Een label dat zich uitsluitend richt op talent van eigen bodem, wij bij Dark Entries kunnen dat enkel maar toejuichen.

We schoven aan bij een monument uit de Belgische muziekwereld. Wanneer we hem vergelijken met Keith Richards zal hij dit hoogstwaarschijnlijk als net iets te veel eer zien, maar toch bestaat er geen twijfel over dat de man achter dit label in iedere vezel van zijn lijf het begrip rock ‘n’ roll uitstraalt. Een gesprek over zijn label, zijn muziek en zijn visie. Maar ook over Madonna en paaldansen!

DE: We zullen het er met zijn allen wel unaniem over eens zijn dat 2020 een gigantisch kutjaar was. Gelukkig zorgde je label Wagonmaniac op tijd en stond voor kwalitatieve releases, we denken dan aan wat ons betreft dé ontdekking van het jaar: Kregel, verder nog Hugs Of The Sky die het tot de finale van Humo’s Rock Rally wisten te schoppen alsook het op vinyl heruitbrengen van enkele titels van albums die destijds op het Kinky Star label uitkwamen (The Whodads, De Bossen, Vive La Fête,...). Het lijkt er op dat artiesten hun weg naar je label gevonden hebben, dus ik denk dat we wel kunnen stellen dat je, ondanks alles, toch tevreden terugblikt op 2020?

LW: Vooreerst bedankt om verschillende van de Wagonmaniac releases zo’n mooie reviews te hebben gegeven op Dark Entries het voorbije jaar!

Samen met Pieter-Jan De Coen, tevens producer van de fantastische wekelijks 2 uur durende Kinky Star radio show op Urgent.fm zijn we beiden de bezielers van Wagonmaniac Music. Het label staat voor een cross-over van eigenzinnige, alternatieve Belgische muziek “met een zalig goeie hoek af” (dixit PJ) en met ook meestal een sterke live reputatie.

Naast de nieuwe jonge bands (Hugs Of The Sky, Vrovl, Rook, Down The Lees, K@, Ponykamp, Ivolve, Baruch Williamson, Bront, Vlerk, Bontriders, OCD, Kregel,enz...) die we het voorbije jaar hebben uitgebracht, zit nu ook -sinds april 2020- de hele Kinky Star catalogus bij ons en brachten we alle ‘oudere’ releases terug onder de aandacht met voor sommige (SeXmachines, Vive La Fête, The Whodads en The Mudgang) een heuse vinyl re-issue op 10”, mijn favoriete vinyl formaat. Voor een overzicht verwijs ik graag door naar https://wagonmaniac.bandcamp.com/merch.

DE: Zoals gezegd gooide Hugs Of The Sky hoge ogen op de Rock Rally. Hoewel ze niet gewonnen zijn zal hun parcours aldaar niet onopgemerkt voorbij gegaan zijn. Merkte je daar iets van wat betreft de verkoop van hun albums, en kan je alzo als label meegenieten van dit succes?

LW: Hugs Of The Sky heeft als band al een serieus eigen parcours afgelegd. Het meest spijtige voor hen is de afgelasting van de Europese tour van Sisters Of Mercy wat gepland stond, de Rock Rally heeft voor hen geen effect gehad op de platenverkoop. De streaming van hun laatste album doet het zeker niet slecht maar dat was al aan de gang voor de Rock Rally. De vinylverkoop gebeurt voornamelijk op hun eigen concerten. Zo speelden ze begin september nog 8 concerten in Frankrijk, Oostenrijk, Tsjechië,... Leader of the gang Boris Willems heeft ondertussen ook z’n solo project Baruch Williamson uitgebracht op Wagonmaniac. Een instrumentaal psychedelisch new wave/electro project. Binnenkort met z’n derde nieuwe release dit jaar en ook te zien op 16 januari tijdens het Wagonmaniac livestream weekend online.

DE: Naast Wagonmaniac was je in het verleden dus ook actief bij Kinky Star Records. Net als Dark Entries gaat ook de Kinky Star reeds een kwart eeuw mee en hebben we het altijd als een fijne eer ervaren dat we onze Dark Entries Nights in deze legendarische club mogen organiseren. De Kinky Star is wat mij betreft ook zo’n beetje de belichaming van de soort vrijstaat die Gent op muzikaal gebied is: een anarchistische potpourri waarin werkelijk alles mogelijk is en klinkt het niet dan botst het maar. Kwaliteit is uiteraard niet plaatsgebonden, maar qua eigenzinnigheid weet men in Gent precies toch wel vaak hoge ogen te gooien. Hoe kijk jij als veteraan naar de “Gentse scene” door de jaren heen, en denk je dat er een verklaring is dat net Gent een constante blijft in het nationale muzieklandschap?

LW: Het spijt me, ik heb ook geen volledig duidelijke verklaring voor het feit dat in Gent de muziekscene meer bruist dan elders in België. Dat is bij mijn weten altijd al zo geweest en heeft mogelijk te maken met de vele studenten en een redelijk progressief stadsbeleid (zeker in vergelijking met Antwerpen), alhoewel er ook in Gent tot onlangs nog live muziek cafés extreem hoge boetes werden opgelegd vanwege de “Vlaamse geluidsnorm” en dat bovenop de coronacrisis. Het blijft dus knokken, ook in Gent.

DE: Laat ons nog wat dieper ingaan op Wagonmaniac: je label zweert bij releases op vinyl, cassette en digitaal. De cd lijkt onbestaande in jullie universum. Heeft dit medium geen toekomst meer?

LW: In cd’s ben ik al lang niet meer geïnteresseerd. Ik betwijfel ten sterkste of dit nog toekomst heeft. Met Wagonmaniac gaan we in ieder geval door met het plannen van nog meer vinyl releases. Zo staan er voor 2021 nog 7” vinyl releases gepland van SeXmachines (Rare Tracks), en een re-release van ‘Kom Mor Ip’, de single van ‘t Hof Van Commerce, alsook 10” vinyl releases van o.a. Wagonman & Blaastal en nog veel meer...

DE: Bij je stadsgenoten van Consouling breken ze zich er al een tijd het hoofd over hoe het begrip “label” in de toekomst ingevuld zou moeten worden. Ongetwijfeld is dat iets waar jij ook mee bezig bent, aangezien er de laatste jaren sprake is van een serieuze terugval wat betreft het kopen van muziek. Welke ideeën hieromtrent zijn reeds uit je koker ontsproten?

LW: Als label moet je inderdaad in de eerste plaats alle digitale distributie netwerken, promotiekanalen en andere vormen (livestream concerten, TV channels, enz.) gebruiken maar toch blijft er gelukkig een bepaald deel van de muziekfreaks naar vinyl en cassettes vragen. Het fysieke exemplaar blijkt nog altijd iets puurs, authentieks en kunstigs te hebben.

De 10” vinyl reissues worden naast de fysieke platenwinkels nu ook via onze eigen online shop op Bandcamp aangeboden en is de beste én goedkoopste manier om ze online te kopen, zowel voor de band/artiest als voor de “muziekSMAKER”.

Spotify en YouTube zijn vandaag zowat de belangrijkste muziekplatforms waar je als artiest en band op aanwezig moet zijn. Met al je releases, met je live streams, met je video’s, je playlists, je volgers,... Dit zijn vandaag de dag eigenlijk “de supermarkten, radio’s en tv’s van de muziek tegelijkertijd”.

Bandcamp daarentegen kan worden beschouwd als het eigen platform van de band of artiest zelf waarin hij of zij een eigen winkeltje en etalage heeft waar de fans en supporters direct van de artiest kunnen kopen, hetzij downloads, hetzij vinyl, cd’s, t-shirts,...

Wat de digitale muziekplatforms betreft is het geen of/of maar een en/en verhaal. Je moet als artiest overal beschikbaar en aanwezig zijn en er proactief mee bezig zijn, wil je er een beetje return van krijgen. Veel van de “muziekSMAKERS” luisteren en kijken digitaal. Dit evolueert ook steeds meer in een vermenging met gaming en “levensechte” virtual reality ervaringen. De VR bril is nu al enorm populair geworden in de pornowereld en zal het ook weer worden in de “entertainment” en specifiek onze manier van muziekbeleving.

Op 16 en 17 januari 2021 plannen we zo ons eerste Wagonmaniac Live Stream Weekend met online live sets, DJ sets, gesprekken en visuals rond het label en de artiesten Ivolve, Barch Williamson, OCD en Kregel.

Nadien volgen nog meer live stream concerten met andere van m’n projecten. Needle And The Pain Reaction goes Velvet (een Nico tribute), Echo City Waves (new wave tribute), K@ & The Sexy MF’s, Wagonman, Mydonna & Needle.

DE: Los van de dalende verkoopcijfers zijn het wat cultuur in het algemeen betreft meer dan ooit onzekere tijden. Ik vraag me dan ook af of je kan leven van je werk bij Wagonmaniac of is dit zoals zo vaak het geval is een passie die meer kost dan dat ze opbrengt?

LW: Ook voor mij blijft het allemaal onzeker maar omdat cultuur en muziek zo’n sterke passies van me zijn, kan ik niets anders dan m’n muziekpad verder te blijven volgen. Het ontstaan van Wagonmaniac is net het gevolg van die drive en bezieling voor muziek en muzikanten dat steeds mijn leven heeft gedomineerd. Ik ben nog maar een jaar volledig professioneel bezig dus nog steeds in opstartfase maar met onder andere de verhuur van enkele garageboxjes, het beetje (digitale) inkomsten uit het label, dj setjes, concerten, auteursrechten, losse productie of commissie opdrachten, kan ik voorlopig wel overleven. Momenteel wordt er ook steun geboden vanuit het Fund Belgian Music en de Vlaamse overheid met de Culturele Activiteiten Premie voor 2021.

DE: Je bent inderdaad zelf natuurlijk ook muzikant. We denken dan in de eerste plaats aan Needle And The Pain Reaction, maar daarnaast ben je ook bij tal van andere projecten betrokken. Zo vonden we je terug bij K&, speel je bij de covergroep Mydonna, experimenteer je er op los met Bert ‘Blaastaal’ Lezy en is er je alter ego Wagonman. Waarschijnlijk vergeten we dan nog een dozijn anderen te vermelden, dus we ons spontaan af waar je de tijd blijft vinden om zo intensief met muziek bezig te zijn en los daarvan ook nog eens twee labels te runnen.

LW: Passie en bezieling heeft er veel mee te maken. Maar ook de steun en samenwerking van en met een aantal mensen, “partners in crime”, als het ware. Dat gaat dan in de eerste plaats over de mensen waarmee ik samen in deze bands speel. We zijn tijdens de lockdowns verder contact blijven houden via videochats, telefoontjes, mails, en hebben verder samen videoclips gemaakt, onder andere met K@ (‘That’s Entertainment’) en de Mydonna lockdown sessions op YouTube.

Onze twintigste verjaardag met Needle in 2020 wordt verplaatst naar 2021 met een nieuwe release. Iets waar we op dit ogenblik elk vanuit ons eigen stekje ook aan werken. Dat is uiteraard niet hetzelfde als het levende zweterig trio in ons kot gevoel waar we het meest van houden, maar toch een manier om bezig te blijven en verder werken naar onze volgende episode.

Onder Wagonmaniac beheer ik nu inderdaad ook de volledige Kinky Star catalogus. Ik heb het geluk dat ik me heb weten omringen met andere gepassioneerde mooie zielsverwanten waarmee ik samen het avontuur kan aangaan. Daar is het hem om te doen! Thanks everybody, you know who you are! (lacht)

DE: Omdat we ons bij Dark Entries toespitsen op wave en gothic en, zo getuige ons Wagonman, je duidelijk niet vies bent van deze genres willen we graag weten of je deze ook op de voet volgt. Zijn er dingen hierbinnen die we misschien niet meteen aan je linken maar die je toch kan appreciëren of heb je onlangs nog ontdekkingen gedaan binnen deze brede genres?

LW: In het new wave, electro, cold wave genre kan ik je alleen maar volgende Wagonmaniac bands en artiesten aanraden: Dead High Wire, Apparaat, Baruch Williamson, OCD, Kregel, Ivolve, Honey Hachimitsu. Volgend jaar brengen we al het oude en nieuwe werk van O’Veux digitaal uit. En ook met Witch Of Nona (Dark Poem meets TraumaSutra) zijn we aan het praten.

DE: Ik wil het graag nog even over Mydonna hebben. Persoonlijk ben ik niet zo’n fan van covers/tribute bands, maar iets zegt me dat deze covergroep waarvan je deel uitmaakt toch net iets anders is dan de gemiddelde tribute band? Allereerst is Madonna niet meteen een artieste die we met je in verband zouden brengen, verder heb je met Caroline Clement (die een autoriteit is in de wereld van het paaldansen) een flamboyante frontvrouw in de gelederen. Hoe is dit idee ontsproten?

LW: Het idee van een Madonna coverband te starten is een beetje organisch gegroeid vanuit Needle And The Pain Reaction, waarmee we soms al eens punk versies speelden van nummers gelijk ‘Material Girl’. Drie jaar geleden zijn dan een echte tribute show in elkaar beginnen steken en deden we enkele try-outs maar met Caroline Clement hebben we nu echt we de Belgische Madonna te pakken. Zij is ondertussen ook nog steeds bezig met het paaldansen en start met Mydonna dansworkshops online. Naast mijn “partner in crime & love” is ze ook drumster, zangeres en drijvende kracht achter de new wave tribute band Echo City Waves.

Alle hits waar ik als puber op danste in Antwerpse clubs als den Domino, de Plaza,... speel ik nu samen met haar: Martha & The Muffins, The Passions, Simple Minds, Japan, Gary Numan, Visage, The Cure, The Human League,...

DE: Madonna werd door de “serieuze” muziekpers pas serieus genomen ten tijde van het album Ray Of Light. Ik heb me zelf nooit een reet aangetrokken van wat “goed” of “fout” gevonden diende te worden, en zweer bij wat ik haar “sletten-periode” van begin jaren 90 noem. Wat is jouw favoriete periode en met uitbreiding mag je voor onze lezers ook je Madonna top 5 uit de doeken doen.

LW: Mijn favoriete periode blijft de jaren 80. Mijn vijf favoriete Madonna nummers zijn ‘Material Girl’, ‘Into The Groove’, ‘Vogue’, ‘Ray Of Light’ en ‘Beautiful Stranger’.

DE: Om af te ronden back to business: binnen een paar dagen breekt een nieuw boekjaar aan. Je hebt al wat dingen vernoemd, maar zijn er verder nog concrete plannen wat betreft nieuwe releases?

LW: Digtale releases gepland in 2021: Zilke (full album), Crossfader (EP), Parkaparuplu (Emma Rotsaert & Geert Vanbever)-De Dood Van Een Tuinkabouter, O Veux-O’Veux (live compilatie Onderstroom), O Veux-O’Veux (studio compilatie Softspot Music), O Veux-The Game Remixes + new tracks, Witch Of None, Kregel (EP), Needle And The Pain Reaction (EP), K@ & The Sexy MF’s (EP).

Fysieke heruitgaven: SeXmachines-Rare Tracks (7” coloured single) en ‘t Hof Van Commerce-Kom Mor Ip (7” coloured single).

In de reeks 10” vinyl series re-releases: Wagonman meets Blaastaal-Radio Centraal Sessies en Artificial Sacrificial Darkness In The Temple Of The Damned van Drums Are For Parades.

DE: Wat mogen we je verder nog wensen voor 2021.

LW: Veel liefde, muziek en plezier!

Music is the honey for your soul!

foto's: 1 & 2 (Luc Waegeman): Luc Waegeman, 4 (Blaastaal & Wagonman): Kristel Ceuppens, 5 (Mydonna): Marc De Clercq

Wagonmaniac Music

Needle And The Pain Reaction

Mydonna