|
Een bezwerend heksensabbat
17/02/2019, Xavier Kruth
|
|||||
De avond begon met Turquoise, een Brusselse groep die naar eigen zeggen synthshoegaze maakt. De muziek is best atmosferisch en bevat elementen uit new wave en postpunk. De groep beschikt over een gitarist die de nummers goed omkadert met pakkende melodieën, en vooral over een goede zangeres die het overigens grotendeels in het Frans doet. Wij hebben altijd extra sympathie voor mensen die in hun eigen moedertaal zingen. De groep – die binnenkort zijn eerste ep uitbrengt – maakte een goede beurt, al was het geheel toch ook wat te poppy naar de smaak van sommigen. Travis Dylan is een man van goud. Of zo ziet hij er toch uit. Kledij en make-up geven de man een goudachtige uitstraling, maar ook zijn muziek heeft een hoog karaat. De sfeer wordt meteen wat grimmiger, want Some Ember – zo heet de groep van Dylan – zoekt duidelijk de donkere sferen op. Zijn laatste plaat ‘Submerging The Sun’, waar hij vanavond uitvoerig uit put, omschreef hij als een dagboek van klimatologische rouw, intieme kwetsbaarheid en transcendentale droefheid. Dylan werd vroeger live bijgestaan door verschillende muzikanten, maar doet het nu volledig alleen. Respect. Over zijn minimalistische synths heen zingt hij erg emotioneel, zelfs getormenteerd, en dat maakt indruk. Ook hij zingt trouwens in zijn moedertaal, maar als Amerikaan is dat gewoon het Engels. Zijn set eindigt Dylan met nummers van zijn laatste ‘Submerged-ep’, een aanvulling op de eerder genoemde plaat met meer industrieel klinkende nummers. De sfeer blijft uiteraard somber als Kælan Mikla het podium betreedt. Het meisjestrio uit Reykyavik heeft net een nieuwe plaat uit – ‘Nótt eftir nótt’ oftewel ‘Nacht na nacht’ – en het spreekt voor zich dat daar heel wat uit gespeeld wordt. Toetseniste Sólveig Matthildur – we gaan ervan uit dat ze een cruciale rol speelt in de groep – mag de zang verzorgen op de atmosferische intro. De nieuwe plaat gaat nog een stap verder in de melancholie die ook het titelloze debuut uit 2016 kenmerkte. Het was niet noodzakelijk of vanzelfsprekend dat de groep die richting uitging. Kælan Mikla liet immers voor het eerst van zich horen op een slam poëzie-wedstrijd in de bibliotheek van Reykyavik. Toen ze die wedstrijd wonnen besloten ze om het project verder uit te werken, en Kælan Mikla was geboren. De groep experimenteerde aanvankelijk met punk en deathrock, die ze uiteraard combineerden met poëzie in het IJslands. In 2014 nam ze een plaat op met Sólveig Matthildur op drums, Margrét Rósa op bas en Laufey Soffia aan de zang. De plaat werd echter in de kast gestoken en Matthildur liep over naar de synths, wat de groep een heel andere, meer melancholische draai gaf. De plaat uit 2014 – ‘Mánadans’ – werd trouwens na het succes van de optredens op Meltdown en met The Cure toch uitgegeven. Het is een erg goede plaat, die de groep zelf omschrijft als een ‘deathrock meesterwerk’, al is het begrijpelijk dat hier tijdens het optreden niet uit geput werd. Daar concentreerde de groep zich op haar twee minimal wave-platen, en die zijn toch het voornaamste uithangbord van het trio. Het geheel is live nog donkerder dan op plaat, zo lijkt het wel. De sobere lichtshow heeft er wellicht iets mee te maken, maar de meisjes maken er ook werkelijk een soort heksensabbat van, voorgegaan door zangeres Laufey Soffia. Haar bezwerende gebaren en mimiek worden versterkt door verschillende stemregisters: hoog, laag, zacht, luid, maar het is vooral als mevrouw begint te krijsen dat je kippenvel krijgt. De meisjes hebben het publiek helemaal in hun ban, ook al verstaan we helaas geen bal van de teksten. Kælan Mikla heeft ontegensprekelijk indruk gemaakt. Foto's: Luc Luyten Kælan Mikla speelt op donderdag 15 augustus op het W-festival in Waregem De volgende Fantastique.Night met Boy Harsher en Kontravoid op 9 maart is helaas uitverkocht, maar u kunt nog steeds tickets krijgen voor de Fantastique.Night van 6 april met Fixmer/McCarthy, Qual, Sydney Valette en Deleritas.
|
Volgende besprekingen:
R.I.P. Willy Willy (59) (Stagebeast, Revenge 88, Arbeid Adelt!, The Scabs, Vaya Con Dios, Willy Willy & The Voodoo Band) - 'Een gitarist zo groot dat je hem twee maal moest noemen'
Downhill XIII - New Years Edition - 26/01/2019 Nieuwe Nor Heerlen
Modern Bön III: Phurpa / The Nent / Skrei, (15/01/2019, Magasin4, Brussel) - Hopend op genezing in Magasin4, een veilige haven voor ons zwijnen op zoek naar parels.
The Hu - Nieuwe Mongoolse internet sensatie combineert metal met traditionele folk en keelzang
Bimfest (14 en 15 december 2018, De Casino, Sint-Niklaas) - Laat ik de knuppel maar meteen in het hoenderhok gooien: de 17de editie van Bimfest was om verschillende redenen fantastisch. De afwezigen hadden ongelijk, alweer!
Peter Murphy viert 40 jaar Bauhaus op W-Fest Announcement Party ! - Vooruit, Gent 1 december 2018
Dwaalspoor (17/11/2018, Stichting Max, Alphen aan den Rijn) - Scandinavië heerst!
LENE LOVICH BAND, MORGAN KING, KIRSTEN MORRISON - 40 jaar Lucky Number, B52, 1/10/2018
REBELLION 2018 - Punk is niet louter muziek
M'era Luna 2018 - Dag 1 - 11 augustus - Hildesheim - Dunkelheit für die Seele
Wie geregeld onze reviewpagina uitpluist is ongetwijfeld al op het Deense experimentele label Posh Isolation gebotst.
Het label, dat in Copenhagen ook zijn eigen winkel heeft, werd opgericht door Christian Stadsgaard en Loke Rahbek met als doelstelling werk van Scandinavische artiesten en speciale samenwerkingen een platform te geven.
Buiten ...
Het doek valt over Militia. Van 1988 tot 2018 heeft de anarchistische industrialgroep zijn stempel gedrukt, wat zeg ik: geslagen, met zware metalen percussie, op de Belgische scene. Het eind 2018 verschenen ‘Ambiorix’ zal voor de rest van de eeuwigheid de laatste plaat zijn van de groep. Een buitengewone plaat, die de strijd van ...
Parijs. Sydney Valette is in de rand van de grootstad op een zolderkamertje knopjes aan het draaien. Hij maakt eigen muziekjes maar produceert ook heel wat andere obscure liefst eerder alternatieve bandjes die popmuziek net naar dat niveautje hoger tillen.
Met deze “Space & Time” ep, op sneeuwwit vinyl, is deze meneer niet ...
Het eerste cd'tje van Psych Krist Kastrator na een reeks tapes in de jaren 90! Ik zag Psych Krist Kastrator in de nazomer van 2018 aan het werk op het Sewerfest (alwaar ik ook dj mocht spelen) en ze waren toen de revelatie van de avond. Ik kende ze al lang maar had ze in mijn collectie enkel op de door Dirk Ivens' Body Records uitgegeven ...
De Noorse gitarist en componist Kim Myhr kreeg in 2016 als opdracht voor het FIMAV-festival (Festival International de Musique Actuelle de Victoriaville) in Quebec, Canada een passende muziekcompositie te maken. Het resultaat kreeg als titel ‘Pressing Clouds Passing Crowds’. Zelf speelt Myhr hier op 12-snarige akoestische ...
Moth was een cult naam. Was, want de groep hield er in 2017 mee op, al resoneert hun naam nog tot in Spanje. Ietwat verwonderlijk want het viertal kwam uit Denemarken (Kopenhagen) en sloeg en passant al die jaren België even over.
Gelukkig is er nog een vagnet, en dat heet Dark Entries die alsong deze 5 nummers tellende compilatie ...
Grappig. Rotsvast overtuigd van met een exoot uit te pakken, scrolde ik even door de wel zeer uitgebreide Dark Entries review lijst en zie, wie kwam ik daar reeds tegen? Juist. I Tpame I Tvrame, een recensie uit 2017 van de hand van collega Xavier, hun release heette toen “Future Attitude” en Black Verb was de naam van het label.
Nu ...
Het is absoluut niet zo dat we alles wat Robert Smith goed vindt zelf ook goed vinden, maar in het geval van het IJslandse Kælan Mikla doen we dat wel. Het meisjestrio maakt een frisse mix van punk, wave en poëzie en heeft op Cure-voorman zoveel indruk gemaakt dat deze hen uitnodigde op het Meltdown festival dat hij mocht cureren, ...
Zopas bereikte ons het droevige nieuws dat Willy Willy overleden is. In de zomer van 2018 werd bekend dat de Scabs gitarist leed aan kanker en het was al even bekend dat hij zwaar ziek was. Desondanks nam hij tot zeer onlangs nog deel aan de afscheidstournee van The Scabs. Hij speelde gitaar voor ongeveer de helft van het optreden, gezeten ...
Toen de eerste namen voor het Black Easter festival bekend gemaakt werden, kwamen er ten huize (db) een vreugdesprongetje of vier aan te pas. Zeker ook omdat een van de door ons getipte namen netjes op de affiche stond te blinken. Naar onze bescheiden mening was Hackedepicciotto dan ook de geschikte act voor dit festival, en gelukkig had men ...
2019: Lacrimosa blaast 30 kaarjes uit! In 2017 verscheen het 13de studioalbum 'Testimonium‘. En dit jaar, op 22 maart mag je iets nieuws verwachten. Nieuw en niet nieuw weliswaar.
Met 'Zeitreise‘ wil het gothic pionieersduo Tilo en Anne een overzicht bieden van 30 jaar Lacrimosa, goed voor meer dan 100 songs. Deze dubbel-cd ...
15 maart is het zover. Dan gooit Near Earth Orbit zijn “Artificial Intelligence” tussen ons stervelingen. Om ons op deze nakende gebeurtenis voor te bereiden en het leed toch ietwat te verzachten is er eerst de vooraf singel “Neuromancer”, die als een gothische ruimtestorm de aarde weet te bereiken. Het voorbestellen ...