Dan blijft er nog één hardnekkig groepslid over, Peter Hook, de bassist die dacht dat hij lead-gitaar speelde. Hooky, voor de vrienden en de incrowd. Nadat hij bij New-Order in 2007 de deur achter zich dichttrok, moet hij gedacht hebben, wat nu?

En zo stonden Hooky en zijn zoon, Jack Bates, samen met The Light in een hartstikke uitverkochte Muziekgieterij voor een integrale uitvoering van Unknown Pleasures en Closer van wijlen Joy Divison.

Na heel even nagedacht te hebben over een gepast voorprogramma - voor mezelf had dat perfect Whispering Sons kunnen zijn, maar ja, wie ben ik? - dan toch maar beslist om dat zelf te doen en dat met enkele New-Order nummers. Geheel overbodig, zo bleek, en daarbij ook nog lichtelijk beschamend, behalve voor Hooky ’s bankrekening… De bassist bleek immers niet als eerste in de rij gestaan te hebben toen de zangstemmen werden uitgedeeld.

Het uitgelezen moment voor velen om nog even een biertje te gaan halen als hors-d'oeuvre en ondertussen aan de drukbevolkte bar met één oor te luisteren naar Dreams never end & Thieves like us, overigens een zeer ironische songtitel voor het aantredend gezelschap van deze avond…

Dan, na de pauze, kwam eindelijk het hoofdstuk waar de immens grote backdrop van Unknown Pleasures -wat hadden we die graag mee naar huis genomen- op het podium al naar verwees. Hooky opende met Atmosphere : *Don’t walk away* zong Peter, alsof hij ons vroeg niet direct te gaan lopen… met vreemd genoeg, een betere stem dan bij de new-order set. Dus met die raad toch maar blijven luisteren, samen met het stokstijf staande publiek dat nog altijd aan het wikken en het wegen was of dit eigenlijk niet een héél klein beetje lijkenpikkerij was…

Tegen dat Isolation en het hartverscheurende 24 hours gepasseerd waren, bleek het makke publiek ineens bij de eerste bastonen van Digital besloten te hebben dat het O.K. was, en the assassins all grouped in four lines, dancing on the floor, waarbij wel degelijk de eerste tien rijen van het publiek, met een ratio van 1 op 4, op gebied van Unknown Pleasures-T-shirts, omgetoverd werden tot een kolkende moshpit van wannabee ’s en oudgedienden.

Met She’s lost control en Transmission, met het hard meegebrulde Joy Divison-anthem, Dance, dance, dance to the radio!, haalde Hooky het publiek dan toch in zijn kamp, en had iedereen zo toch een beetje de ziel van Ian Curtis kunnen waarnemen in de zaal…

Het nog altijd magistrale en door de hardcore fans zo verguisde Love will tear us apart klonk als orgelpunt in deze hoogmis voor zwartjassen.

Of Hooky nu een schijfje meer sunday-roast kan eten en daarbij een Aston Martin Vanquish in de garage heeft staan, op de kap van, het kan ons weinig schelen…

Unknown Pleasures & Closer zijn meesterwerken die by all means moeten verder uitgedragen worden naar de volgende here-are-the-young-men-generatie…

Day in, day out, day in, day out... don't ever fade away, don't ever fade away... (Digital – Joy Division)

Peter Hook & The Light speelt nog op 19 april in Hedon – Zwolle en vervolgt zijn tour dan naar Frankrijk, Italië en The U.K.. Om vervolgens nog één keer terug te keren naar België op het W-Festival in Wortegem op 23 augustus ’16. Daarna doet hij nog de Verenigde Staten en Canada aan.

Volledige tourdates te vinden op : http://www.peterhook.co.uk/#/

Foto's: Xavier Marquis (Eurorock 2015)