The gods gave you victory today only to make your final defeat more bitter

Ik weet het, ik weet het… voor diegenen die me vanaf het begin volgen, is drie jaar wachten op een ​​album een geologische tijdspanne... Het antwoord op de vraag waarom staat ​​meestal in de liedjes, maar kort gezegd kunnen we zeggen dat 2018, 2019 en 2020 jaren waren waarin me veel dingen overkwamen die moeilijk te beheren waren, er waren veel gebeurtenissen die me dwongen om al hetgene dat mijn leven tot op heden had gestructureerd in twijfel te trekken. Als je een rode draad in dit album wil zoeken, is het duidelijk dit: op een bepaald moment in je leven laat het leven je door A plus B zien dat bijna alles wat je hebt geleerd, bijna alles wat je voor de hand liggend leek, bijna alles wat je ouders, school, samenleving, wetten, je cultuur je hebben geleerd vals is, of in ieder geval niet zo duidelijk, dubbelzinniger, tweesnijdender dan je dacht. Wanneer dat moment aanbreekt, sta je voor een keuze: je pakt deze openbaring frontaal aan en vind jezelf opnieuw uit, met alle moeilijkheden die dat met zich meebrengt, zelfs lijden, in de hoop eindelijk een vrij persoon te worden; of je negeert het, je gaat door zoals voorheen door tegen jezelf te liegen, en je bewaart daar een zekere troost in, maar ten koste van je ziel en je waardigheid.

Het zal niemand verbazen dat ik tijdens het maken van dit album obsessief heb geluisterd naar 16 Horsepower en Wovenhand... Ook al deel ik het geloof van David Eugene Edwards niet, bewonder en respecteer ik hem als muzikant en ook als man, want zijn geloof is allesbehalve hypocriet, en hij heeft niets gemeen met deze schadelijke klootzakken die alleen hun klep openen om in de naam van Christus te veroordelen, te vervloeken, te beledigen, te vernederen en te bedreigen.

1. Hey stranger

Je ontmoet je soulmate, en voor de eerste keer in je leven ben je er zeker van dat je de persoon hebt gevonden met wie je oud zult worden. Je twijfelt er geen moment aan dat zij degene is die dit citaat van Seneca bewijst : "een vriend is een ziel in twee lichamen". Maar al snel besluit de buitenwereld dat het niet juist is, de stemmen van voorouders die in wrok leefden en niet konden tolereren dat je eraan ontsnapt, beginnen in je oor te fluisteren. En je begint onbewust te saboteren wat het kostbaarst is, je verontreinigt zelf wat je jezelf beloofd hebt te koesteren. Tot op de dag waarop...

2. My garden

Pas op voor slapend water, vergeet nooit dat de rust slechts een onderbreking is tussen twee stormen, geloof nooit dat de geheimen nooit zullen worden onthuld en stel jezelf niet voor dat je er zonder littekens uit komt.

3. Father

Mijn vader was een ouderwetse man, hij droeg mij de waarden van rechtschapenheid, eerlijk werk en respect voor iedereen over. Ik hou van mijn vader, en hij had gelijk. Hij vergat me gewoon te leren dat de rest van de wereld deze waarden niet respecteert. Hij was een wonderbaarlijke man, begaafd in alles wat hij deed, maar ik heb te lang in zijn schaduw geleefd, ervan overtuigd dat ik nooit de helft van zijn niveau zou bereiken.

4. Pigeons playing chess

Een iets lichter lied. In het Frans zeggen we dat ruzie maken met een idioot is als schaken tegen een duif: ongeacht je niveau, de duif zal de stukken gewoon omverwerpen, op het schaakbord schijten en trots stutten alsof hij het spel heeft gewonnen. Ik geef toe dat ik veel tijd heb doorgebracht in steriele, domme discussies, zonder impact en zonder interesse op sociale netwerken. En zelfs vandaag overkomt het mij om terug te vallen (lol). Dit is dus opgedragen aan alle vechthanen op Facebook, en ook aan alle activisten die meer verliefd zijn op de strijd dan op hun zaak.

5. Hope is a sick joke

Een lied voor mannen. Laten we het alsjeblieft toegeven: het is min of meer 4000 jaar dat koningen, prinsen, pausen, bankiers, bazen, filosofen, directeurs, presidenten, generaals en noem maar op mannen zijn. En welke erfenis laten we achter? Waarmee hebben we de geschiedenisboeken gevuld? Oorlogen, moord, hongersnood, marteling, verminkingen, genocides, bloedbaden en monumenten die tot ijdelheid zijn verheven van degenen die we als halfgoden hebben beschouwd. Het woord van de slachtoffers wordt overal vrijgegeven en dit is het beste wat ons had kunnen overkomen. Omdat ik een heel hoog idee heb van mannen, geloof ik dat we veel beter kunnen zijn – en zijn – dan wat we tot nu toe hebben laten zien. Maar daarvoor moeten we eerst toegeven dat onze hele opleiding scheef en ongezond is en erop gericht is ons niet zozeer tot mannen te maken, maar tot goede kleine soldaten die klaarstaan ​​om de iemand anders’ oorlog te voeren.

6. Complice

Ik schrijf niet vaak in het Frans, ook al is het mijn moedertaal. Maar aangezien dit album een ​​stripping is zoals ik nog nooit eerder had gedaan, leek het me gepast. Het grootste deel van mijn leven heb ik me gedragen zoals ik dacht dat ze wilden dat ik me gedroeg. En dat is oplichterij.

7. OK Boomer

Er is een generatie die zich met alle macht vastklampt aan zijn privileges, die liever de hele wereld ziet branden in plaats van een kruimel van zijn comfort, zijn privileges op te geven of zijn ideologie in twijfel te trekken. Deze generatie verliest terrein en voelt dat zijn tijd over is. Ik hou van Millennials en GenZ's. Ze zullen niet langer tevreden zijn met een juiste plaats in het systeem, maar beweren dat het systeem verrot en onherstelbaar is, en ze willen het niet langer mee. De huidige weerslag van seksisme, racisme, blanke suprematie en kapitalisme is beangstigend, maar het is het Von Runstedt-offensief van een oude wereld dat aan het uitsterven is: een wanhopige poging die – ik hoop het alvast – gedoemd is om te mislukken.

8. The greatest love

Alle nummers op dit album zijn gecomponeerd in 2019 en 2020. Behalve deze, die dateert uit 2015, toen ik heel erg, totaal hopeloos verliefd op een meisje was. Ik had het niet op de vorige albums opgenomen omdat ik merkte dat het op het gebied van geluid niet in overeenstemming was met de rest van de plaat. Maar hier, op een album dat volledig gewijd is aan kwellingen, aan verlies, aan de onmogelijkheid om lief te hebben… Als ik het hier niet had opgenomen, waar dan?

9. No questions asked

In relaties is er (te) vaak een dominante en een gedomineerde. En vaker dan je zou denken, is de ogenschijnlijk gedomineerde eigenlijk de echte meester van het spel. Vakkundig gebruikt kan de schijn van zwakte het kernwapen van manipulatie zijn.

10. Coming home

Ik kom uit een gezin waar een genadeloze omerta heerste. Het was uitgesloten om over je emoties, je verdriet te praten, om vragen te stellen. We klemden onze tanden op elkaar en we sloegen een goed figuur, ook al was het Pompeï in je hart. Ik heb mijn emoties nooit kunnen uiten, behalve door de liedjes waar ik naar luisterde of die ik componeerde, lange tijd mijn enige uitlaatklep. Ik heb veel rekeningen te vereffenen met deze familie-erfenis, en ik zal menselijk, maar ook meedogenloos met hen zijn. 'Gezinnen, ik haat jullie', zei André Gide ...

11. Anachie Gordon

Een Schotse traditional over een gedwongen huwelijk. Elk jaar trouwen ongeveer 15 miljoen meisjes tegen hun wil en, in tegenstelling tot wat men zou denken, is deze barbaarse praktijk helemaal niet voorbehouden aan de Derde Wereld. Deze gruwel moet stoppen. Mijn oudste dochter Daria zingt met mij mee. Ze is fantastisch, en ze zal een geweldige zangeres zijn. Ik hou van haar en ik ben zo trots op haar.

12. The bungler

Het saboteursyndroom, ik ken het goed. Zeer goed. Hij heeft al mijn genoegens bevuild, al mijn geneugten, hij is erin geslaagd bijna al mijn projecten te bederven, hij fluisterde 45 jaar in mijn oor dat ik niets was, dat ik nutteloos was, dat ik ‘nergens toe zou leiden’. Maar het is voorbij. Ik ben bezig met bakstenen naar zijn gezicht te schieten en het voelt te gek.

13. Sex & drugs & rock & roll

Dit is misschien waar voor beroemde muzikanten, maar wat mij betreft, heb ik de situatie niet gekend waarin ik alleen mijn keuze hoefde te maken uit clusters van meisjes die klaar stonden​​om me na een concert te bespringen (lol). Dit is een satire die vergeleken kan worden met dit citaat van Pete Townshend "Ik leerde gitaar omdat het met een gezicht als de mijne de enige manier was om meisjes te versieren". Dit wijdverbreide idee dat artiesten superieure wezens zijn, gemaakt van een edeler metaal, maakt me boos en opstandig. Wij kunstenaars zijn op geen enkele manier superieur aan een bakker, een accountant of een werkloze. We zijn stront en engelen, net als ieder ander, en als we stront zijn, maakt de eerbied, toegeeflijkheid en straffeloosheid die we genieten ons vaak monsterlijke stront.

14. Whisky

Dit album is erg compact, zwaar, intens en ik heb geen inspanningen gedaan om het comfortabel te maken voor de luisteraar. Maar het speet me dat ik jullie op een complete ‘low down bummer’ achterliet. Dus schreef ik ‘whisky’ als een grappig en ietwat uplifting einde, maar nog steeds consistent met de rest van het album.

De teksten van de nummers kunt u nalezen op de bandcamppagina van The Imaginary Suitcase

Website The Imaginary Suitcase