|
40 jaar met de handjes in de lucht
11/07/2018, Xavier Kruth
|
|
Robert Smith had aangekondigd dat de bedoeling zou zijn om 'de handjes in de lucht' te krijgen, en ook al had hij aanvankelijk wat last van het felle zonlicht, het werd een opmerkelijk feestje. Je kunt slechter beginnen dan met 'Plainsong' en 'Pictures of You', twee magistrale nummers uit het monumentale 'Disintegration'. Het was trouwens de meest succesvolle plaat van The Cure, en dus wordt maar eventjes de helft van de plaat gespeeld. Hits als 'A Night Like This', 'In Between Days', 'Just Like Heaven', 'Close To Me' en 'A Forest' kwamen uiteraard rijkelijk aan bod, naast minder vanzelfsprekende nummers als 'If Only Tonight We Could Sleep' en 'Burn'. Wat wel betreurenswaardig is, is dat - in tegenstelling tot het concert van twee weken geleden onder de naam CURÆTION-25 - niet alle platen aan bod kwamen. er werd meer bepaald helemaal niets gespeeld uit donkere meesterwerken als 'Faith' en 'Pornography'. Het optreden ging exact twee dagen voor de twintigste verjaardag van het allereerste optreden onder de naam 'The Cure' door. Op 9 juli 1978 kortte The Easy Cure - de naam was een suggestie van toenmalig drummer Lol Tolhurst - zijn naam af tot The Cure. Daarom werd afgesloten met een hele resem nummers uit die prille begindagen: 'Boys Don't Cry', 'Jumping Someone Else's Train', 'Grinding Halt', '10:15 Saturday Night' en uiteindelijk 'Killing An Arab'. Dat het laatste nummer 40 jaar geleden als single uitkwam was de concrete aanleiding om dit jaar de verjaardag van The Cure te vieren, en in deze dagen van terug oprukkend racisme is het misschien nodig om eraan te herinneren dat dit nummer geen oproep is om Arabieren te doden, maar een literaire verwijzing naar de roman 'L'Etranger' van Albert Camus, waarin het hoofdpersonage een Arabier vermoordt. Volgend jaar gaan we trouwens verder met de veertigste verjaardag van The Cure, want het debuut 'Three Imaginary Boys' kwam in 1979 uit. Robert Smith heeft beloofd om dan zelf wat te reizen, in plaats van ons allemaal naar Londen te doen komen. We hopen op een tussenstop in België, en dan zien we elkaar daar. Setlist:
Bis:
|
Volgende besprekingen:
ART ABSCONs (07-07-2018, The Secret Grove, Duisburg) - Wat ruist er door het Duisburgse struikgewas?
Trouwfe(e)st #2 - Een eigenzinnige huwelijksverjaardag
Judgement Fest - Feest in de catacomben van de muzikale onderwereld...
Porta Nigra XIV - Waves From Belgium - Zwart-geel-rood, maar vooral zwart
Wave-Gotik-Treffen 2018 (Leipzig, Duitsland, 18 t.e.m. 21 mei) - Een editie van vallen en opstaan
Wave-Gotik-Treffen 2018 - het Wave Gotik Treffen is vooral muziek maar bovenal veel meer dan muziek
Wave-Gotik-Treffen 2018 - Alle kleuren zwart... (Xavier Kruth)
:Of The Wand And The Moon: / The Dark Red Seed (18-05-2018, Madame Moustache, Brussel) - Skål!
CHRISTIAN DEATH - Herdenkingen en complottheorieën
Geleen Calling - 14 april 2018 - De Reunie Geleen - The secret of barefoot energy
‘Luisteroefeningen door Litouwse artiesten’. De ondertitel van deze cd spreekt boekdelen. Dit zijn opnames waar zelfs het geoefende oor een zware dobber aan zal hebben. De uitleg bij de cd waarschuwt ons verder: ‘De werken die hier voorgesteld worden functioneren op verschillende wijzen, maar allen vereisen ze extensieve ...
‘Viva La Muerte!’ De leuze werd gelanceerd door de fascistische José Millán-Astray y Terreros, die het Spaanse vreemdelingenlegioen oprichtte tijdens de burgeroorlog in de jaren 30. Hij voegde er ook ‘dood aan de intelligentie’ toe (of dood aan de intelligentsia), om extra in de verf te zetten hoe sterk ...
Al jaren staat het Alcatraz-festival in Kortrijk garant voor een keure aan metalgrootheden die het anders zo vrome en rustige West-Vlaanderen komen wakkerschudden. Ook dit jaar heeft het festival weer heel wat moois te bieden. Onder andere Ministry, Dimmu Borgir, Epica, Behemoth, Satyricon, Amorphis en Alestorm zullen er uw oren komen beschadigen. ...
Het kan verkeren. Op minder dan een maand van het W-festival moet het Zweedse Secret Service afhaken. Ze stonden geprogrammeerd op zaterdag 18 augustus. Het W-festival maakt zijn reputatie verder waar en heeft prompt voor een vervanger van formaat gezorgd: Katrina, de voormalige zangeres van Katrina & The Waves. U zult op de zonneschijn ...
De Amerikaanse componist Carl Stone maakt al muziek sinds 1972. Hij specialiseerde zich in elektronische muziek en vandaag is zijn voornaamste instrument een laptop computer. De man heeft talloze werken op zijn conto staan. Veel er van bevatten zich langzaam ontwikkelende manipulaties van samples. Dit kunnen opnames zijn van akoestische instrumenten, ...
Wie de nieuwe single van Morgan King hoort zal, misschien niet meteen horen dat hij ooit één van de meest succesvolle houseproducers ter wereld was. Zijn wortels had hij evenwel in de new wave, en na zich in de jaren 90 een tijdje teruggetrokken te hebben uit de muziekwereld, is hij meer experimentele elektronische muziek beginnen ...
Theatre of Hate maakte begin jaren 80 furore met maatschappijkritische post-punk, destijds werd ook wel eens de term 'positive punk' gebruikt, maar die is wat in onbruik geraakt. Hoe dan ook, de groep bestaat nog steeds en Kirk Brandon en de zijnen treden - zeker sinds de uitgave van 'Kinshi' in 2016 - weer regelmatig op. Verleden ...
In ons rekenkundig stelsel is 1 + 1 nog steeds gelijk aan 2. Toch ? Blijkt nu dat 8 + 9 ook gelijk kan zijn aan 2. Medeverantwoordelijk daarvoor is Vlimmer, het eenmansorkest van de Berlijnse Alexander Leonard Donat. En wel omdat hij er in slaagt om twee EP’s tegelijkertijd uit te brengen, en die dan ook nog eens IIIIIIII (tel ...
Zeggen de namen Daniel Bressanutti en Dirk Bergen u iets? De EBM diehards al zeker wel maar de rest misschien ook als ik zeg dat Daniel Bressanutti beter bekend is als Daniel B. en jawel, dat is dus een van de twee oprichters van EBM legende Front 242. En het andere stichtende lid was dus Dirk Bergen, die uiteindelijk maar een drietal jaar ...
Nozomi, de zangeres van N-Qia, klinkt als een elf die een paar routeinstructies heeft gemist en per ongeluk van het Nikko National Park in Tokio's drukste verkeersaders is beland. Met haar feeërieke stem lijkt ze de strijd aan te gaan met de hectiek van de grootstad. Voor deze stedelijke drukte zorgt haar muzikale wederhelft Serph.
...
Het verhaal van hoe een eenmansband zich weet te integreren in de hedendaagse wereld van de postpunk. En daarbij vooral weet samen te werken met goeie vrienden. Antipole kwam voor het eerst in ons vizier door het album Northern Flux dat werd uitgebracht via het Franse Unknown Pleasures-label. Een album dat donkerheid met lichtheid wist ...
Theatre of Hate heeft met 'Westworld' muziekgeschiedenis geschreven. Ze maakten postpunk met grauwe, rauwe nummers die niet bepaald overvloeiden van optimisme. De groep leefde een kort maar krachtig bestaan tot de groep overging in Spear of Destiny in 1982. Vandaag is het evenwel Theatre of Hate dat terug van zich laat horen. In 2016 ...
