kritische uptempo Nederlandstalige DIY ‘kleinpunk’.
In 2016 bespraken we voor Dark Entries het vijfde album “Ongepast Vrolijk”, ...
Altijd leuk een singel formaat met 4 nummers, aandoenlijk bijna anno 2022, zeker in zwart en grijze lay out en met de veelbelovende bandnaam L’ Appel Du vide en de al even veelbelovende titel “Abwärtsspirale”. Qua stijl en gemoed waan ik mezelf waar aan de vooravond van de jaren 80, een gevoel dat door de muziek van ...
U dacht natuurlijk aan Leipzig. Ook. Maar de stad Leeds kent een gothic rock verleden dat als historisch erfgoed moet gekoesterd (denk maar aan bands als The Sisters Of Mercy, The Rose Of Avalanche, March Violets, Salvation, Red Lorry Yellow Lorry,...) Mocht u tussen 7 en 10 juli nog vrij zijn en niks hebben gepland, ga dat horen en zien in ...
Tenminste grote bezieler en cult figuur bij onze Oosterburen Martin Sprissler besloot recent de stekker uit zijn geesteskind te trekken en biedt zijn titel aan voor overname. Een tweetal jaar geleden was er na een lange pauze sprake van een doorstart maar deze bleek niet helemaal te lopen zoals verwacht. Momenteel is Gothic Magazine 90 in ...
In 2019 bespraken we “Lang Genoeg Beleefd Geweest!!!”, het debuutalbum van het Leuvense zootje ongeregeld Donder, Hel & Hagel en heden stellen ze ons hun tweede album voor, “Kermis In De Hel” (11 songs, 43 minuten) met negen studio en twee live songs. Het langverwachte tweede album, uitgesteld door en aangevuld ...
De naam Enzo Kreft hoeft geen introductie meer, deze oude krijger werd met de albums “Control” (2019) en “Different World” (2021) weerom ‘wereldberoemd’ in onze scene en scoorde zelfs torenhoog in de eindejaarslijstjes van menig Dark Entries schrijver. Reden, aanstekelijk electro, zowat de overtreffende ...
De Duitse Dark Dimensions labelgroep ging het trio Chris, Tom en Jason halen in Amerika om hier bij ons hun debuut de ep “Wicked Hands” bij Scanner uit te brengen. Het geluid van deze debuut ep ligt ergens tussen een actuele Placebo Effect en een minder technoïde versie van hun landgenoten Velvet Acid Christ in hun eerste ...
In tussentijd is de tournee van Crime and the City Solution achter de rug en zitten ze alweer in uitvalsbasis Berlijn te broeden op een nieuw studioalbum… Ook de heruitgave van hun backcatalogue door Mute geeft ons iets extra om naar uit te kijken. Voorlopig houden we uw nieuwsgierigheid alvast warm met dit concertverslag van hun huiskamerconcert ...
Over de vrijdag en zaterdag kan ik hier dus helaas niets kwijt, maar ik twijfel er niet aan dat anderen dat zeker even literair in mijn plaats zullen doen. Laat deze korte review dan ook veeleer een impressie zijn dan een festivalverslag of nog de beleving van één dag. Gelukkig heb ik voor de wintereditie, onder het aloude motto; ...
Ja u leest dit goed, de 2022 editie is nog maar net afgelopen en de organisatie gooit nu al een reeks namen voor onze voeten voor volgend jaar en struikelen zult u. Op deze affiche heel wat exclusiviteiten voor 2023; Project Pitchfork, Modern English, When In Rome, Corpus Delicti, Tyske Ludder, Golden Apes, NNHMN, Dorsetshire, Solor Dolorosa, ...
Dansen. Niet mee niet minder. Al is het dan wel op het eigen graf. Centhron is geen onbekende in aggro tech en endzeit electro middens. De groep werd in 2011 geformeerd door Elmar Schmidt en is vandaag reeds aan zijn 10de album toe,”Fylgja”. Geweldenaars met synths en drummachines zeg maar, die tussen het hacken door even aan het ...
Voor de liefhebbers van dark electro of beter nog aggro tech met cyber aspiraties zou de naam Chain Reactor geen onbekende (mogen) zijn. In de maalstorm van vandaag zouden we haast vergeten dat ook dit subgenre, nog altijd alive and kicking, voor het zweet in de underground clubs zorgt. Conclusie; Dark Entries heeft dringend nood aan een kenner ...